Dag,
Door tijdgebrek is er de afgelopen weken weinig inkt gevloeid in deze reportagerubriek, maar een aantal uiteenlopende ervaringen waarmee we vandaag geconfronteerd worden tijdens een ogenschijnlijk zorgeloze verplaatsing naar zee, maken de verleiding om de pen nog eens ter hand te nemen plots toch weer onweerstaanbaar. Dit is alvast de reisweg:
2907 Bilzen 09:08 – Liège-Guillemins 09:52
0532 Liège-Guillemins 10:00 – Oostende 12:18
1817 Oostende 17:49 – Antwerpen-Centraal 19:26
2919 Antwerpen-Centraal 19:43 – Bilzen 21:08
In het station van Bilzen worden we verwelkomd door de al even nietszeggende als onaangename boodschap dat het loket dit weekend uitzonderlijk gesloten is omwille van werkzaamheden in Tongeren. Frappant is dat de website noch over de sluiting, noch over de werkzaamheden met ook maar één woord rept, zodat we geheel onverwacht al meteen met een dubbel ongemak geconfronteerd worden. Enerzijds wilden we immers een nieuwe Go Pass aanschaffen, hetgeen in de trein niet mogelijk is, maar anderzijds zouden die mysterieuze werkzaamheden ook onze krappe aansluiting misschien wel eens kunnen saboteren.
Nog voor het instappen breng ik de TBG op de hoogte van de situatie, zodat hij zelf kan vaststellen dat het loket inderdaad dicht is en dat we ons dus onmogelijk in regel konden stellen. Eigenlijk zouden we nu op de trein een gewoon biljet moeten kopen, een formulier laten opmaken en het verschil dan later terugvorderen, maar we treffen een nogal gewillige TBG. De man gelooft zonder twist dat we weldegelijk naar Oostende reizen en hij laat ons zwartrijden tot Liège-Guillemins, waar we in het beste scenario nog snel langs het loket kunnen. Voor het geval dat niet mocht lukken (gezien de korte overstaptijd), krijgen we zelfs nog een afdruk mee om ons in de IC naar Oostende te verantwoorden.
Onderweg blijkt dat men inderdaad vlijtig aan de slag is in de omgeving van Tongeren, maar de daardoor opgelopen vertraging blijft met drie minuutjes al bij al nog binnen de perken. Voor het eerst rijden we overigens weer over het recent door een seinpostbrand getroffen baanvak van lijn 34. Het ongebruikte tweede spoor tussen Y. Glons en de gelijknamige stopplaats is nu helemaal uitgebroken, maar de bovenleiding hangt er nog. De anders zo ruime dienstregeling is vandaag niet meer dan een handige hulp om op slakkengang toch enige vertraging in te lopen, zodat onze AM B 361 uiteindelijk nog maar een dikke minuut te laat afdaalt naar Liège-Guillemins.
Op spoor 3 staat HLE 1346 – ik had eigenlijk op een type 18 gerekend – zelfs al gereed met onze aansluitende trein, maar ik spurt toch snel even langs de loketten. Er staat gelukkig geen te lange wachtrij; een minuutje voor het theoretische vertrekuur zitten we dan ook al op onze vaste stek in het eerste van de twaalf nogal zwaar overbezette I11-rijtuigen. Het vertrek wordt enkele minuten uitgesteld om voorrang te verlenen aan een Thalys in vertraging, maar dat verhindert hoe dan ook niet dat we bij aankomst in Leuven alweer enkele minuten voorlopen op schema en zo gelanceerd zijn voor een meer dan stipte rit. Alleen rond Brugge gaat het deze voormiddag erg moeizaam, omdat spoor 9 net iets te veel verkeer te slikken krijgt als gevolg van de buitendienststelling van het nevenliggende spoor. Wij maken noodgedwongen een vreemde zwenk naar spoor 5, waardoor we met zo’n drie minuten vertraging afklokken in Oostende.
De goede weersvoorspellingen voor dit verlengd weekend hebben duidelijk heel wat toeristen naar de kust gelokt, al zal het nog tot de late namiddag duren vooraleer de zon echt doorbreekt. Maar het blijft tenminste droog en de temperatuur voelt erg aangenaam aan voor de tijd van het jaar, zodat we een ontspannend dagje meemaken en de batterijen weer helemaal opladen.
Net voor we onze terugreis aanvatten, maken we nog het eerder roemloos vertrek mee van één van beide Thalystreinen die Oostende in het weekend bedient, maar daarvoor vandaag zelfs niet met één enkele passagier beloond wordt. Anders gaat het eraan toe in onze IC G 1817, waarvan de drie AM 96-stellen (dus ook onze 483) voortdurend op het randje van overbezetting schommelen. Tussen Brugge en Gent wisselen dubbel geel en groen elkaar af; we sporen duidelijk in het zog van een trage goederentrein. Met een nogal bruuske bestuurder is dat een garantie op een erg onaangename rit, die uiteindelijk zeven minuten vertraging zal oplopen. Dat is vooral enerverend voor het niet te verwaarlozen aantal reizigers dat in Berchem op aansluiting rekent met de IR naar Neerpelt. Maar het moet gezegd: de NMBS en Infrabel zorgen samen voor een keurige afhandeling. Na een spontaan telefoontje van de TBG worden we in Berchem zelfs ontvangen op tegenspoor, zodat een vlotte perronaansluiting ontstaat. Zeker dáár is dat een onvoorstelbare luxe, kwestie van niet massaal langs het enige en veel te smalle trapje aan het uiteinde van het perron te moeten. Van een ideale infrastructuur voor een typisch overstapstation gesproken…
Wij zeuren – om toch eens te pochen met mijn weliswaar povere West-Vlaamse woordenschat – vandaag een klein beetje door tot Antwerpen-Centraal te blijven zitten, waardoor we tenminste een zitplaats in onze aansluitende trein bemachtigen en tegelijk ontsnappen aan een veel te ruime overstaptijd in het immer tochtige Berchem, nog zo’n must voor een typisch overstapstation. Je leest het goed: ook deze IR c 2919 past in het rijtje van weekendtreinen waarvoor men niet de minste moeite doet om een enigszins voldoende capaciteit te voorzien, net zoals de voorgaande ritten overigens. Een opmerkelijk fenomeen: enerzijds klagen reizigers op deze verbinding steen en been over het feit dat men moet rechtstaan, maar anderzijds gebeurt dat wel hoe langer hoe vaker en op steeds meer treinen, hetgeen aangeeft dat men desondanks voluit voor het openbaar vervoer kiest en er dus nog aardig wat potentieel kan schuilen in een degelijk uitgebouwde weekenddienst. Toch laat de NMBS de kans om op die trend in te spelen onbenut. Er wordt nog steeds duchtig gewerkt op lijn 16, waardoor we een eindje over tegenspoor gaan, maar de dienstregeling is daartegen opgewassen. Dat onze AM B 339 uiteindelijk toch twee minuten vertraging laat noteren bij aankomst in Bilzen, danken we zowaar voornamelijk aan de TBG, die in Hasselt net iets te veel tijd opeist om van zijn sigaretje te genieten!
We hebben vandaag misschien geen onoverkomelijke problemen ervaren, hetgeen tegenwoordig al vermeldenswaardig is, maar toch hou ik absoluut geen goed gevoel over aan wat eigenlijk een doodeenvoudige weekendverplaatsing zou moeten zijn. We werden geconfronteerd met onaangekondigde werkzaamheden, een wilde sluiting van het loket, twee overbezette treinen, één vertraging van meer dan vijf minuten en toch weeral geen enkele trein die het helemaal stipt hield. Dat er daardoor geen aansluitingen in het water vielen, is misschien nog een troost, zeker als je merkt dat men heel af en toe zelfs nog enige moeite kan doen om een overstap te laten slagen. Desondanks blijft de indruk dat het dezer dagen een kwestie van berekend gokken is om je op de sporen te wagen. De vraag is maar of het een geruststellende, dan wel pijnlijke vaststelling is dat we daar intussen bedreven in zijn geworden…
Groeten,
za 12.11.2011
Re: za 12.11.2011
Niet onverwacht, maar toch steeds frappant vind ik de voorziene rittijd tussen Bilzen en Luik. Net geen 45 minuten voor ocharme 25 kilometer in vogelvlucht, het is toch flink traag...
Re: za 12.11.2011
Er zijn op die 31 km ongeveer 8 stops voorzien. Dan hebben we het nog niet over de lijnsnelheid op die stukken 
Re: za 12.11.2011
Dag Yves,Molenbruch Y. schreef:Wij zeuren – om toch eens te pochen met mijn weliswaar povere West-Vlaamse woordenschat – vandaag een klein beetje door tot Antwerpen-Centraal te blijven zitten, waardoor we tenminste een zitplaats in onze aansluitende trein bemachtigen en tegelijk ontsnappen aan een veel te ruime overstaptijd in het immer tochtige Berchem, nog zo’n must voor een typisch overstapstation.
Dat is geen zeuren, denk ik, want in de vervoersvoorwaarden bundel II art. 2.2.1.2 § 3 staat:
"Een reiziger ... mag dezelfde lijn of hetzelfde baanvak slechts tweemaal berijden om een snellere aansluiting te bekomen, indien op de plaats waar twee lijnen samenkomen de treinen geen aansluiting geven. Deze bepaling is niet van toepassing binnen eenzelfde zone."
Toen ik in de voorbije zomer een groepsreis Sint-Niklaas - Mol organiseerde, mocht de groep op mijn verzoek probleemloos overstappen in Antwerpen-Centraal. De voorbehouden plaatsen opzoeken in de klaarstaande trein kan daar immers veel rustiger dan in Berchem.
Vriendelijke groet,
Paul