Zolang je maximaal vermogen trekt trek je de maximale stroom, waar zou dat vermogen anders wel door geleverd worden ???Jules schreef:Als je dat niet gelooft raad ik je sterk aan de tractiegrafieken van een locomotief of zijn motoren eens te bekijken. Dan moet je eens naar het laatste gedeelt kijken waar je een exponentieel dalende curve krijgt. Dat exponentieel gedeelte is de grens van het maximale vermogen. Wat ook logisch is. Als je een vermogen hebt van 1MW bij aanzet is de panning laag en mag de stroom maximaal zijn, naarmate de snelheid stijgt, stijgt de spanning op de motor, en aangezien het vermogen nog altijd stroom x spanning is zal je op het einde minder stroom moeten sturen of je verbrandt de motor. En de trekkracht gaat nu net door zijn knieen omdat de stroom beperkt wordt.
De trekkracht gaat naar beneden omdat vermogen=snelheid x trekkracht is, dus gaat bij constant maximaal vermogen de trekkracht naar beneden bij het stijgen van de snelheid. Omdat de trekkracht die nodig is voor de trein stijgt met de snelheid krijg je een evenwicht trekkracht waarbij de snelheid blijft hangen... Dat is allemaal mechanica
Hoe evenwichtig of onevenwichtig een gelijkstroomlok en een driefasige lok hier mee omspringen is weer een ander verhaal, maar de omvormerlok kan met zijn "vele" schakelstanden de vermogen hyperbool veel nauwkeuriger "volgen" en "uitbuiten" en dit zonder electriciteit te verbranden in weerstanden...
Maar we hadden het over de stroom tussen lok en bovenleiding...niet IN de lok. (ook interessant daar niet van)