In Arnhem kon nog even dit geweldige vehikel vereeuwigd worden: 
De trein vertrok vrij vroeg in de avond, waardoor we zelfs nog voorbij Mainz gekomen zijn voordat er geslapen moest worden (en toen was het nog steeds maar half elf). Maar de volgende ochtend moesten we om 6:29 de trein uit, mijn coupégenoten ook, in Wels Hbf. Ik had een wekkertje gezet op 5:40 want om 5:47 werd de passage van Schärding verwacht, en daar had ik nog een bordje te scoren. Helaas reden we vlak na 5:40 Passau Hbf binnen, en kwamen we dus met een vertraging van een minuut of 20 in Wels aan. Bij het krieken van de dag bleek er allemaal water op de buitenkant van het raam te zitten. Het regende 
En het zou eigenlijk de hele dag niet of nauwelijks meer beter worden. In Wels even opgestart met een kop koffie, en vervolgens eindelijk 1 van mijn favoriete overhemden ten grave gedragen, zodat ik de dag kon beginnen met een verse 
Nadat er in Wels uitgebreid gelegenheid was geweest om proviand in te slaan, te ontbijten, foto's te maken en zulks meer, nam ik om 8:22 de stoptrein richting Salzburg, tot Lambach. Dat was deze stoere Talent:
Eenmaal aangekomen in Lambach bleek dat daar ook niet al te veel van verwacht mocht worden. Het station was uitgestorven en ik was de enige uitstapper. Op een afgelegen perronnetje stond de Trein (dat noemen ze althans zo) naar Vorchdorf-Eggenberg klaar. Aldaar was ik de enige instapper, en dat zou de hele rit zo blijven. Dit is De Trein:
Op één of andere manier moest er in Vorchdorf-Eggenberg overgestapt worden op een ander, soortgelijk soort trein, voor het laatste stuk naar Gmunden Seebahnhof. In Vorchdorf staat een heleboel leuks opgesteld: 
Na Vorchdorf ging het dus naar Gmunden, over een zo mogelijk nog lastiger lijntje. Sommige stations zijn niet meer dan een stoeprandje langs de baan, zonder bordje, en van 1 station heb ik het bestaan niet eens kunnen bevestigen, maar okee. Wat wel kon, dat is gelukt In Gmunden was het ook slecht weer, miezerregentje, en het station was ook geen succes.
Door naar de kabelbaan dus maar. Ik was er om 9:45 ongeveer, de hele handel moest compleet voor mij nog opgestart worden, en het duurde even, maar uiteindelijk ben ik met een gondeltje van Tsjechische makelij uit 1957 naar de top van de 1004 meter hoge Grünberg gebracht. Hier houdt iemand van de shorecrew het deurtje voor me open 
Boven aangekomen: Och, ook hier deugt het weer niet. Nou ja. Af en toe wel aardige doorkijkjes met uitzicht op het Alpenvorland en de Traunsee, maar niet echt spannend. Toch wel lekker een beetje op en neer gewandeld daar, en uiteindelijk terecht gekomen bij een restaurantje, waar Kaffee mit Kuchen op het programma stond:
Helaas was het weer, en daarmee het uitzicht, hmmmja In de verte de Traunsee.
Na niet al te lange tijd had ik het daarboven wel gezien en ging ik weer omlaag met dezelfde gondelbaan. Beneden aangekomen liep ik richting het centrum, en onderweg kwam ik een Wassertretbecken tegen. Ik had al afscheid genomen van plannen om naar het zwembad te gaan, maar dit was een prima alternatief, vond ik. Een lange goot waar je door ijskoud water heen kunt lopen. Goed voor de bloedsomloop en zo. Eerst maar eens even de sokjes en schoentjes uit:
Dan te water 
Dit is de lengte van het stuk wat ik door het ijskoude water heb afgelegd 
En jawel, er is ook een filmpje van http://www.youtube.com/watch?v=Kf5PkN_0_kk
Hoe het ook zij, na zoveel gezondigheid vond ik het tijd om via de oevers van de Traunsee het Raadhuisplein op te zoeken, waar één of andere pottenmarkt bezig was. Overigens werden er meer snuisterijen en andere keramische siervoorwerpen verkocht dan potten, maar okee. De Pottenmarkt bleek zelfs onderdeel van een groter evenement, want er stond ook een podium klaar voor enkele muzikanten, en er was een tent met vettigheden, en een tent met drankjes, zoals te doen gebruikelijk in die gebieden. Aangezien het nog steeds pokkeweer was en ik wat tijd over had, besloot ik daar te gaan lunchen.
Uiteindelijk nam ik om 14:00 het MotorSchiff Karl Eder voor een tocht van bijna anderhalf uur over de Traunsee.
Tegen het einde van de tocht heb ik me ook maar even aan dek gewaagd ondanks het nog steeds miezerende weer.
Vanuit Ebensee, aan de overkant van de Traunsee, dacht ik even een stoptrein te nemen terug naar Gmunden, maar helaas, werkzaamheden 
ÖBB zet bussen in 
Aangekomen in Gmunden stond er nog een belangrijk excursiepuntje op het programma: het waarschijnlijk kleinste trambedrijf ter wereld.Bordje en trammetje:
Dat trammetje bracht me voor € 1,60 terug naar de oevers van de Traunsee, alwaar ik nog drie kwartier over had om een dubbele tosti te nuttigen 
Daarna was het wel mooi geweest, en ik liep naar het Seebahnhof, na nog een laatste blik op het fraaie stadhuis (de rest van het stadje is net zo mooi :pos: ). 
Met de inmiddels bekende twee "treinstellen" naar Lambach. Uiteindelijk in Vorchdorf brak toch nog de zon door, maar goed, beetje aan de late kant.. Hier om te beginnen nog even het treinstelletje van de Traunseebahn in Gmunden Seebahnhof, wat klaar staat om terug te rijden naar Vorchdorf. 
Aangekomen in Lambach staat er een dieselloc lekker weekend te vieren in het zonnetje: 
Vanuit Lambach had ik nog een stoptrein terug tot Wels, waar het tijd was voor een mooie dikke Wiener Schnitzel, met eindeloos veel salade erbij 
En de nachttrein daarna was dan weer het einde van een bijzonder geslaagde en actieve vakantie 
Welke zwarte lijst?