In Duitsland zijn er meer liefhebbers die zich op één tak van de spoorwegen richten: de ene houdt alles bij i.v.m. stoomlocs, de andere doet alleen maar in Altbauloks (d.i. alle elektrische loks zonder draaistroomtechniek, dus ong. tot de jaren 1970), de andere doet alles met rijtuigen en wagons (waar ik ook een lichte voorkeur voor heb, sommige Duitse liefhebbers klagen nog altijd dat er meer aandacht wordt geschonken aan wat vooraan de trein hangt dan wat achter de loc hangt..), enz enz.vismj schreef:Wat bedoel je met "harder"? Meer? Fanatieker? ...melle schreef:In Nederland en Duitsland zie je dit véél harder..
Ik denk dat in Nederland (waar ik woon) inderdaad meer interesse is, in ieder geval opener. Als ik bijvoorbeeld belgische en nederlandse forums vergelijk krijg ik op nederlandse veel meer en sneller reaties. Maar dat kan natuurlijk ook liggen hoe een belg of nederlander tegenover internet en forums staat.
In België doen de meesten zowat alles doorelkaar en zijn er maar weinig gespecialiseerde liefhebbers. Dat is wat ik althans ervaar.
Ook hier weer wordt het in Duitsland normaal ervaren als je een rijtuig of dieselloc hebt opgekocht, bezit en die in leen geeft bij een museumorganisatie. Het gaat daarom niet altijd om kapitaalkrachtige mensen zoals managers ofzo, maar ook een gemiddelde doorsnee mens die dan een loc koopt ipv 2 of 3 maal per jaar naar het buitenland op vakantie te gaan.vismj schreef:Ik denk overigens dat een auto als iets persoonlijks wordt gezien, een trein/boot/vliegtuig als publiek en daardoor als "gewoon/niets bijzonders" wordt gezien.
Ik dacht dat er ooit zelfs een Duitse vrouw een V200 bezat en die zo in leen gaf, maar naar het schijnt heeft zij die al doorverkocht.