Het heeft niet echt iets met treinen te maken maar ik wil jullie wel een paar foto's tonen van men expeditie naar Banjul (Gambia).
Ik weet ook niet of dit hier de gepaste plaats is om dat in dit onderwerp te plaatsen.
het begon allemaal op de luchthaven van schiphol
sfeerbeeldje uit het vliegtuig op de grond
sfeerbeeldje uit de lucht
overzichtje in het vliegtuig
de pyreneyen of hoe je dat typt
landing is bezig we vliegen over gambia
op het tarmak van banjul airport
ik bij de schoolbus aan de luchthaven van banjul
op onze kampeerplaats was er een heus ontvangstkomite van de plaatselijke bewoners
taferelen die je daar bijna altijd tegen zult komen let maar eens op de volgende foto's
Ik met mijn school (KTA1 oostende) met onze leerlingen uit onze partnerschool (moslimschool) in de haven van banjul
de brandweer
de gebouwen van onze partnerschool ( +- 2500 leerlingen)
de ingang voor banjul binnen te rijden
Banjul stad
toestanden op de ferryboot (hier zou dit onverantwoord en gevaarlijk zelfs zijn)
slope wijken
amerikaanse bus
het krokodilmuseum (jaja je mocht er zelfs aan voelen voor de echte durvers
)
ik met een leerkracht van onze partnerschool en de plaatselijke bevolking
onze amerikaanse bus die ons overal naartoe bracht
Bezoek aan de man grove's
leerlingen krijgen computerles op onze partnerschool (les vande dag hoe start en werk ik met word)
Brussels airlines kennen ze zelfs in fajara deelgemeente van banjul
de securety was massaal aanwezig tijdens ons verblijf
ik met leerlingen uit men partnerschool
laatste avond word massaal gevierd ( en kmoe eerlijk toegeven die negers die kunne er wat van met veel zang en gedans)
en mijn school had in samenspraak met onze partnerschool een dansje voorbereid
de laatste dag mailadressen uitwisselen enzo
komplete groepsfoto
ik gepakt en gezakt in banjul airport
banjul airport
toen we te horen kregen dat onze vlucht 2u vertraging had dan maar in het avondzonnetje gaan zitten op het terras buiten
taferelen op de terugvlucht
die buurt kom heel dicht tegen oostende te liggen zoals je ziet met dikke pull sjaal (en met buikkrampen + lopende geweet wel van da eten die u daar beetje is misvallen)
voila dat was het zo een beetje.
die reis doet je echt beseffen hoe luxe dat wij zijn, daar heb je geen trams of bussen en zeker geen treins. wat mij ook opvalt is dat de mensen altijd behulpzaam zijn en altijd lachen ondanks hun problemen.
ik ga zeker nog een sterug naar daar want heb daar heel goeie vrienden moeten achterlaten en dat doet wel pijn.
ik zou zeggen geniet van de foto's en laat gerust commentaar achter.
groeten nick
Merci! 
