Dag,Of dat een geluk is, valt nog af te wachten. Ik laat het toeval gewoon beslissen wanneer ik er voor het eerst gebruik van maak. Maar het is lang geleden (van de breaks) dat ik nog eens een echt aangenaam gevoel heb gehad in nieuw materieel.
Ik heb begin maart het toeval een beetje geholpen door een ritje met CR 2161 mee te pikken tussen Jette en Denderleeuw. Op voorhand verwachtte ik er eerlijk gezegd niet zo veel van, maar achteraf was ik eigenlijk aangenaam verrast. Dit is nog een fragment uit mijn verslagje van toen:
En dan naderen we het hoogtepunt van deze rondrit: een eerste kennismaking met de nagelnieuwe Desiro 08005, die nu reeds in de reguliere reizigersdienst wordt ingezet om de opleiding van de bestuurders te vervlotten. Concreet gaat het heel de maand maart om de ritten 2180, 2161, 2184 en 2165, zij het enkel op donderdag en vrijdag. Er is in de voorbije jaren al heel wat inkt gevloeid over deze stelletjes, die weldra ons spoorwegennet zullen veroveren en voor een groot deel van de stoptreindiensten zullen instaan. En het mag gezegd: mijn eerste indruk is verrassend positief. Het stel accelereert merkelijk beter dan eender welk ander materieeltype, maar rijdt tegelijk ook zodanig zacht dat je de beweging over het spoor amper waarneemt en dat de stilte frappant is. Er zijn nog een aantal andere opvallende comfortverbeteringen, gaande van de lage instap tot de verstelbare kapstokhaakjes. De displays blijken voorlopig wel nog buiten werking. Het ontbreken van binnendeuren werd vaak bekritiseerd, maar stoort (althans bij de huidige temperaturen) niet. Integendeel, het veroorzaakt geen geluidshinder en geeft een bijzonder aangename, ruime indruk. Een ander voordeel is dat de deuren sneller sluiten, hetgeen de stilstandtijd ietwat verkort. De cijfers liegen er niet om, want deze CR 2161 (Jette 11:58 – Denderleeuw 12:24) maakt op dit korte traject moeiteloos vier van de vijf minuten vertraging goed. Kortom: een mix van een degelijk comfort en een vlotte exploitatiemogelijkheid maakt deze stellen tot een erg aangename belevenis, wanneer ze althans worden ingezet op een verbinding waarvoor ze geschikt zijn. Reizen over lange afstand vallen daar duidelijk niet onder. Ook eerste klas biedt hier, zelfs voor wie niet aan claustrofobie lijdt, eigenlijk geen enkele meerwaarde.
Toegegeven: de figuurlijke "warmte" waarover je spreekt, zal je hierin misschien onvoldoende vinden.
Het valt me trouwens op dat je als laatste positieve kennismaking naar de breaks verwijst en niet naar de AM 96-stellen. Daarin ervaar ik alleszins niet diezelfde kaalte en fragiliteit als in de AR 41, integendeel.
Groeten,