Ik ben deze keer met mijn oudste broer, Jochem, gegaan. Aanvankelijk zouden we afgelopen zomer samen naar de Balkan gaan, maar dat was er toen niet van gekomen wegens omstandigheden. Het overzetten van die reis naar de kerstvakantie zou dan weer een erg dure grap worden. "Ik ga voor de grap eens bij Lufthansa kijken, al zal het niets uithalen...", hoor ik mijzelf nog zeggen. "Düsseldorf-Kiev aan €180,- retour inclusief alles!", dat leek ons toch een goed plan! Zodoende boekten we onze tickets en waren we aanvankelijk van plan 10 dagen in Kiev en de regio te gaan zitten. Een week later viel de Bradt-reisgids van Oekraïne hier in de bus en waren we flink aan het brainstormen. Al snel kwamen we Харьков/Kharkov op het spoor. Dit zou een stad moeten zijn vol met Sovjet dingen en het zou er erg gezellig zijn. Via Kuba van het forum wist ik dat je treintickets online kon boeken via E-Kvytok en zodoende besloten we ook naar Харьков/Kharkov te gaan. Eerste reactie van mensen bij "Харьков/Kharkov", "Wat zeg je?!". Een week later bleek dat het oranjekamp daar deze zomer zou gaan komen en plots wist iedereen het te liggen.

De hoeveelheid hamers en sikkels in dit verslag kan misschien enige discussie uitlokken, maar ik kan bijvoorbaat al melden dat ik mij daarvan distantieër. Dat soort dingen worden daar als normaal ervaren en hebben voor de meeste ook geen politieke betekenis. Mijn interesse daarvoor is vanuit historisch oogpunt en mijn interesses. Mijn politieke voorkeur staat daar los van.
Voetnoot: Plaatsen e.d. zijn overwegend in het Russisch geschreven in plaats van Oekraïens. Dit vanuit mijn gemakzucht met enkel een Russisch translitereersysteem voor handen. In Киев/Kiev is alles dan ook tweetalig en Харьков/Kharkov meer als 80% van de bevolking Russisch-talig. Tevens is Kiev in het Oekraïens Киïв / Kyiv en Kharkov in het Oekraïens Харків / Kharkiv.


Voor de geïnteresseerden, zijn de kaartjes HIER te vinden.
26/12/2011: Teteringen - Düsseldorf Flughafen - Киев Бориспол/Kiev Borispol - Киев/Kiev
Het was dan eindelijk zover! De wekker rinkelde al statig met Крокодил Гена/Krokodil Gena's "голубой вагон/goluboj vagon". Snel een bak koffie in de nek gestoken en daarna tegen 07h00 vertrokken met mijn ouders en mijn broer Jochem. Onze ouders waren zo aardig om ons af te zetten in Düsseldorf, waarvoor dank. Tegen 09h00 waren we op Düsseldorf-Flughafen waar het nog redelijk rustig was. We konden de tassen meteen afgeven en door de security check. Vanzelfsprekend hadden we geen rare dingen bij en daardoor was dit snel gepiept. We hadden nog ruim 2 uur, dat we door hebben gebracht met uitzicht op allerlei toestellen.
Drie kwartier voor vertrek konden we doorlopen naar de laatste paspoortcheck van Fort Europa. Weer twintig minuten later zaten we in de bus tussen de Oekraïeners die ons naar het vliegtuig reed. De eer was vandaag aan 737-500 "Salzgitter" met registratie D-ABIM. We zaten op plaatsen 9E en 9F net voor de vleugel. De deuren werden dicht gegooid, de motoren gestart en het boordpersoneel begon met het bekende veiligheids-toneelstukje. Hierna volgde hetzelfde verhaal in het Oekraïens en het Russisch, wat toch een brede glimlach op onze gezichten toverde.




De vlucht was voor de rest vrij saai omdat het zwaar bewolkt was. Een beetje de Lufthansa propaganda doorbladeren en relaxen dus!




We gingen per bus naar de terminal en daar door de paspoortcontrole. Weer een nieuw stempeltje! "Welcome to Ukraine!". We pakten onze bagage, haalden geld bij de geldautomaat en liepen naar de eerste beste маршрутка/marshrutka. Deze zou ons naar het Харьковская/Kharkovskaja zou brengen, waar de metro konden nemen. Voor 2,5ГРН/€0,25 konden we mee. De ramen waren al snel zwaar beslagen en we konden amper naar buiten kijken. We reden aan 50 km/h over een soort van snelweg, waar we onder andere ingehaald werden door een Камаз/Kamaz truck met nucleaire stickers erop. Even later stonden we op Харьковская/Kharkovskaja waar het een drukke bedoeling was. We stapten de ingang naar de metro in. Hier stonden mensen allerlei spulletjes te verkopen, wat ons het gevoel gaf toch wel heel ver weg te zijn. Helaas werden er ook kittens verkocht, dat raakte mij toch een beetje.
We kochten tokens voor de metro en stonden even later in de metro. De metro is, net als in Moskou, Petersburg, Budapest en Praag, afkomstig uit de Sovjet-Unie van Метровагонмаш/Metrovagonmash uit Мыти́щи/Mytischi bij Moskou. Het interieur hangt echter helemaal vol met reclames van de grond tot aan het plafond. Zodoende kon ik mijn Cyrillisch meteen weer goed trainen. We stapten over en namen de metro verder naar het вокзал/vokzal. De kaartjes die ik via E-Kvytok had gekocht, moest ik hier verzilveren met een code. Om het station hing een heerlijk druk sfeertje, dat in combinatie met de aanwezige treinen en de drukke omroep diepe indruk op mij maakte; ik hield nu al van Oekraïne! Ik liep naar een loket en legde in het Russisch uit dat ik een E-Kvytok code had. De vrouw begreep me en stuurde mij door naar een ander loket. Hier stond een aardige rij, maar we werden al snel voorgelaten. Ik moest een papiertje invullen met mijn paspoortgegevens, waarop ik mijn tickets kreeg. E-Kvytok werkt ideaal dus!

Hierna namen we de metro naar het Контрактова Плоша/Kontraktova Plosha, waar ons hostel, hostel Yaroslav, zat. We hadden voor een democratisch prijsje een tweepersoonskamer die "wel redelijk" was. We hebben die avond nog gegeten in een restaurant in de buurt en een taxi geregeld voor de volgende ochtend naar het station. Het shoppen van taxibedrijven leverde een prijsverschil op van €9,- naar €3,-.
27/12/2011 - Киев/Kiev - Харьков/Kharkov
De wekker rinkelde al om 05h05 vandaag. Kwartiertje later stond het hostelmeisje al klaar om ons het nummer van de taxi door te geven, die enkele minuten later arriveerden. De taxi scheurde door de lege straten, terwijl hij alle verkeersregels aan z'n laars lapte. Ondertussen konden we wakker worden met Русское Радио door de speakers. Op het station was het al een drukke boel om 06h00. Een aantal slaaptreinen waren al aangekomen. We kochtten een ontbijt en zochten al snel onze trein op. De Столичний-Експресси/Stolietsnij-Ekspressi naar Днепропетровск/Dnepropetrovsk en naar Харьков/Kharkov stonden broederlijk naast elkaar. Onze Столичний-Експресс was de Харьков-Експресс/Kharkov-Ekspress naar Харьков/Kharkov. Twintig minuten voor vertrek ging het deurtje open, maakte de provodnika de handsteunen schoon met een doekje en verwelkomde iedereen. De stoelen zaten goed en er was een bak van ruimte in de rijtuigen, dat Russisch spoorprofiel heeft zo zeker z'n voordelen! Even later kwam de provodnika de tickets innemen en zette de televisie's aan. Wat schetste onze verbazing toen we plots Sovjet-muziek hoorden die de Sovjet-Unie verheerlijkten, het klonk een beetje als Эдуард Хиль. Heerlijk wakker worden voor mij als Sovjet-liefhebber!

Even later werden er enkele Sovjetfilms opgezet, waaronder de fameuze Служебный роман. Even later toen het licht was buiten en de steppen besneeuwd waren, zag ik mijn kans om een klein sfeerfilmpje op te nemen. Dit was de meest sfeervolle treinrit die ik ooit gehad heb!















De steppenrit ging zo nog twee uur door. We genoten nog even van de Sovjet films. Na tweeënhalf uur rezen er plots gigantische flats uit de steppen en enkele fabriekspijpen, we naderden Харьков/Kharkov! De tickets werden terug uitgedeeld.





Als we uitstapten, was het eerste wat we zagen een bord met Харьков erop gevolgd door een hamer en sikkel en een jaartal. We voelden ons gelijk thuis! We liepen de hal in om eens goed rond te kijken.



We dronken nog een kop koffie met uitzicht op alle Russische rijtuigen die in het station stonden. Daarna gingen we naar de metro, die een heerlijk Sovjetgroene/blauwe kleurstelling had. Net als in Киев/Kiev zat er heel veel reclame in. Op metrostation Советская/Sovjetskaja stapten we uit. Eenmaal buiten zagen we een donkere sneeuwlucht, hamers en sikkels op de gebouwen en op de straat reden niets dan Волга/Volga, Лада/Lada & Камаз/Kamaz voertuigen. We hadden het gevoel héél ver weg te zijn.

Nadat we ons geïnstalleerd hadden, gingen we snel de stad in omdat het zeer snel donker werd. De straten waren brandschoon, overal reden Russische auto's en overal werd er Russisch gesproken, ik genoot met volle teugen.



De stad vond ik zelf erg gezellig, echt een aanrader om eens heen te gaan voor iedereen. We liepen langs het gebouw van Lenin waar aan de sokkel nu een jaarmarkt bezig was. Intussen werd het al weer pikdonker buiten.

Die avond gingen we wat eten bij een restaurantje vlak om de hoek bij het hostel. Het personeel sprak totaal geen Engels/Frans/Duits en de kaart was volledig in het Cyrillisch. We zagen geregeld lekkere gerechten langskomen en ook een soort van pizza. We wisten hoe dat in het Russisch heette, maar konden het nergens op de kaart vinden. Uiteindelijk besloten we maar aan de eigenaresse te vragen hoe het zat. ...Het bleken Azerbeidzjaanse gerechten te zijn, maar dan in het Cyrillisch op de kaart. Geen wonder dat we er niets van begrepen.

's Avonds deden we even snel wat boodschappen bij de АТБ/ATB en de rest van de avond hebben we in het hostel gehangen. Daar maakte ik kennis met de Russische televisie: Veel teleshopping met steeds dezelfde professor die alle producten even "wetenschappelijk" komt onderbouwen, zelfs al gaat het over kleerhangers.

28/12/2011 - Харьков/Kharkov -Тракторний Завод/Traktornij Zavod
We begonnen de dag met een klein ontbijt bestaande uit wat broodjes van de supermarkt en thee. We wilden eigenlijk naar Салтовка/Saltovka gaan vandaag, maar daar was het véél te mooi weer voor!





















De wijk er omheen gebouwd zijn stalinistische huurkazernes.



Na een flinke tijd hier hebben rondgelopen, genoten en geluncht te hebben, gingen we terug naar de metro. We wilden naar de централний рынок/tsentralnij rinok (centrale markt) van Харьков/Kharkov. Hier was het flink druk en waren aardig wat Centraal-Aziatische gezichten te zien. Alles op de markt was hier puur ex-Sovjet. Producten uit alle voormalige Sovjetstaten en alles Russisch, Russisch, Russisch. Op den duur wilden we ergens een kop koffie gaan drinken. De meiden achter de toog hadden al snel door dat wij buitenlanders waren en haalden er plots al hun collega's bij. "Buitenlanders, bij ons!!!"







Omdat we al heel de middag flink hadden gelopen, leek het ons wel een strak plan om eens even rust te nemen. We namen plaats in de Starbucks-rip-off Кофи-Тайm/Coffee-Life (Transliteratie klopte dus van geen kant). Het grappige was dat het hier net als in de Starbucks vol zat met Apple-hipsters.


We hadden uitzicht op de hoofdstraat waar enkele dure auto's uit Приднестровие/Pridnestrovie(=Transdnistrië) stonden, debiel grote Russische Hummers langsreden, mooie dames voornamelijk in bontjassen langsparadeerden en...


In de avond was het flink koud geworden en zijn we eerst naar het hostel gegaan om flink warme kleren aan te doen. Daarna zijn we de Пузата Хата/Puzata Gaataa van Харьков/Kharkov gaan opzoeken. Hier konden we lekker eten voor een absolute bodemprijs. 's Avonds hebben we weer rustig aan gedaan. We hebben ook nog het journaal gekeken uit alle voormalige Sovjetstaten, het is best interessant om zo eens te horen wat Armenië en Kazakhstan vandaag de dag zo bezig houdt.
Later op de avond kwamen 4 Russen in het hostel. Ze kwamen uit het verre Самара/Samara, wat tussen Казан/Kazan en de Kazakhstaanse grens ligt. Ze gingen de volgende dag per vliegtuig verder naar Istanbul.
29-12-2011 - Харьков - Салтовка
Net als de voorgaande dag, begonnen we de dag met een klein ontbijt en een kop thee. Het was wederom strálend weer, maar toch moesten we eens naar Салтовка/Saltovka gaan, dan maar vandaag!





Ik geef toe, Салтовка/Saltovka is redelijk ver gezocht (letterlijk en figuurlijk...) om te bezoeken. Het betreft hier een geweldig grote flatwijk volgens Sovjetmodel. Tegenwoordig liggen ze er voor onze begrippen zeer desolaat bij. Wat sfeer betreft bedriegt de schijn. De mensen hebben het er gezellig met elkaar aan de voet van de flats en kinderen hebben eindeloos veel ruimte om te spelen en zich uit te leven.









We belandden boven metrostation Салтовка/Saltovka weer op een hele volkse markt. Hier werd ook volop vuurwerk verkocht, maar dat is precies niet zo populair daar. Voor €1,- kocht ik nog een Oekraïne paspoorthoesje met het een relief van het land erop. Even verder gingen we eten in een Georgische eettent (letterlijk en figuurlijk) waar het bier goedkoper was als frisdrank. Voor een absolute bodemprijs hadden we goed geluncht. We liepen verder over de markt en ontdekten in de verte een ontzettend groot modern winkelcentrum.

Het winkelcentrum was vermoedelijk met flink wat UEFA-geld vervaardigd want het was ultramodern met zelfs een ijshockeystadion op de 2e etage. Vanuit de Кофи-Тайм/Coffee Life hadden we dan ook een apart uitzicht:

In een winkel kocht ik nog een Oekraïens tafelvlaggetje en een Sovjetmodel daarvan met alle deelstaten erop. Even later namen we weer de metro naar Lenin om daar nog eens een kijkje te nemen in de felle zon.











De avond hebben we weer bij de Пузата Хата en in het hostel doorgebracht. Ook zijn we niet te laat gaan slapen, omdat we de volgende ochtend weer vroeg weg moesten.
30-12-2012 - Харьков/Kharkov - Киев/Kiev
De wekker rinkelde om 05h40 dit keer, 10 minuten later stond Ирина/Irina, een vriendin van de eigenaresse, klaar om de sleutels in ontvangst te nemen en ons een goede reis te wensen. Als we om 06h00 naar metro liepen, begon de verkeersinfarct al op gang te komen in Харьков/Kharkov.


Vandaag vertrok de trein iets na 07h00. We hadden net als op de heenweg weer een Столичний Експресс. Dit keer gingen we 1e klasse. We deelden onze 6-persoonscoupé met 2 Russische echtparen die al op leeftijd waren. Vlak nadat de trein weg reed, gingen de televisieschermen weer aan. Vandaag helaas geen МОСФИЛМ/MOSFILM films uit de Sovjet-Unie, maar Сваты 5, een Russische comedie die zich afspeelt in Siberië.
Even later spandde een van de baboesjka's een tuttig kleed over het tafeltje. Tassen gingen open en brood, vleesstukken, gehaktballen en ei kwam op tafel. Het bleef even onaangeroerd. Even later gingen ze eten en werd er het een en ander richting ons geschoven. We móésten het proberen. Uiteindelijk smaakte het allemaal ook nog lekker ook, alleen om 07h30, tja... Al snel kwam de thee uit de sjamovar. Met mijn kleine kennis van het Russisch zaten we wat te praten. Één van hun had een zus in Duitsland vertelde ze. Ze gingen met z'n allen kuren in Миргород/Mirgorod vertelden ze. Vanaf daar hadden we de coupé dan ook voor ons eigen.

Na enige tijd was ik Сваты 5/Svati 5 een beetje beu en ging ik m'n eigen Russische muziek maar eens luisteren.

We namen weer de metro naar het Yaroslav Hostel. Komend vanuit Харьков hadden we echt het idee weer in West-Europa te zijn, zo modern alles! Terug in het Yaroslav Hostel hadden we een andere kamer toegewezen gekregen. Daarna hebben we kort even de wijk verkent en de fout gemaakt om bij Кофи-Хауз een nano-kopje espresso te drinken voor een debiele 3 euro. Met de фуникулар/funikular zijn we naar het centrum gegaan, wat echt extreem fout en druk was.

Avondeten hebben we dan ook weer in de Пузата Хата/Puzata Gaataa gedaan, die ook bij ons in de wijk Подил/Podil zat. 's Avonds weer redelijk snel gaan slapen omdat we al zo vroeg op waren.
31-12-2012 - Киев/Kiev - Enkele markten
's Ochtends waren we tegen 11h00 fris en fruitig buiten. Het was vandaag oudejaarsdag, maar daar trok Киев/Kiev zich weinig van aan omdat het overal nog flink druk was. We ontbeten bij de Пузата Хата met wat koffiekoeken en een sloot koffie.


Het plan lag nog niet echt vast voor vandaag, we wilden wat in het oosten van de stad gaan kijken. Daarvoor namen we de metro naar Петровка/Petrovka, alwaar we op een boeken en software markt belandden. Jochem kocht hier een Oekraïne kaart voor een prikkie. We wilden ook nog een zakwoordenboekje Engels-Russisch-Engels kopen, maar die waren overal meer als €5,-. Verderop werd het marktje echter andere koek; boeken met het hoofd van Lenin er groot op, boeken van Sovjetcomponisten en boeken om je eigen ХТ3-tractor mee te kunnen repareren.

Paar meter verder werd het nog mooier; alléén maar Sovjetzooi! Bij een baboesjka kocht ik een briefje van 10 Sovjetroebel met Lenin erop. Andere verkopers hadden portretten van Josef Stalin, generaalskostuums en natuurlijk medailles, héél veel medailles. Andere verkochten ook onschuldige dingen als dé telefoon uit de Sovjet-Unie. Ik kocht bij een verkoper een kleine atlas met daarin het wereldbeeld van Sovjet-Unie in 1975; De Sovjet-Unie op pagina 1 en de Verenigde-Staten op een van de laatste.


Met een Маршрутка/marshrutka gingen we naar de Троиесчина/Troiescina-markt. Deze staat bekend als de Centraal-Aziatische markt van Киев/Kiev. Dit was een geweldig grote markt waar de meest uiteenlopende producten werden verkocht en je alle mogelijke gezichtstypes uit Azië zag. Prachtig!



We aten ergens iets en vervolgden onze reis per Маршрутка/marshrutka naar Дарница/Darnietsa voor een shoppingcenter.


In Дарница/Darnietsa konden we dat shoppingcenter echter nergens vinden. Via een gang waar wederom vanalles werd verkocht, inclusief kittens en puppies kwamen we bij een supermarkt uit en een klein café waar we voor €0,20 een kop koffie hadden. We besloten Дарница/Darnietsa maar op te geven en per metro verder te gaan naar het centrum. Onderweg naar het centrum kwamen we langs metrostation Арсенална/Arsenalna waarvan bekend was dat dit het diepst gelegen station van Europa was, alle reden om eens een kijkje te nemen dus. Het waren twee onmogelijk lange roltrappen naar boven.

Die avond wilden we weer eten in de Пузата Хата/Puzata Gaataa, maar deze was net een uur dicht vanwege oudjaarsavond. De restaurants in de buurt waren hondsduur en we besloten daarom naar het centrum te gaan. Hier was het flink druk en de meeste dingen waren ook al dicht. Uiteindelijk haalden we iets op de Майдан om te eten wat nog wel goed te doen was.

Op de Майдан/Majdan was een gigantisch toneel gezet, waar de band Мумий Тролль uit Владивосток/Vladivostok optrad. Hier volgden nog enkele andere artiesten. Tegen 21h00 besloten Jochem en ik om nog maar eens even rustig iets te gaan drinken, we hadden al heel de dag gelopen en volop gestaan. Tegen 23h00 zijn we weer terug gegaan, nu was het de beurt aan de Oekraïense Эрика en de Oekraïense Руслана/Ruslana met haar hit "Wild dance" waar het publiek helemaal los ging. De sfeer zat er goed in! De vodkaflessen kwamen dan ook steeds meer boven en baboesjka's stonden uit hun dak te gaan.
Even later kwamen er twee presentatoren op het toneel die over van alles bezig waren omtrent het EK 2012 in Oekraïne. We begrepen er niets van, maar hebben toch dingen als "УКРАИНА ЧАМПИОН! УКРАИНА ЧАМПИОН!/UKRAINA TSJAMPION! UKRAINA TSJAMPION!" mee gescandeerd.




Beeldmateriaal is hier te vinden, daar stonden wij dus tussen: http://www.youtube.com/watch?v=adlWPC6lovc
Tegen 00h30 gingen we teruglopen naar Подил/Podil. In de straten was het heel rustig en het vuurwerk was slechts in een paar buurten. In de winkelstraat van Подил/Podil waren hier en daar wat nieuwjaarsfeesten, maar die waren op een hand te tellen. Halverwege passeerden nog een groep dronken Russen, maar afgezien van wat nieuwjaarswensen in schreeuwvorm in het Russisch hadden we nergens last van. In het hostel hebben we nog even een pint opengetrokken op het nieuwe jaar met een stuk вафелни торт/vafelnij tort erbij.
01-12-2012 - Киев/Kiev - Centrum, ЦУМ/TSUM, Sovjetmonumenten.
De stad was vandaag compleet uitgestorven, overal was het heerlijk rustig en op grote kruispunten kon je gewoon over de weg lopen ipv via de voetgangerstunnels. We namen de фуникулар/funikular naar het centrum vanuit Подил/Podil.

















Omdat een heleboel dingen allemaal dicht waren en de stad compleet uitgestorven was, wilden we naar het Дружба родина/droezja rodina. We namen daarvoor de metro, echter naar het verkeerde metrostation. We moesten daardoor flink wat meters stijgen en dalen.















We waren compleet uitgepunt, maar moesten nog helemaal naar de metro lopen. Dit hebben we op ons dooie gemak gedaan, met een adempauze halverwege in een winkelcentrum.

Terug in het hostel hebben we eerst even een uur bij zitten/liggen komen, die wandeling van Печерская/Petsjerskaja naar Арсеналная/Arsenalnaja was misschien toch iets te zwaar geweest, achteraf. 's Avonds hebben we haast weer traditioneel gegeten bij de Пузата Хата/Puzata Gaataa waar het nu verschrikkelijk druk was omwille van nieuwjaar.


02-01-2012 - Киев/Kiev - Скајмалл/Skajmall
Vandaag hebben we eigenlijk niet zoveel boeiends gedaan... We zijn met de metro en маршрутка/marshrutka naar de Скајмалл/Skajmall gegaan, een winkelcentrum temidden van de Днепр/Dnepr. Heerlijk fout, maar wel voorzien van een Ашан/Auchan en Пузата Хата/Puzata Gaataa dus hebben we ons er een complete dag vermaakt.


03-01-2012 - Киев/Kiev - Киев Пассажерски - Spoorwegmuseumpje - Kunstmuseum
Na onze aantamboer-dag (niets doen) van gisteren, konden we vandaag onze laatste dag in Oekraïne nog even goed besteden. We ontbeten -wederom- bij Пузата Хата/Puzata Gaataa en gingen per metro naar het treinstation omdat ik nog gaan treinenfoto's wilde hebben. Jochem was zo gek om mee te gaan, al was het alleen al omdat het Oekraïense treinen zijn.





Het vertrek: http://www.youtube.com/watch?v=qSasuLHVV8I




Al snel ontdekten we aan de andere kant van het station een klein Sovjet-spoorwegmuseumpje.

















In de middag ging het gigantisch hard regenen. We hebben dan ook vooral veel koffie gedronken en een poging gedaan tot het kunstmuseum. Dat begon met veel orthodoxe kunst, maar daar stonden onze hoofden op dat moment niet naar. Een paar zalen verder kwam de Sovjettijd aan bod en waren er allerlei schilderijen van gelukkige mensen. Uiteindelijk vonden we de meest boeiende schilderijen "Lantaarnpaal tussen flatblokken", "9 mei viering" en "mensen bij een tractor". Zoals je wellicht al aanvoelt stonden we 20 minuten later weer buiten. We hebben nog maar wat koffie gedronken... We moesten ook nog voor de volgdende dag in gaan checken bij Lufthansa omdat we een goede zitplaats wilde hebben. Daarvoor zochten we een internet café op. Zo belandden we in het postkantoor:

We hebben daarna ons laatste avondmaal gedaan in de (je voelt hem al aankomen...) пузата хата/puzata gaataa. Daar zat deze keer ook nog een man met een imaginaire vriend/vriendin die met iedereen wilde praten. Toen de manager door had dat er twee buitenlanders in z'n restaurant waren, stoof hij er meteen naartoe. "U bent zo'n goede klant! Weet u wat, u krijgt van het huis een kopje борш/borsh als u in het gastenboek schrijft, ook even uw paspoortgegevens erbij graag!". Toen dit gedaan was hadden ze al z'n gegevens. De man probeerde na verloop van tijd contact met ons te leggen, maar wij hebben toen heel vurig gediscussieërd over stofzuigers zodat het leek alsof wij hem niet door hadden. Resultaat: Hij liep héél boos naar buiten.

Tegen 23h00 waren we terug in het hostel. Om alle spullen in m'n tas te krijgen moest ik alles even goed herpakken. Uiteindelijk kon alles er prima in.
04-01-2012 - Киев/Kiev - Düsseldorf - Venlo - Breda
Tegen 08h00 rinkelde de wekker, niet dat we er zo vroeg uit hoefde, maar zodat we alles even rustig aan konden doen. Een uurtje later besloten we ons laatste ontbijt dan ook maar in de пузата хата/puzata gaataa te doen. Dit keer ging ik maar voor het echt Oekraïens ontbijt: Worst en ei. Het mag gezegd worden dat het zeer goed smaakte, maar toch wederom eet ik liever iets lichters 's ochtends.


Terug in het hostel pakten we onze spullen, gaven de sleutel af en gingen per metro naar het вокзал/vokzal. Daarachter komen namelijk ieder kwartier/20 minuten super-marshrutka's naar Бориспол/Borispol luchthaven. Voor €2,50 mag je er op mee. Dat werd onze laatste trip door Oekraïne voor deze reis.







De vlucht was erg onrustig vandaag, door een meisje dat flink ziek was. Er werd nog omgeroepen of er mensen aan boord waren met een medische achtergrond, maar dit was helaas niet het geval. Helaas voor het meisje kwam er ook nog aardige turbulentie overheen... Voor ons was het jammer dat na anderhalf uur een klein kind voor ons de vlucht te lang vond duren en daarom in huilen uitbarstte.

Bijna drie uur later stonden we weer op de grond in Düsseldorf, waar het zieke meisje als eerste van het vliegtuig werd gelicht door ambulancepersoneel. Samen met Jochem reisde ik naar Düsseldorf-HBF waar onze wegen scheidde, omdat hij naar Antwerpen moest en ik naar Breda.
Een zeer toffe reis waarbij m'n broer en ik het lot van afgelopen zomer goed hebben gewroken, moehaha! Ook is Oekraïne ons op alle vlakken zéér goed bevallen en gaan we zeker terug.