Ik spreek hier wel voor mijzelf, maar in het begin vond ik die hele kaartautomaat ook helemaal niks. Ik wilde veel liever een kaartje kopen aan het loket. In feite, hoorde ik in mijn omgeving dezelfde geluiden van weerstand, als die hier nu ook geuit worden.
Nu werd je door die toeslag natuurlijk al een beetje richting kaartautomaat geduwd. Op kleine stations had je uiteindelijk geen keuze meer. Dat is een manier die je wel drastisch kan noemen, maar het hielp om de mensen snel naar de kaartautomaten te krijgen. Nu hoor ik maar weinig mensen meer mopperen, omdat ze een kaartje bij de automaat moeten kopen. Ze zijn er aan gewend.
Nu vind ik de kaartautomaat ook handig en gaat het min of meer vanzelf (beter dan in de rij staan voor een loket). Denk dat als ze het in Belgie goed aanpakken het, hetzelfde zal gaan.....
Nu met de OV- Chipkaart heb ik hetzelfde gevoel van weerstand. Ik koop dus nog steeds gewoon treinkaartjes. Maar op een gegeven moment schaffen ze die gewoon af en moet je wel.
Mensen houden niet van veranderingen, volgens mij geldt dat zowel voor Belgen als voor Nederlanders

Groetjes,
Marianne