Het Groot Belgisch Treinen Forum

Wat we nodig hebben is niet een discussie over minimale dienstverlening. Wat we nodig hebben is een discussie over hoe we het werknemer-werkgever overleg bij de NMBS zo kunnen moderniseren dat niet elk akefietje tot een staking leidt.

Het is inderdaad zo dat er veel te veel gestaakt wordt. Er moeten inderdaad meer maatregelen genomen worden om stakingen te voorkomen. Maar de vraag is of zulke maatregelen altijd zullen volstaan, vandaar dat het handig zou zijn om toch een minimum aan treinen te laten rijden, zelfs tijdens een staking.

en toch is een politiek om stakingen volledig te voorkomen nog steeds gezonder, want dan mag je nog een minimumdienstverlening hebben dan nog blijft er schade
met die dienstverlening kan je maar een klein publiek bekoren
de economische schade van een staking blijft bestaan.

Steven schreef:en toch is een politiek om stakingen volledig te voorkomen nog steeds gezonder, want dan mag je nog een minimumdienstverlening hebben dan nog blijft er schade
met die dienstverlening kan je maar een klein publiek bekoren
de economische schade van een staking blijft bestaan.

Een ander probleem (waarover men best bij de vakbonden eens mag nadenken) is dat door veel te staken het stakingswapen aan kracht verliest. Men raakt gewoon aan de stakingen (zie maar naar Frankrijk) en negeert ze dan gewoon.
In Zwitserland is er een probleem dat op dit moment voor nogal wat wrijving zorgt tussen de SBB, haar personeel en de overheid. En dat is de onderdekking van het SBB pensioensfonds. Die onderdekking is deels een last uit het verleden, van toen de SBB nog een echt staatsbedrijf was, en de personeelsleden ambtenaren. Ondertussen is de SBB een zelfstandig bedrijf, hebben de werknemers een normaal statuut, en kijken ze zoals iedere werknemer in Zwitserland met argusogen naar hun pensioensfonds.
Omdat het gat in het SBB pensioensfonds deels een gevolg is van beslissingen uit de tijd dat de SBB nog een parastatale was vinden de vakbonden dat de overheid een bijdrage moet leveren aan de sanering er van.
Daar moest in het parlement over gestemd worden. Het ging per slot van rekening over een bijdragen van een anderhalf miljard Zwitserse Franken. Op een gegeven moment was het niet zeker of het voorstel het ging halen in het parlement. toen verklaarde een woordvoerder van de vakbonden gewoon: "Als het parlement tegen de bijdrage aan de SBB pensioenskas stemt, dan rijden er morgen geen treinen".
Een spoorwegstaking in Zwitserland, dat is iets dat sinds 1918 niet meer voorgekomen is.
En juist omdat spoorwegstakingen zo extreem zeldzaam zijn, heeft zo een dreiging een behoorlijk effect. Het parlement stemde dan ook massaal voor de overheidsbijdrage aan het SBB pensioensfonds.

Steven schreef:en toch is een politiek om stakingen volledig te voorkomen nog steeds gezonder, want dan mag je nog een minimumdienstverlening hebben dan nog blijft er schade
met die dienstverlening kan je maar een klein publiek bekoren
de economische schade van een staking blijft bestaan.

Bedoel je hiermee : altijd toegeven aan de vakbonden?

dcr schreef:

Steven schreef:en toch is een politiek om stakingen volledig te voorkomen nog steeds gezonder, want dan mag je nog een minimumdienstverlening hebben dan nog blijft er schade
met die dienstverlening kan je maar een klein publiek bekoren
de economische schade van een staking blijft bestaan.

Bedoel je hiermee : altijd toegeven aan de vakbonden?

Steven moet voor zichzelf spreken, maar wat ik daar onder versta is bijvoorbeeld het aantonen en communiceren van welke eisen ridicuul zijn, welke eisen serieus zijn en over die laatste te onderhandelen en kijken wat mogelijk is en wat niet. Het personeel respectvol behandelen, de mogelijkheid geven om in geval van problemen naar een interne dienst te kunnen stappen die je serieus behandelt zodat de stap naar de vakbond minder vanzelfsprekend is... kortom, er zijn een hoop mogelijkheden maar gewoon keihard 'njet' roepen is meestal contraproductief heden ten dage.

De vakbonden en de directie zijn volgens mij zo gewoon aan hun spelletjes met staken dat in beide gevallen beide onredelijke eisen stellen om dan beide aan hun achterban te kunnen verduidelijken dat ze hebben toegegeven. Het is de gewone burger die in beide gevallen het slachtoffer is. Dat soort politiek bedoel ik. Dergelijke messen snijden altijd in twee richtingen.

B-rail... Be on your rail!

Alternatieven voor een staking...

Lees er meer over op http://vervoergarantienmbs.blogspot.com
of vul aan met eigen originele ideeën!