Stakingen...

[Asterix]

En wat is de precieze verhouding tussen het aantal lock-outs en het aantal stakingen? 1 op 100 of zoiets? Bijvoorbeeld, hoe vaak is die lockout al toegepast bij de NMBS, de TECs, De Lijn?

Bij mijn weten nog niet. Het moet dus zijn dat volgens de werkgever de arbeiders nog altijd een serieuze meerwaarde opleveren.

[overweg13]

En wat is de precieze verhouding tussen het aantal lock-outs en het aantal stakingen? 1 op 100 of zoiets? Bijvoorbeeld, hoe vaak is die lockout al toegepast bij de NMBS, de TECs, De Lijn?

Bij mijn weten nog niet. Het moet dus zijn dat volgens de werkgever de arbeiders nog altijd een serieuze meerwaarde opleveren.

Of dat de werkgevers minder onbesuisd met hun "wapen" zwaaien dan sommige werknemers...

[nahoj]

Als de vakbonden een nieuwe CAO verhandelen met je werkgever, dan zal je je daar toch ook moeten bij neerleggen, zelfs al ben je het er persoonlijk niet mee eens?

En waarom zou je je daar moeten bij neerleggen?

Dat zijn de spelregels. Als de meerderheid van de werknemers een nieuw CAO aanvaardt dan zal je je daar bij moeten neerleggen. Of een andere job zoeken.

Om je eigen argument aan te halen: in de 19de eeuw was het gebrek aan algemeen stemrecht deel van de spelregels. Moest men er zich toen ook zomaar bij neerleggen?

Staking is een wapen: het wordt aangewend zonder wederzijds akkoord, en brengt de tegenpartij schade toe. En het gebruik van een wapen is wat mij betreft geen onvoorwaardelijk recht, maar een laatste redmiddel, net zoals een vuurwapen. Je gebruikt het als het moet. En dat valt in bepaalde uitzonderlijke omstandigheden goed te praten.

In de huidige context zou ik de wilde spoorstakingen eerder catalogeren onder "slechte strategie".

[overweg13]

Staking is een wapen: het wordt aangewend zonder wederzijds akkoord, en brengt de tegenpartij schade toe. En het gebruik van een wapen is wat mij betreft geen onvoorwaardelijk recht, maar een laatste redmiddel, net zoals een vuurwapen. Je gebruikt het als het moet. En dat valt in bepaalde uitzonderlijke omstandigheden goed te praten.

In de huidige context zou ik de wilde spoorstakingen eerder catalogeren onder "slechte strategie".

Nee, het is ook hier wel degelijk wat je zegt: een wapen, dat hier gebruikt wordt om in het wilde weg te schieten, en daarbij alleen maar onschuldige slachtoffers maakt. Ik vraag me af hoe de gesyndiceerden zouden reageren als we op de dag van hun grote betoging de extratreinen naar Brussel zouden saboteren of als we de sporen zouden bezetten in Leuven, Mechelen, Denderleeuw, Gent, Halle, Braine-l'Alleud... Sporen bezetten lijkt toch straffeloos te kunnen gebeuren dezer dagen. Het enige wat de reizigersverenigingen niet hebben zijn klappers, maar met wat zoeken moet daar zeker aan te komen zijn.

[K V B]

Dat zijn de spelregels. Als de meerderheid van de werknemers een nieuw CAO aanvaardt dan zal je je daar bij moeten neerleggen. Of een andere job zoeken.

Om je eigen argument aan te halen: in de 19de eeuw was het gebrek aan algemeen stemrecht deel van de spelregels. Moest men er zich toen ook zomaar bij neerleggen?[/quote]
Ik zou mij daar niet bij neerleggen. Maar blijkbaar heb jij geen enkele moeite met een minderheid die haar wil aan de meerderheid oplegt...

Staking is een wapen: het wordt aangewend zonder wederzijds akkoord, en brengt de tegenpartij schade toe. En het gebruik van een wapen is wat mij betreft geen onvoorwaardelijk recht, maar een laatste redmiddel, net zoals een vuurwapen. Je gebruikt het als het moet. En dat valt in bepaalde uitzonderlijke omstandigheden goed te praten.

Maar een staking betekent: Thuis blijven. Of betogen.
Maar sabotage is niet geoorloofd. De directie gijzelen evenmin. Dat zoets kan, dat is voor een rechtstaat onbegrijpelijk.
Ik kan je verzekeren dat zou in Zwitserland een groep spoormannen een station blokkeren dat ze gewoon wegens "verhindering van de treindienst" een paar maanden de bak in vliegen. Met het moedwillig verstoren van de treindienst wordt er niet gelachen. In Duitsland of de Scandinavische landen (allemaal beruchte sociale kerkhoven) zou dat ook zo zijn.

Waarom is het dat in landen als Frankrijk en Belgiê tot 100 (!) keer meer gestaakt wordt dan in bijvoorbeeld Duitsland of de Scandinavische landen? Geen wonder dat bedrijven weglopen.
Om maar even een vergelijking te maken: De laatste nationale staking in Zwitserland vond in 1918 plaats, sindsdien heeft er nooit meer een trein wegens een vakbondsactie stilgestaan.

[K V B]

Nee, het is ook hier wel degelijk wat je zegt: een wapen, dat hier gebruikt wordt om in het wilde weg te schieten, en daarbij alleen maar onschuldige slachtoffers maakt. Ik vraag me af hoe de gesyndiceerden zouden reageren als we op de dag van hun grote betoging de extratreinen naar Brussel zouden saboteren ...

Mischien moet electrabel maar gewoon op die dag de stroomlevering aan de NMBS "staken"...

[kika]

Maar een staking betekent: Thuis blijven. Of betogen.
Maar sabotage is niet geoorloofd. De directie gijzelen evenmin. Dat zoets kan, dat is voor een rechtstaat onbegrijpelijk.

Het begrip sabotage is vaag. De ene zal zeggen dat het moedwillig afstellen van je loc bij 1 of andere kleine halte bij het begin van een staking dat je daardoor de werkwilligen saboteert. De andere zal argumenteren dat je gewoon tot het volgende veilige punt bent gereden alvorens het werk neer te leggen, net zoals bij de meeste fabrieksstakingen ook eerst de machines in een veilige stand worden gezet en niet gewoon worden verlaten. Ook bij 'betogen' zijn er gradaties, waar er zonder twijfel ook voorbeelden te vinden zullen zijn die zelfs jij als acceptabel zou kunnen bestempelen en waar er de facto werkwilligen of directie zich geïntimideerd zullen voelen en misschien toch maar liever niet komen (denk aan piketacties, of het fotogeniek blokkeren van de hoofdingang). Ook de lock-in van management of verantwoordelijken kent varianten: dat geval met die ETCS-rit kan je ook als een beperkte vorm daarvan zien. In zo'n 'rechtsstaat' is het niet ongebruikelijk dat er geoordeeld wordt naar de situatie.

Sowieso: waar moet het beginnen? Iemand moet aangifte doen? Spoorwegpolitie moet vaststellingen doen? Wanneer zou het gerecht in actie mogen of kunnen schieten? En is dat een geschikte inzet van gerechtsmolencapaciteit? Het is niet zo dat ze efficiënt of snel werken, dus het is ook niet raar dat ze focussen op pakweg het bestraffen van witwassende politici ofzo. Natuurlijk als je zelf op een bepaalde manier geraakt wordt, heb je graag dat 'jouw' zaak wordt opgepikt, of het nu om die verdubbeling van het spoor achter je tuin is of omwille van die dag dat je samen met tienduizenden anderen in de file stond omdat de trein niet reed.

Ik kan je verzekeren dat zou in Zwitserland een groep spoormannen een station blokkeren dat ze gewoon wegens "verhindering van de treindienst" een paar maanden de bak in vliegen. Met het moedwillig verstoren van de treindienst wordt er niet gelachen. In Duitsland of de Scandinavische landen (allemaal beruchte sociale kerkhoven) zou dat ook zo zijn.

Niets gemerkt van de Duitse Lokführerstreiks een dikke week terug, geen EC of ICE met vertraging? Daar zijn onder andere door stakenden treinen op strategische punten stilgezet. Kan je 'allemaal beruchte sociale kerkhoven' verder verklaren? Noorwegen heeft zoveel gas- en oliebaten die niet zoals in Schotland richting een hoop bankiers aan de andere kant van het land vloeien. Finland had als de facto 16e USSR-land inderdaad serieuze problemen in de jaren '90 (en nu is het weer vervelend met die boycot). Zweden had 20 jaar geleden een gespatte huizenbel. Maar beiden zijn geen sociale kerkhoven. Hoewel in bijvoorbeeld Finland wordt neergekeken op deeltijds werk, wordt er meestal niet moeilijk gedaan over lange proefperiodes en contracten die beperkt zijn in tijd 'want als het misgaat, heb je gewoon recht op een riante werkloosheidsuitkering.' Duitsland, daar gaat het wel degelijk slechter aan toe. Hartz IV, platteland, zo'n beetje heel Oost-Duitsland, oudersarmoede, alleenstaanden, mini-jobs. Veel precariteit en bijna-armoede. En verder, qua verstoren van treindiensten in Duitsland: kijk eens naar de jaarlijkse atoomafvalprotesten. De trein kan bijna steeds zonder problemen rijden in Frankrijk, tot die in Duitsland komt. Vraag ook eens aan die atoomactivisten door wie ze liever opgepakt worden.

Waarom is het dat in landen als Frankrijk en Belgiê tot 100 (!) keer meer gestaakt wordt dan in bijvoorbeeld Duitsland of de Scandinavische landen?

België is een geval apart, met veel grotere vakbondsledenaantallen en de werkloosheidsuitkeringen. Nogmaals: verklaar je nader m.b.t. de Scandinavische landen, volgens mij gaat het er verre van slecht, zelfs voor treinschoonmaakpersoneel en andere minder gewaardeerde klussen. Maar misschien is mijn beeld vertekend. In Duitsland is het sociale vangnet en de maatschappelijke acceptatie van stakingen ook veel kleiner dan in Frankrijk en België. Ik zie wél een heel groot verschil in pakweg de krantencommentaren: er worden in Duitsland zowel gestrande reizigers geïnterviewd die focussen op hun eigen leed als dat er aan het woord komen die begrip hebben voor de stakenden. Dat laatste zie ik nauwelijks of niet in België.

Duitsland had tot voor kort beambten in dienst bij de spoorwegen. Voor hun geldt een stakingsverbod. Zo'n cultuur veranderd natuurlijk ook niet van vandaag op morgen.

Om maar even een vergelijking te maken: De laatste nationale staking in Zwitserland vond in 1918 plaats, sindsdien heeft er nooit meer een trein wegens een vakbondsactie stilgestaan.

Ook niet bij lokale stakingen of grensoverschrijdend verkeer? En hoe is het met de sociale vrede: is de gemiddelde Zwitserse cheminot ronduit gefrustreerd met het hogere management? Tevreden met de eigen werkomstandigheden? Kunnen ze 1 van de 2 jaar vakantie nemen wanneer ze dat graag willen? Je moet je niet alleen blindstaren op de regelgeving rond stakingen, maar ook naar de context kijken.

[kika]

Precies. En het behoort tot diezelfde spelregels dat men het werk kan neerleggen zodat van uit de zijde van de werknemers druk op de werkgever wordt gelegd. De keerzijde van die medaille is de lock-out die dan weer de werkgever kan toepassen.

En wat is de precieze verhouding tussen het aantal lock-outs en het aantal stakingen? 1 op 100 of zoiets? Bijvoorbeeld, hoe vaak is die lockout al toegepast bij de NMBS, de TECs, De Lijn?

Intermezzo: hoe goed werken lockouts bij vervelende leerlingen die de klas worden uitgestuurd?

[overweg13]

Intermezzo: hoe goed werken lockouts bij vervelende leerlingen die de klas worden uitgestuurd?

Ik heb daar geen ervaring mee: ik zette die leerlingen altijd binnen oogbereik op de gang en maakte er - zoals altijd - een spelletje van. Als de prefect niet door de gang kwam, dan kwamen ze ongeschonden uit het conflict; als die wel door de gang kwam, dan mochten ze gegarandeerd mee met hem. Een soort Russische roulette, kom. Leerlingen zo maar wegsturen kan trouwens niet: je blijft verantwoordelijk voor alle leerlingen.
En overigens moet ik zeggen dat ik de laatste twintig jaar van mijn leraarschap geen leerlingen meer heb hoeven te straffen. Ik "wijt" dat zelf aan een vorm van vertrouwen die je zelf gaandeweg creëert, vertrouwen op alle vlakken: dat de leerlingen zich altijd heus behandeld voelen, dat ze beseffen dat er iemand voor hen staat die zijn vak kent en dus ook daar te vertrouwen valt, dat ze ook weten dat die leraar rechtlijnig is en geen onderscheid des persoons maakt. Sorry als ik mezelf wat in het zonnetje zet, ik heb het niet zelf uitgelokt.

[Steven]

Een trein zomaar in een klein station achterlaten = een trein in volle baan achterlaten. Staking of geen staking dat is strafbaar want voorzien in onze regels.

[kika]

Een trein zomaar in een klein station achterlaten = een trein in volle baan achterlaten. Staking of geen staking dat is strafbaar want voorzien in onze regels.

Ik ken de precieze Duitse toestand noch regels. Ik weet niet of ze dan ook daadwerkelijk achtergelaten worden, dan wel dat de TB blijft zitten. Wat doe je trouwens als je duidelijk over je uren gaat zitten, zo qua veiligheid? Een korte zoektocht leert me dat in 2007 de regels zo waren dat een Duitse TB tot de volgende halte moet rijden en niet in vrije baan mag beginnen met zijn staking, tenminste bij passagierstreinen, over goederen vond ik niet zo 123 iets. Ter illustratie over de gevolgen van dit verschil in regels/actiemiddel: "Am Bahnhof in Siegburg fuhren die Züge gegen 18.30 Uhr in alle Richtungen. In Richtung Köln war allerdings schon in Troisdorf die Fahrt zu Ende, laut Durchsage waren die Gleise durch Güterzüge versperrt." Of: 'Schon seit Mittwochmorgen gilt in ganz Deutschland ein Notfallplan. Ziel der Deutschen Bahn sei, am Donnerstagmorgen wieder überall pünktlich unterwegs zu sein, damit Pendler rechtzeitig zur Arbeit und Schüler zur Schule kämen, sagte ein Sprecher. Daher blieben viele Züge in ihren Startbahnhöfen: So wolle die Bahn verhindern, dass sie auf Zwischenhalten abgestellt werden und die Gleise blockieren - und so ermöglichen, dass die Züge zu Betriebsbeginn dort seien, "wo sie hingehören".' Een soort noodplan dus, om te voorkomen wat ik net schilderde. Nog voorbeelden: http://michael-voss.eu/?p=1310,

[Rétro]

Ik zou zeggen herbekijk mss deze nog ééns? ;

http://www.youtube.com/watch?v=c4ht_cLdWVg

Zucht...

Men komt altijd weer aanzetten met de 19de eeuw. Echter het grote onrecht in de 19de eeuw was niet dat arbeiders niet konden of mochten staken, het grote onrecht was dat ze niet mochten stemmen. Eens het algemeen stemrecht ingevoerd is er niks dat arbeiders belet om voor de veranderingen die ze willen te stemmen.

Waar ik woon, Zwitserland, bestaat er overigens geen stakingsrecht. Staken is hier inderdaad gewoon contractbreuk, en dat doe je dus enkel maar als je werkgever ook contractbreuk gepleegd heeft.
En toch leven we hier niet op een sociaal kerkhof...[/quote]

Ongelooflijk daar in Zwitserland. Er moet toch iets speciaals in die zwitserse berg (geld) lucht zitten aangezien werkelijk alles daar beter lijkt te gaan.

Even serieus, iedereen zijn eigen mening natuurlijk. De waarheid zal wel ergens in het midden liggen. Ik zie enkel dat er hier sommige mensen nogal straffe uitspraken doen.'En dan heb ik het zeker niet op u persoonlijk maar in het algemeen' . Men moet niet altijd rond de pot draaien, elk verdedigt zijn standpunt en gedachtegoed en wat hem persoonlijk aanbelangt en het best uitkomt. Zo simpel is dat. Dat was vroeger zo, is nu zo en zal altijd zo zijn. Enkel komt dit nu wat duidelijker naar boven aangezien de politieke maatregelen ook iets extremer uitvallen.

[overweg13]

[Even serieus, iedereen zijn eigen mening natuurlijk. De waarheid zal wel ergens in het midden liggen. Ik zie enkel dat er hier sommige mensen nogal straffe uitspraken doen.'En dan heb ik het zeker niet op u persoonlijk maar in het algemeen' . Men moet niet altijd rond de pot draaien, elk verdedigt zijn standpunt en gedachtegoed en wat hem persoonlijk aanbelangt en best uitkomt. Zo simpel is dat. Dat was vroeger zo, is nu zo en zal altijd zo zijn. Enkel komt dit nu wat duidelijker naar boven aangezien de politieke maatregelen ook iets extremer uitvallen.

Je kunt even goed zeggen dat de maatregelen van de vorige eerder linkse regeringen wat extremer uitvielen. Of hoeveel extremer kun je gaan als je veel offert op het altaar van de gratispolitiek: openbaar vervoer, water, elektriciteit... Het lijkt toch allemaal wat op zuiver cliëntisme. Daarbij vergeet men dat al deze maatregelen met moeite 15 jaar geleden werden ingevoerd. Hadden we het voordien dan zo slecht? (Uiteraard kunnen de senioren zich niet herinneren dat ze ooit betaald hebben voor OV, want ze gebruikten het toen gewoon niet...)
Ik zou nog wat verder terug kunnen gaan. Hoeveel mijn eerste inschrijving kostte aan de KUL (die toen nog gewoon de Katholieke Universiteit Leuven heette, omdat we nog niet zo driftig afkortten) weet ik niet meer precies, maar ik maak me sterk dat dit minstens zo veel was als wat men nu aan de studenten vraagt. Mijn vader was lader bij de NMBS en mijn moeder moest na haar ontslag als overwegwachtster omdat de signalisatie en de overwegen in 1963 langs lijn 94 vernieuwd waren, van de ene job naar de andere hoppen, maar je kunt je wel voorstellen dat hun inkomsten niet bijzonder hoog waren. Bovendien kon ik me niet permitteren om mijn eerste jaar zomaar wat aan te lummelen, want indien je niet slaagde, kon je de studiebeurs zonder pardon vergeten.
Maar ik besef dat ik nu het verwijt ga krijgen dat ik nog wat verder terug kan gaan, en dat is niet echt mijn bedoeling. Wat ik wel probeer aan te tonen is dat het huidige eerder rechtse beleid - waar ik uiteraard niet achter sta - alleen maar de excessen van de vorige regeringen afvlakt. Ik kan me even weinig terug vinden in het eerder rechtse als in het eerder linkse, ik heb de neiging om in beide gevallen de wenkbrauwen te fronsen.
Overigens vind ik dat we ook gewoon naast de zaak praten. Zowel links als rechts doen lustig voort, terwijl het duidelijk is dat we naar een fundamenteel andere samenleving moeten, waarin we om te beginnen zogenaamde welvaart door welzijn moeten vervangen - ik weet dat dit als een cliché klinkt. Zolang we ons blindstaren op economische groei zal er echter geen verandering komen, terwijl de westerse mens meer en meer vervreemdt van zichzelf, zijn medemens en het natuurlijk milieu. De meest fundamentele kritiek die ik de voorbije weken al gelezen heb, komt dan ook van de Groenen, maar ook zij slagen er nog altijd niet in om een deugdelijk alternatief uit te tekenen voor een samenleving die haar succes afmeet aan cijfertjes die op een eerder willekeurige manier het reilen en zeilen van een samenleving beperkt tot centen.

[Asterix]

In Duitsland of de Scandinavische landen (allemaal beruchte sociale kerkhoven) zou dat ook zo zijn.

Is dat sarcastisch of ernstig bedoeld? Want over Duitsland kunnen we anders wel eens gerust een draadje opstarten....

[Tom12]

Valt de economische schade eigenlijk niet af te wentelen op de stakers? Nogal ridicuul dat privé-vervoerders schade moeten ondervinden omdat een paar man de sporen bezet.

Hetgeen ik trouwens persoonlijk heel raar vind: men spreekt over stakingen van treinbestuurders maar als ge dan de foto's in de krant ziet lopen ze wel rond met hesjes van Infrabel. Precies toch niet allemaal treinbestuurders.