Ademloos schreef:Persartikelen van vandaag, 19/06/2008
Posted on juni 19th, 2008 door marjo
* De echte slachtoffers: Robin en zijn vrienden
* Dossier: Alles over nut en noodzaak van Oosterweel
* Dossier Oosterweel: Dertien jaar van puzzelen aan ultiem trace
* Dossier Oosterweel: Wat houdt het project in en wie speelt een rol van betekenis?
* Duidelijkheid gevraagd over Lange Wapper
* DVC Sint-Jozef: “BAM was ons vergeten”
* Een lesje in communicatie
* ‘Het is een ramp, hier zijn wij niet tegen opgewassen’
* Ombudsman vraagt duidelijkheid over Oosterweelverbinding
De echte slachtoffers: Robin en zijn vrienden
ANTWERPEN - In Sint-Jozef verblijven een dertigtal kinderen en jongvolwassenen met de ziekte van Duchenne. Zware longpatinten die 24uur per dag beademd moeten worden … met omgevingslucht.
Sint-Jozef vangt in de Galjoenstraat alleen kinderen en adolescenten op. Zodra ze volwassen zijn, verhuizen de patinten naar de vestiging in Kalmthout. Op n uitzondering na: de zogenaamde ‘myopatinten’, die aan de ziekte van Duchenne lijden. Dat is een erfelijke aandoening die alleen mannen treft en waarbij alle spierweefsel langzaam afsterft totdat het hart of de longen het uiteindelijk begeven. Zij kunnen niet zomaar verhuisd worden.
Momenteel zijn er in de Galjoenstraat een twintigtal kinderen met de ziekte van Duchenne, maar er is ook een leefgroep van zeven volwassenen. Hoe ouder de patint, hoe sneller hij aftakelt. Tot voor enkele jaren werden patinten gemiddeld maar 20jaar.
‘Normaal gezien had ik hier dus allang niet meer gezeten’, zegt de 27-jarige Robin Vanlommel. ‘Maar door de goede zorgen van de artsen en kinesisten van Sint-Jozef hoop ik het toch nog een vijftal jaar vol te houden.’ Robin zit in een rolstoel die hij voortbeweegt met een joystick. Op de computer werken, zijn hobby, lukt via een infraroodbediening. Maar hij wordt ook 24uur per dag beademd. ‘Via een soort ballon die lucht uit de omgeving zuigt en hem vervolgens in mijn longen pompt’, legt hij uit.
Patinten zoals Robin dreigen de grootste slachtoffers van de Lange Wapper te worden, zegt Andr Adam. ‘Door onze intensieve begeleiding n beademing zijn we erin geslaagd om hun levensverwachting met tien jaar op te trekken, maar ik vrees dat die vooruitgang de komende jaren volledig tenietgedaan wordt.’
Het Nieuwsblad, 2008.06.19, (syd)
***
DVC Sint-Jozef: “BAM was ons vergeten”
Directie en bewoners van dienstverleningscentrum Sint-Jozef vrezen voor de toekomst van hun instelling aan de Galjoenstraat. De Lange Wapper, een onderdeel van de Oosterweelverbinding, komt vlak naast of zelfs over het terrein van Sint-Jozef. Blijkbaar wist de BAM niet dat hier mensen wonen, zegt een verontwaardigde directeur Peter Van Houtven.
In Sint-Jozef krijgen 500 fysiek gehandicapte jongeren opvang, onderwijs en medische verzorging. 54 van hen verblijven in het internaat van het instituut. De directie en medische staf vrezen voor de leefbaarheid van het instituut eens de Oosterweelverbinding er is.
We hebben de voorbije jaren meermaals geprobeerd om in contact te komen met de BAM (Beheersmaatschappij Antwerpen Mobiel) maar zijn daar niet in geslaagd, zegt directeur Peter Van Houtven. Toen de BAM hier onlangs zelf aanklopte, bleek dat ze niet eens wisten dat hier permanent mensen wonen. Een volledige vleugel van ons instituut staat niet op de maquette van de Oosterweelverbinding. Ze zijn ons gewoon vergeten!”
Gevolgen niet te overzien
Nu blijkt dat de aansluiting van de brug op de autosnelweg hier vlakbij komt, kunnen we niet anders dan aan de alarmbel trekken. De impact van fijn stof is dubbel zo groot op jonge mensen als op volwassenen. Gezien de handicap van een aantal van die jongeren, zullen de gevolgen niet te overzien zijn. Ik vrees dat heel wat ouders op zoek zullen gaan naar een andere instelling voor hun kinderen. Maar nergens in Vlaanderen wordt hetzelfde pakket diensten en verzorging aangeboden.
Morgen trekt een grote delegatie van het Sint-Jozefinstituut naar het Antwerpse stadhuis om daar haar bezorgdheid te uiten. Ik wil benadrukken dat dit een actie is van heel Sint-Jozef. Al onze bewoners zijn bezorgd en hebben zelf om deze actie gevraagd, zegt Van Houtven.
Gazet van Antwerpen, 2008.06.19
***
Een lesje in communicatie
In de Sint-Jozefschool op de Luchtbal kijken vijfhonderd fysiek andersvalide kinderen en jonge volwassenen met angst en onzekerheid naar de toekomst. Boven hun hoofd verrijst straks het viaduct Lange Wapper, een onderdeel van de Oosterweelverbinding. Vrijdag gaan de scholieren actievoeren op de Grote Markt. Ze zijn terecht gealarmeerd door de discussies over het fijn stof dat op hen gaat neerdwarrelen, want een aantal van hen lijdt aan longaandoeningen die het ademen in de stad toch al niet eenvoudig maken. Dat wordt er met de Lange Wapper niet beter op.
Het merkwaardige is dat de BAM, de beheersmaatschappij die in opdracht van de Vlaamse overheid alle projecten van het Masterplan voor de mobiliteit cordineert, tot nu toe heeft gedaan alsof Sint-Jozef niet bestaat. De schooldirectie zegt dat ze herhaaldelijk heeft geprobeerd antwoord te krijgen op haar vele vragen, maar haar oproepen bleven zonder respons. En op de maquette van de Oosterweelverbinding, die de BAM sinds maandag in het Sint-Felixpakhuis presenteert, zijn gevoelige locaties zoals scholen niet te herkennen.
Een raar verhaal? Het verbaast ons allang niet meer. De BAM vertoont al langer autistische trekken. Als er in het debat over het Masterplan in Antwerpen voor n stelling een breed maatschappelijk draagvlak bestaat, dan is het wel voor de vaststelling dat de communicatie absoluut niet deugt. Dat is bijzonder ergerlijk, omdat zo de indruk ontstaat dat er van alles is dat de burger niet mag weten. Het is ook verbazend, omdat de communicatie over het Masterplan elk jaar tussen anderhalf en drie miljoen euro kost. En ik gebruik het woord niet graag, maar het is wraakroepend, omdat de belastingbetaler dus miljoenen neertelt voor communicatie die door iedereen als non-communicatie wordt ervaren.
Communicatie is meer dan alleen dure maquettes, brochures en beeldsimulaties maken. (Pikant detail: voor dat soort werk krijgt Groep C, het bureau van de fameuze Open Vld-strateeg Nol Slangen, elk jaar honderdduizenden euro.) Nee, communicatie is ook in contact treden met de burger, hem uitleggen waarom de Oosterweelverbinding nodig is, waarom is gekozen voor het bewuste trac en welke de gevolgen zijn voor het leven in de stad. Communicatie is ook antwoorden op de talloze vragen. Dat doet de BAM niet. Maandag nog, tijdens de raadscommissie in Deurne, ergerde burgemeester Janssens zich mateloos aan BAM-baas Jan Van Rensbergen, die sommige vragen gewoon straal negeerde. Ook het stadsbestuur krijgt blijkbaar niet de antwoorden waar het recht op heeft.
Zo kan het niet verder. Het grootste Antwerpse infrastructuurproject aller tijden kan niet worden uitgevoerd als er geen maatschappelijk draagvlak voor is. De Antwerpenaar laat zich geen jaren vol hinderlijke werkzaamheden door de strot rammen, als hij er niet van overtuigd raakt dat al die ellende leidt naar een betere stad. Zoals het nu evolueert, betalen de partijen van de meerderheid straks de prijs bij de verkiezingen.
Het wordt tijd dat de Antwerpse ministers in de Vlaamse regering overgaan tot actie. De partijen van Kris Peeters (CD&V/N-VA), Dirk Van Mechelen (Open Vld) en Kathleen Van Brempt (sp.a/Vl.Pro) hebben de machine van het Masterplan in gang gezet, nu moeten ze er ook voor zorgen dat alle stappen in het proces correct verlopen. De voorbije week heeft pijnlijk duidelijk gemaakt dat er een serieuze kink in de kabel zit. Misschien moet voormalig mediaminister Dirk Van Mechelen zijn partijgenoot Slangen maar eens een lesje in communicatie leren.
Gazet van Antwerpen, 2008.06.19, Lex MOOLENAAR
***
‘Het is een ramp, hier zijn wij niet tegen opgewassen’
ANTWERPEN - Tijdens de eerste grote protestmanifestatie tegen de Lange Wapper blazen morgen een vijfhonderdtal gehandicapte kinderen en hun begeleiders verzamelen op de Grote Markt. Allemaal patiënten en personeelsleden van het Antwerpse Sint-Jozefinstituut dat volgens de huidige plannen pal onder de omstreden brug komt te liggen. ‘Dit wordt voor ons een ramp’, vreest hoofdgeneesheer Andr Adam.
Het Sint-Jozefinstituut is wellicht een van de best bewaarde geheimen van Antwerpen. Op een boogscheut van Metropolis, verborgen tussen het Dock’s Caf, de stelplaats van De Lijn en de Ring, ligt de grootste zorginstelling voor andersvaliden in Vlaanderen. Het Sint-Jozefinstituut vangt in zijn vijf gebouwen in de Galjoenstraat elke dag 550 mentaal en motorisch gehandicapte kinderen op. De aard en zwaarte van hun aandoeningen variëren, maar n zaak hebben ze gemeenschappelijk: ze zijn zo zwaar gehandicapt dat het niet mogelijk is om normaal onderwijs te volgen. De kinderen volgen er overdag les in een van de vier scholen en worden geregeld uit de klas gehaald voor revalidatieoefeningen en verzorging.
Omdat ze zo zwaar gehandicapt zijn, hebben de kinderen intensieve medische en pedagogische begeleiding nodig. Het Sint-Jozefinstituut telt dan ook 300personeelsleden. ’s Avonds gaan de meeste patiënten naar huis, maar omdat de situatie van sommige kinderen te precair is, zijn er ook 60internen die in de week overnachten op Sint-Jozef. Twintig patiënten wonen er permanent.
Jullie liggen hier vlak bij de Ring in een gebied waar bijna niemand woont. Hoe zijn jullie hier in godsnaam terechtgekomen?
Hoofdgeneesheer Andr Adam: ‘Sint-Jozef is eind jaren vijftig begonnen als n speciaal klasje binnen het gewoon onderwijs. We zaten toen in de Oude Beurs, in het midden van de stad. Het project sloeg aan en in 1964 hebben we hier een lap opgespoten zandgrond gekregen van de stad voor n symbolische frank. De Ring is hier pas in ‘65 gekomen, maar stel je daar niets bij voor: toendertijd reed daar nog geen volk over. Pas de jongste tien jaar is het verkeer enorm toegenomen.’
De doorsnee Antwerpenaar heeft wellicht nog nooit van jullie gehoord. Weet de Beheersmaatschappij Antwerpen Mobiel (BAM) eigenlijk wel dat jullie hier zitten?
‘Drie weken geleden zijn hier voor de eerste keer een paar mensen van de BAM over de vloer geweest. Ze vielen achterover toen ze hoorden dat er in onze instelling ook permanent mensen woonden. Vorige week hebben we zelf maar eens een informatiegesprek aangevraagd. De top van de BAM en een Vlaamse regeringscommissaris hebben ons ontvangen, maar dat was een hallucinante gebeurtenis. Ze toonden ons de maquette en luchtfoto’s van de Lange Wapper, maar een groot gedeelte van onze gebouwen blijkt daar niet eens op te staan. Voorts hebben we geen enkel antwoord gekregen dat ons gerust kan stellen, noch over wat er tijdens de werkzaamheden met ons gaat gebeuren, noch over wat er ons daarna te wachten staat.’
Waar zijn jullie eigenlijk bang voor?
‘We zitten hier vlak bij het knooppunt met het viaduct van Merksem. Nu al is het lawaai niet meer te verdragen en dat kan alleen nog maar pakken erger worden. Het vernieuwde viaduct telt achttien baanvakken, en door het afsluiten van de Kennedytunnel zullen er volgens de BAM zelf per uur 1.500vrachtwagens extra passeren. Alleen al mentaal gezien is dat enorm zwaar. Bovendien wordt de Lange Wapper op 50meter van onze deur gebouwd, het viaduct zal bijna over onze speelplaatsen zweven. De afstand tot onze achterste gebouwen - het internaat waar permanent patiënten wonen - bedraagt letterlijk 5meter (zie luchtfoto, nvdr.). Ook het zonlicht wordt er weggenomen. Ik vrees dat met name de mentaal gehandicapte kinderen met zware angstaanvallen zullen te kampen krijgen. ‘
De actiegroep Ademloos, die vooral de gevolgen van fijn stof aankaart, schuift jullie naar voren als symbooldossier. Waarop zijn al die onheilstijdingen gebaseerd?
‘Het gezaghebbende medische tijdschrift The Lancet heeft onlangs de resultaten gepubliceerd van een jarenlange studie bij 3.677kinderen. Ze hebben hen opgesplitst in drie groepen: kinderen die binnen een straal van 500meter van een snelweg wonen, zij die binnen een straal van 500 tot 1.500meter wonen en zij die nog verderaf wonen. Op hun achttiende bleek dat er binnen de eerste - en in mindere mate ook binnen de tweede groep - een veel groter percentage kinderen leed aan longdefficintie, onderontwikkeling van de longen.’
‘Een heel groot deel van onze kinderen kampt nu al met ademhalingsproblemen. En we hebben hier in de loop der jaren heel wat expertise opgebouwd voor patiënten met de ziekte van Duchenne, een bijzonder zware longziekte. Zij zullen zonder twijfel de zwaarste slachtoffers van de Lange Wapper worden. (zie inzet, nvdr.)’
Jullie vrezen ook de werkzaamheden zelf.
‘Daar heeft blijkbaar nog niemand van de verantwoordelijken goed over nagedacht. Ze willen de buurt hier jarenlang praktisch volledig afsluiten, maar dagelijks komen hier 30bussen met kinderen aan. Ze zijn hier vlakbij nu al aan de Noorderlaan aan het werken, onlangs kregen we een brief dat ze het water een dagje wilden afsluiten. Niemand schijnt goed te beseffen dat zoiets onmogelijk is voor ons. Een groot deel van de kinderen kampt met incontinentieproblemen. Ze zitten voortdurend met pis- en kakbroeken. Moeten we die daar een dagje laten inzitten? Hetzelfde met de elektriciteit, die kan je niet zomaar even afsluiten.
Onze beademingsmachines houden het wel even uit op batterijen, maar geen hele dag…’
‘Incest, zware handicaps, terminale ziekten… Wij zijn het gewoon om dag in dag uit om te gaan met de zwaarste menselijke problemen. Het probleem is dat dit van buitenaf aan ons wordt opgedrongen en we geen enkel verweer hebben. Hier bestaat geen oplossing voor, hier zijn wij niet tegen opgewassen.’
Jullie krijgen heel wat steun vanuit de medische wereld. Verschillende toonaangevende profs hebben de petitie van Ademloos ondertekend. Zijn er nog sectoren die jullie zaak genegen zijn?
‘De hele Antwerpse opvoedingswereld steunt ons. Logisch ook, er is nu al een groot probleem met de plaatsing van gehandicapten in onze provincie. Wij zijn de enige katholieke instelling van deze omvang. Als ouders straks weigeren om hun kinderen nog naar het ongezonde Sint-Jozef te sturen, kampt heel Antwerpen binnen de kortste keren met een gigantisch opvangprobleem.’
Is het geen optie om de hele instelling gewoon te verhuizen?
‘Het Sint-Jozefinstituut is zo groot. Alle gebouwen en faciliteiten ergens anders weer opbouwen, zou ons minstens 25miljoen euro kosten. En dan reken ik de prijs van de bouwgrond - waar gaan we die trouwens vinden? - nog niet mee. Voor infrastructuurwerken krijgen we 60procent subsidies, de rest moeten we zelf financieren. Wij hebben dat geld gewoon niet. Onlangs hebben we een nieuwbouw neergezet in Kalmthout voor onze volwassen patinten. Sorry, maar de portefeuille is leeg.’
En als jullie nu eens onteigend zouden worden?
‘De BAM heeft hier vlakbij de Zeevaartschool onteigend. Ik geloof dat die zo’n 500.000euro gekregen hebben voor hun gronden. Maar de school moet nu zelf 10miljoen investeren in nieuwe gebouwen. Als ze ons willen helpen door ons te onteigenen, zullen ze wel met rg veel geld over de brug moeten komen.’
Wat staat er morgen precies te gebeuren?
‘Morgenvroeg trekken we met een 200-tal personeelsleden en 250kinderen - de zwaksten moeten we noodgedwongen hier laten - in bussen naar de voetgangerstunnel. Van daaruit gaan we in stoet en onder politiebegeleiding richting stadhuis, waar de opvoeders en de kinderen een show zullen opvoeren en een protestlied zingen. Hopelijk wil de burgemeester ons ontvangen, want we willen hem graag een manifest overhandigen. Later op de dag volgt er nog een optreden op de Grote Markt, en de kinderen zullen er ook een grote picknick houden. Een kleine delegatie zakt achteraf nog af naar het mobiliteitscongres dat de BAM diezelfde dag houdt.’
http://www.sintjozefinstituut.be
Het Nieuwsblad, 2008.06.19, Dieter Stynen
***
Ombudsman vraagt duidelijkheid over Oosterweelverbinding
De Oosterweelverbinding wil de Antwerpse Ring volledig rond maken.
Dossier Oosterweel
BRUSSEL - De Vlaamse ombudsman vraagt Vlaams minister van Openbare Werken Hilde Crevits (CD&V) duidelijkheid of de persoon die de alternatieve tracés voor de Oosterweelverbinding mee moest beoordelen, wel voldoende onafhankelijk was.
Het rapport van de ombudsman komt er na een klacht van de Antwerpse bewonersorganisatie stRaten-generaal. Volgens de vereniging is bij de opmaak van het milieueffectenrapport voor de Oosterweelverbinding sprake is geweest van bedrog en belangenvermenging.
Met de Oosterweelverbinding wil men de Antwerpse ring helemaal rond maken.
‘Alternatief niet onafhankelijk onderzocht’
Eind 2005 stelde het actiecomite een alternatief tracé voor voor het sluiten van de Antwerpse Ring. Dat plan werd in 2006 onderzocht maar onhaalbaar beoordeeld.
Het actiecomite beweert nu dat er het onderzoek naar het alternatief niet eerlijk en onafhankelijk is verlopen. De coördinatrice van het onderzoek was ook werkneemster van een studiebureau die instaat voor het realiseren van het bouwproject.
Ombudsman vraagt duidelijkheid
De Vlaamse ombudsman vindt de klacht van het actiecomite terecht en komt nu tussenbeide. De ombudsman vraagt minister van Openbare Werken Crevits een duidelijk antwoord geven over de onafhankelijkheid van de coördinator.
‘Als de minister toegeeft dat er sprake is geweest van een gebrek aan onafhankelijkheid, dan moet het alternatievenonderzoek voor de Oosterweelverbinding opnieuw gestart worden’, laat het actiecomite weten.
De Standaard, 2008.06.19, rbo