Het Groot Belgisch Treinen Forum

Als leek volg ik dit forum.
In de rubriek BINNENLAND - TREINEN KORT ACHTER ELKAAR - en GEDINNE is er vaak sprake van beheerde, onbeheerde, permissieve seinen.
Kan iemand mij functie, verschil, betekenis van die seinen uitleggen? En hoe herkent men ze?
Dank.

Beheerd sein (niet-permissief): sein dat door een seinpost in de open stand wordt bevolen.
De normale toestand is gesloten en dit sein wordt opengezet als er een trein moet vertrekken.

Niet beheerd sein (permissief): sein dat in de 'volle baan' staat.
Dit sein dient alleen om de afstand tussen twee seinposten onder te verdelen in kleinere delen zodat er een vlottere opeenvolging van treinen kan zijn.
Het sluiten of openkomen geschiedt doordat een trein bepaalde spoorstroomkringen kortsluit of vrijmaakt.
De normale toestand zonder trein is geopend.

Beheerde seinen kan je herkennen aan de naam: er staat de naam van het sein gevolgd door het nummer/kenmerk van de seinpost.
De seinherhaling is van toepassing op de hoofdsporen en op wijksporen en zijsporen slechts als de exploitatie het vereist.
Het kan dus zijn dat een trein op een wijkspoor dubbel geel krijgt en in de verte het volgende sein groen ziet staan.
Voorbeelden: NX.9, JX-D.3, C.1, D.IV

Niet beheerde seinen zijn voorzienvan het kenmerk van het spoor waarop ze betrekking hebben gevolgd door een afstandspunt.
Niet beheerde seinen vertellen altijd iets over het volgende sein.
Daarop is geen uitzondering.
Voorbeelden: A.124, AX.459, BY.948
Opgelet, er zijn een aantal uitzonderingen op deze regels!

Een beheerd sein mag overschreden worden in gesloten stand maar daarvoor moeten er een aantal handelingen gebeuren op een seinpost zoals de wissels in de juiste stand leggen en immobiliseren.
Daarna wordt een procedure opgestart om het overschrijden van het rode sein toe te laten.
Een niet beheerd sein mag overschreden worden nadat de bestuurder tot stilstand is gekomen.
Toelating van een seinpost is niet nodig.

Permissieve en niet-beheerde seinen zijn hetzelfde, het eerste is de oude (maar nog steeds zeer gangbare) naam. Deze seinen beschermen geen gevaarlijke plaats (behalve eventueel een overweg), enkel of de volgende spoorsectie vrij is. Deze werken dus automatisch (nog zo'n naam die ze wel eens krijgen), zonder ingrijpen door de blokpost.
Beheerde seinen zijn seinen die een gevaarlijke plaats, zoals een wissel of een stootblok, beschermen. Een wissel wordt bediend vanuit het seinhuis, het sein dus ook.
Het grootste verschil zit hem in het feit dat de eerste kunnen voorbijgereden worden, mits de nodige veiligheidsmaatregelen in acht genomen worden, zoals rijden op zicht, en bij een overweg toepassen van fluiten en 5 km/h, de tweede vereisen een toelating van de blokpost (als het sein niet mee wil, gebeurd dat met een toelating per telefoon of van hand tot hand. Alleen zij kunnen immers bepalen of het slechts gaat om een seinstoring, en dat alle andere veiligheidsvoorwaarden zijn voldaan om te mogen rijden, of niet. Deze seinen zijn te herkennen aan een kast onderaan het sein, met een rode T erop voor telefoon.
Nu zijn veruit de meeste seinen in België gecombineerde seinen, wat betekent dat ze én stopsein, én verwittiger zijn terzelfdertijd. Alleen een stopsein kan rood geven, alleen een verwittiger kan groen geven. Als beide seinbeelden kunnen voorkomen, gaat het om een gecombineerd sein. Nu wil het toeval dat in Godinne er een sein is dat alleen verwittiger is, en dus alleen maar groen en dubbel geel ("oranje") kan geven. Dit sein zegt dus niets over het stuk spoor na dit sein, alleen maar of het volgende sein open (groen) of dicht (dubbel geel) staat. Het is dus perfect mogelijk dat er een trein voorbij dit sein staat, en het sein groen toont. Enigszins verwarrend, en daarom is zo'n verwittiger uitgerust met een geel, rond kenmerkbord (naam), in plaats van een wit, rechthoekig bord. En de letters zijn klein in plaats van groot... Het blijft desondanks opletten bij dit soort seinen...

Ter aanvulling, maar niet ter vervollediging, er zijn ook nog kleine stopseinen (oudere modellen hebben een geel en een paars licht, nieuwere zijn de lage 3-hoekige seintjes met 3 lichten), vereenvoudigde seinen (tonen alleen een geel en een rood sein, en kunnen tegen de grond, of op een paal staan) in bundels of werkaansluitingen, beheerde seinen kunnen uitgerust zijn met kepers ("V" bovenop het sein) en/of met lichtcijfers... En last but not least, je zal wellicht al gemerkt hebben dat normaalspoorseinen (treinen rijden links, dus langs het linkerspoor) vast branden, en tegenspoorseinen knipperen.
Dit voor een zeer snelle cursus seinen lezen

Nog even aanvullen dat je een onbeheerd of permissief sein kunt herkennen aan de 'overschrijdingskroon' (een wit bordje met een zwarte ring op - kan iemand een foto posten ter verduidelijking?). En dat er seinen bestaan die soms beheerd en soms onbeheerd zijn: in plaats van een overschrijdingskroon is er dan een witte lamp, die brandt tijdens de periode dat het sein permissief is.

Permissieve seinen mogen zonder tussenkomst van seingever overschreden worden als deze rood staan, weliswaar aan beperkte snelheid, rit op zicht. Niet permissieve seinen mogen enkel na toelating van seingever overschreden worden als deze rood staan. (per telefoon, ofwel toelating op papier die men komt afgeven)

Bedankt Heren voor deze heldere uitleg.

Uit het voorgaande leid ik toch af dat het fameuze sein in Godinne toch een gevaarlijke toestand schept. Dubbel geel geeft geen garantie dat er zich op de volgende sectie GEEN trein bevindt. Of heb ik het verkeerd? Zo neen, waarom plaats men dan zulke seinen?

Dubbel geel is volgend sein rood, de sectie waarin je gaat rijden moet zonder trein zijn bijgevolg want daarvoor krijg je wel een veilig seinbeeld.
Een Duits of Zwitsers zijn zou dan op het hoofdpaneel (het stopsein) groen tonen en op het onderpaneel (voorsein genaamd daar) dubbel geel.

groentje schreef:Permissieve en niet-beheerde seinen zijn hetzelfde

Oeioei, zie maar dat sommige instructeurs dat niet te horen krijgen

Alle niet-beheerde seinen zijn permissief, maar niet alle beheerde seinen zijn niet-permissief: sein met kast met rode T + brandend overschrijdingslicht is beheerd, maar toch permissief.

In onze opleiding werd er gezegd dat permissief een oudere term was, net zoals automatisch, en reglementair niet meer voorkomen (maar de facto nog heel erg vaak...) Wij moesten consequent beheerd of niet-beheerd gebruiken.
Verwittigers kunnen geen rood tonen. Een verwittiger is dan ook geen afbakening van een spoorsectie, en zegt alleen iets over wat het volgende sein zal tonen. Het kan dus voorvallen dat je -alleen bij een verwittiger- dubbel geel of zelfs groen hebt, terwijl er wel een trein voorbij dit sein staat. Deze verwittigers zijn een overblijfsel van het vroegere seinstelsel, waarbij geen gecombineerde seinen bestonden, maar er een voorsein (verwittiger) en een hoofdsein (stopsein) was. Op de meeste plaatsen zijn die vervangen, maar dus niet overal. In Duitsland en Frankrijk werkt men echter nog steeds met voor- en hoofdseinen. Elders heb ik er niet zo'n zicht op.

Eimai schreef:

groentje schreef:Permissieve en niet-beheerde seinen zijn hetzelfde

Oeioei, zie maar dat sommige instructeurs dat niet te horen krijgen

Alle niet-beheerde seinen zijn permissief, maar niet alle beheerde seinen zijn niet-permissief: sein met kast met rode T + brandend overschrijdingslicht is beheerd, maar toch permissief.

de vorige benamingen waren inderdaad een permissief zijn en een niet permissief zijn.
Deze zijn enige tijd terug veranderd naar
Niet beheerd zijn
beheerd zijn (indien het lichtje brand heeft het sein een permissief karakter).

Het niet beheerde sein, was dus voordien een permissief sein en daarvoor was de naam automatisch sein.

Steven schreef: beheerd zijn (indien het lichtje brand heeft het sein een permissief karakter).
.

Dat heeft men in Frankrijk volgens mij ook zo.
Mij werd daar ooit verteld dat het licht brandt bv. als vertreksein wanneer de wisselstanden ok zijn en vergrendeld, maar de vorige trein het blok nog niet verlaten heeft.
Dus om vlot verkeer te krijgen.
Kent men deze toepassing ook in Belgie ?

Het vroegere "voorsein" heet dus nu verwittiger (iemand idee waarom?)
En hoe noemt men die rij schuine lichtjes , die overal verschijnen ?

in Belgie was het toch altijd verwittigingssein, enkel de Duitstalige spreken van een voorsein zover ik weet. Zij spreken ook eerder van een hoofdsein ipv een stopsein zoals wij het uitdrukken.
De herhalers bedoel jij, die staan er normaal als een sein niet zichtbaar is opgesteld (zichtbaar op 300m).
Horizontale streep (rood, rood/wit, alle seinbeelden die aangevuld zijn met een cijfer onderaan of een keper bovenaan)
schuine streep (alle open seinbeelden zonder verdere aanvulling).

groentje schreef:Verwittigers kunnen geen rood tonen. Een verwittiger is dan ook geen afbakening van een spoorsectie, en zegt alleen iets over wat het volgende sein zal tonen. Het kan dus voorvallen dat je -alleen bij een verwittiger- dubbel geel of zelfs groen hebt, terwijl er wel een trein voorbij dit sein staat.

Voor de duidelijkheid - en t.a.v. Paul1946 - moet je er toch bij zeggen dat er in zo'n geval normaal gezien geen andere trein achterop kan komen, het voorgaande stopsein zal immers rood tonen. Tenzij dat voorgaande stopsein een niet-beheerd sein is, in dat geval mag een achterop komende trein dat sein overschrijden in rit op zicht, en moet dus tijdig kunnen stoppen voor die stilstaande trein. Het gaat alleen fout wanneer de bestuurder van de achterop komende trein dat waarschuwingssein (of 'verwittiger' zoals jullie zeggen) verkeerdelijk voor een stopsein aanziet en het regime 'rijden op zicht' te vroeg beëindigt...

groentje schreef:Deze verwittigers zijn een overblijfsel van het vroegere seinstelsel, waarbij geen gecombineerde seinen bestonden, maar er een voorsein (verwittiger) en een hoofdsein (stopsein) was. Op de meeste plaatsen zijn die vervangen, maar dus niet overal.

Volgens mij zal men ze nooit overal kunnen vervangen, denk bijvoorbeeld aan enkelsporige lijnen die niet in bloksecties verdeeld zijn - en het lijkt mij een onverantwoorde kost om op niet druk bereden enkelsporige lijnen om de anderhalve kilometer seinen te gaan plaatsen.