1. Stakingsrecht houdt niet in dat iemand de macht heeft een ander belet te werken. Eigenlijk is dat zelfs verboden.overweg13 schreef:Het is niet omdat het in de 19de eeuw verworven is, dat we daar nu nog trots op moeten zijn. Er zijn wel meer dingen die de tand des tijds niet doorstaan. In een eeuw waarin alles rond communicatie draait, is het onverantwoord geworden dat één werknemer de andere kan beletten om te werken, gewoon omdat een probleem niet doorgepraat raakt. Het is trouwens opvallend dat vaak na enkele uren staking al een oplossing gevonden wordt. Een goed gesprek hoeft waarschijnlijk niet eens zo lang te duren.Hogersluys schreef: Neen, de 19de eeuw. Stakingsrecht is één van de sociale verworvenheden waar we trots op moeten zijn.
Het probleem is dat sommigen nogal snel van dat recht gebruik maken. En dan kijk ik eigenlijk enkel naar de NMBS. Deze staking is compleet overbodig. Als bepaalde vakbonden bij de NMBS willen dat het publiek zich volledig tegen hen keren moeten ze vooral zo verder doen.
2. Wat voor instrumenten heeft de werknemer nog in handen als het stakingsrecht wordt opgegeven? Dan zitten we maar op een zuchtje meer van de 19de eeuw toen we slaaf waren van bedrijven.
3. Dat er vaak na enkele uren staking een oplossing gevonden wordt is uiteraard dankzij het stakingsrecht. Bedrijven weten ook wel dat ze in hun eigen benen schieten als ze de toestand nog lang laten aanslepen. Dat is dus een bewijs dat staken werkt.
4.Als er ergens gestaakt wordt kan je erop aan dat er eerst wel voorafgaand overleg gebeurd is.
Staken is dus een grote verworvenheid van de werknemers toz van de werkgevers. De tijd dat de bedrijfsleiders een trapje hoger op de sociale lader stonden is gelukkig voorbij. Iedere Belg heeft gelijke rechten.
Wel klopt het inderdaad zo dat het stakingsrecht een paardenmiddel waar bedachtzaam mee moet omgesprongen worden.
Maar begrijp ik het nu goed dat jij het stakingsrecht liever afgeschaft zou zien?
Dat zal niets anders tot gevolg hebben dat niemand zijn mond nog durft opendoen. Dan worden werkgevers weer de machtige dictators van vroeger. Logisch dat staken tot gevolg heeft dat je achteraf niet ontslagen kan worden. Anders zou er geen stakingsrecht zijn. Dat zou dan ontslagrecht heten. In zo'n geval is het voor de werknemer slikken of vertrekken.K V B schreef: Stakingsrecht zou niet meer mogen beteken dan het recht om niet op je werk te verschijnen. Dat recht heeft iedereen, want slavernij bestaat niet meer. Ik kan perfect zeggen tegen mijn werkgever dat ik morgen staak. En hij heeft perfect het recht om te antwoorden: Wel dan hoef je gewoon niet meer te komen...
Stakingsrecht in België echter betekent blijkbaar dat je vanalles mag zonder dat het consequenties heeft. En dat is niet van deze tijd.
Het prijsniveau in België is dan ook lager dan in Zwitserland.K V B schreef: Job AT laat elke week iemand aan het woord die uitlegt hoeveel hij (of zij) verdient:
http://content.jobat.be/nl/artikels/het ... euro-netto
Ik moet zeggen dat ik telkens weer verschiet hoe laag de lonen zijn in België. Ik kan het mij gewoon financieel niet veroorloven terug te keren.