odul schreef:De treinbestuurders voelen zich aangevallen.
Ben geen spoormedewerker, maar lees wel hoe ze zich aangevallen kunnen voelen.
odul schreef:Als ik morgen niet tevreden ben, en ik zeg ik staak, heeft dat helemaal geen inpakt, zelfs als wij met 20 gaan staken dan nog, zal dat geen invloed hebben.
Geen haan die erover zal kraaien
Dat is in veel beroepen zo, heel veel, vooral modernere beroepen. Er zijn er voor onze maatschappij maar heel weinig die zo ontzettend belangrijk gevonden worden dat zij minimumdiensten hebben of een andere variant om het stakingsprobleem op te lossen (brandweer, cipiers, medische beroepen, chemische industrie…). Er zijn voldoende beroepen waar je niet zo'n impact hebt als bij treinbestuurders. Er zijn er een pak die een gelijkaardige impact hebben, die zijn reeds opgenoemd, zoals mensen op het seinhuis of treinbegleiders. Als een IT-afdeling staakt, merk je het pas wanneer bepaalde machinerie begint te haperen. Net zo met alle andere infrastructuur, wegen, telefoonleidingen, rioolzuivering: nieuwe projecten worden niet tijdig afgewerkt en de oude blijven draaien totdat ze uit elkaar vallen. Lijken me allemaal vanzelfsprekendheden in onze maatschappij, met slechts links en rechts wat grijs gebied.
odul schreef:Als morgen echter de treinbestuurders zegt, ik rij niet vandaag en zijn vakbond steunt hem, zal dit een uur later in het nieuws komen.
Goh. Waarom denk je dat bijvoorbeeld de Nederlandse schoonmakers vaker actie gevoerd hebben bij Schiphol en NS dan pakweg een willekeurig kantorenpand? Al bedacht dat 3/4 van het nieuws ofwel gaat over iets wat veel mensen raakt, gebaseerd op een mooi persbericht of wat de journalisten in kwestie raakt? Gelukkig is 'in het nieuws komen' nooit de reden waarom stakers staken, hoogstens 1 van de vele punten waarmee druk gemaakt kan worden. Schoonmakersstaking in Nederland duurde 105 dagen om effect te hebben, en nog steeds een precaire baan.
odul schreef:Dus ja, jullie treinbestuurders hebben een enorme macht, die wij niet hebben.
Ben ik daarom jaloers, nee integendeel, ik vloek net zoals alle reizigers die jullie in de kou zetten omdat ze niet of tijdig op hun werk geraken.
Maar dat zal jullie een zorg wezen als "wij" treinbestuurders onze eisen maar ingewilligd zien.
Wat verwacht je precies? Solidariteit door ook het werk neer te leggen wanneer jij met een werkgeversconflict zit? Ik vermoed dat bijna iedereen het hier eens is dat er niet zomaar gestaakt moet worden, maar enkel in weloverwogen gevallen. Dus waarom zou die solidariteit bij jou arbeidsconflict zich niet anders moeten uiten? Dat er nauwelijks solidariteit is tussen verschillende beroepsgroepen, dat speelt helaas op heel veel plaatsen.
odul schreef:En ik vrees dat de politiek daar een antwoord op zal geven, en dan zullen ze iedereen over dezelfde kam scheren.
Politiek en over 1 kam scheren gaat toch hand-in-hand? Enkel wanneer ergens vriendjespolitiek bedreven moet worden, zullen individuele 'kwaliteiten' beoordeeld worden. Zeker met de huidige regering, is het pogen om lief te worden gevonden bij voorbaat gedoemd te mislukken. En zelfs al vinden ze je aardig of gesprekswaardig, vergis je niet. Wat Nighttrain al aanhaalt over geprobeerd maar 'falicant' afgelopen geldt net zo voor die politiek.
odul schreef:Wanneer het gezamenlijk vakbondsfront een staking indient, veronderstel ik dat ze dit doet voor alle personeelsleden.
Waarom? Ik kan me geen mijnwerkersstaking voor de geest halen waar er voor het veiligere werkomstandigheden van het middenkader werd gepleit. Kan toch prima voor een bepaalde (sub-)categorie die om wat voor reden ook met een een minder fijne regeling zit?
odul schreef:Wanneer een kleine vakbond treinbestuurders een staking aankondigt, is dat om hun eigen belangen te verdedigen.
Beide stakingen hebben wel hetzelfde resultaat het treinverkeer zit overhoop.
Durf dan niet te zeggen dat heel misschien die treinbestuurders wel eens egoïsten kunnen zijn.
En dat ze hiermee de NMBS kapot maken, want elke staking is koren op de molen van...
Als buitenstaander zou ik zeggen dat de NMBS serieuze zandkorrels in haar machinerie heeft. Dat treinbestuurders voor hun belangen opkomen, wilt nog niet zeggen dat ze egoïstisch zijn: uiteindelijk zijn ze nog steeds 230 (?) dagen per jaar onderweg in weer en wind voor de reizigers. En aanhangers van die 'sociaal democratische derde weg' (zeg maar gerust neo-liberale praktijk verpakt in een rood praatje), zijn al sinds de jaren 80 aan de macht. Om te beweren dat deze staking een aanzet is voor werkonzekerheid of liberalisering is toch een brug te ver. Dat is een proces dat al jaren aan de gang is en nog veel tijd nodig zal hebben.
Odul: wanneer je i.p.v. treinbestuurders, politiekers en kortzichtige syndicalisten schrijft in de titel, krijg je vast een heleboel meer vrienden