Steven schreef:Maar net met dat nieuwe materieel kan het niet daar waar het met een break wel kan voorvallen als die gewoon in dienst staat.
Het was hier dus vlees noch vis? Hij stond dus wél in dienst maar dan weer niet in die mate dat TBL1+ een remming had kunnen geven bij een stopsein?
Wat is in ´dienst Staan' ? Remkaan in ritstand en keerkruk op vooruit of achteruit.ritkruk op 0?
Of remkraan afgezonderd of max remming.
Volgens mij kan de ritkruk niet op av of ar staan zonder treinbestuurder,door de gehanteerde filosofie van de waakinrichting.
odul schreef:Een treinstel dat zeer traag bolt, kan je best stoppen met een schets, zonder dat het ontspoord.
Wat is de kinetische energie van een treinstel met een massa van 150T zelfs aan 5km/h?
Dat weet ik niet, maar ik weet wel dat goederenwagons die vroeger van de berg rolde bij het triëren, zeker zo zwaar waren. En die werden vakkundig tot stilstand gebracht.
Tbl1+ werkt bij een gekozen rijrichting. Anders zouden niet actieve stuurposten voor problemen zorgen als een trein aan het rijden is. Aangezien de tb was uitgestapt stond zijn keerkruk neutraal.
odul schreef:Een treinstel dat zeer traag bolt, kan je best stoppen met een schets, zonder dat het ontspoord.
Wat is de kinetische energie van een treinstel met een massa van 150T zelfs aan 5km/h?
Dat weet ik niet, maar ik weet wel dat goederenwagons die vroeger van de berg rolde bij het triëren, zeker zo zwaar waren. En die werden vakkundig tot stilstand gebracht.
Maar jammer genoeg vergeet je een belangrijk detail.
De wagons werden geremd, en vervolgens werdt de remslof naast het spoor geduwd via een kleine ´aftakking' in de rail. En de remslof of slets' werd meestal vakkundig geplaatst in funktie van de snelheid van de wagon(s), de plaats waar ze min of meer moesten stoppen en dus de afstand tov Die bewuste ´ontspoor' rail. En bij een inschattingsfout gebeude het wel eens dat er iets ontspoorde. Gelukkig niet alle dagen.
Dus de stilstand was niet bekomen met de remslof onder het wiel, maar wel door de afnemende inertie door de remming en het profiel van de bundel.
Dat weet ik niet, maar ik weet wel dat goederenwagons die vroeger van de berg rolde bij het triëren, zeker zo zwaar waren. En die werden vakkundig tot stilstand gebracht.
Maar jammer genoeg vergeet je een belangrijk detail.
De wagons werden geremd, en vervolgens werdt de remslof naast het spoor geduwd via een kleine ´aftakking' in de rail. En de remslof of slets' werd meestal vakkundig geplaatst in funktie van de snelheid van de wagon(s), de plaats waar ze min of meer moesten stoppen en dus de afstand tov Die bewuste ´ontspoor' rail. En bij een inschattingsfout gebeude het wel eens dat er iets ontspoorde. Gelukkig niet alle dagen.
Dus de stilstand was niet bekomen met de remslof onder het wiel, maar wel door de afnemende inertie door de remming en het profiel van de bundel.
Dat klopt volledig...maar het gebeurde ook meermaals de rangeerder de schets "tevroeg" plaatste en dan kwamen de wagons door de remming tot stilstand.
De rangeerlocomotief moest dan over den berg rijden, om de wagons door een duwbeweging op hun plaats te krijgen.
Men had dit stel ook kunnen laten stoppen met en schets...Maar, die heb je natuurlijk niet meteen voorhanden. Ik vraag me overigens af of een dergelijke "remschoen" bij elk treinstel nog aanwezig is.
dan was de snelheid zeker te laag om het ontsporen van 1 wagen te laten gebeuren. Als U bedoelde dat ze tot stilstand kwamen met de remslof onder de wielband voor die fameuze "déviator" en zijn respectievelijke gele vergaarbak.
Die "remsloffen" en niet "schetsen" (dit slaat op niks) zijn nooit aanwezig geweest op tractievoertuigen! Wel houten stopblokken om een konvooi te immobiliseren.
Dat stuk spoor waarvan ik sprak noemt een "deviator".
Paul schreef:heet een deviator
(als je dan toch de puntjes op de i wil...)
Had iedereen de puntjes op i gezet Dan was het treintje niet alleen gaan rijden , of was er geen treinbestuurder overleden deze ochtend, door tegen een hoogtewerker te rijden binnen het vrijeruimte gabarit.
Paul schreef:heet een deviator
(als je dan toch de puntjes op de i wil...)
En wat heb ik geschreven?
Is er iets mis mee mischien om enige toelichting of duiding te verschaffen?
Ik vermoed dat Paul verwijst dat het stuk spoor een deviator heet (terwijl jij het natuurlijk zo noemt).
Vrienden forum gebruikers wezen me op de eventuele verwarring met "heten" en "noemen"
ik zie geen probleem met het gebruik van het werkwoord "noemen" , overgankelijk gebruikt "Hoe noemt je die groente" "hoe noemt die uitrusting"; of heten als zelstandig werkwoord gebruikt "hij heet Piet".
Uitleg van een expert in grammatika?
Il s'appelle is niet hetzelfde als il nomme, heten en noemen zijn daaraan analoog. Al wordt er in het Vlaams vaak tegen gezondigd... Kortom, die groente noemt niet prei, tenzij je haar net gedoopt zou hebben, of genoemd zou hebben in een opsomming. Die groente heet prei. Het is je vergeven, ik veronderstel dat Nederlands niet meer je meest gebruikte taal is.
nighttrain schreef:
En wat heb ik geschreven?
Is er iets mis mee mischien om enige toelichting of duiding te verschaffen?
Ik vermoed dat Paul verwijst dat het stuk spoor een deviator heet (terwijl jij het natuurlijk zo noemt).
Vrienden forum gebruikers wezen me op de eventuele verwarring met "heten" en "noemen"
ik zie geen probleem met het gebruik van het werkwoord "noemen" , overgankelijk gebruikt "Hoe noemt je die groente" "hoe noemt die uitrusting"; of heten als zelstandig werkwoord gebruikt "hij heet Piet".
Uitleg van een expert in grammatika?
Het is meer een kwestie van semantiek dan van grammatica: noemen is "een naam geven", heten is "een naam hebben". Het al dan niet wederkerige karakter van "appeler" in het Frans zal in jouw situatie inderdaad de makkelijkste vergelijking zijn: heten = s'appeler, noemen = appeler/nommer/sommer/mentionner/...