Peter Eijkman schreef:Daar gaan we weer: het"bashen" van Uw eigen vervoerder!
Dat vind ik een hoogst ongepaste zinsnede. Het gaat helemaal niet om het 'bashen' van 'mijn' vervoerder. Het is hier niet de plaats om de hele geschiedenis nog eens af te wikkelen, maar het staat als een paal boven water dat rond het bedrijf Ansaldo Breda sinds meerdere jaren een heuse krans van knipperlichtjes hing. Toen de Fyra in december '12 ging rijden wist eigenlijk iedereen dat er 'rommel' op het spoor was gezet. Dankzij de winterprikjes is die V250 gelukkig snel aan de kant gezet, maar het was onverantwoord om de Amsterdammer buiten dienst te stellen voor de deugdelijkheid van de V250 in commerciële dienst bewezen was. Aan de reiziger is de voorbije jaren gewoon niet meer gedacht; bij NS vielen ze zelfs uit de lucht bij de gedachte dat iemand een abonnement zou willen nemen op de grensoverschrijdende Fyra - een abonnement, stel je voor, helemaal van Antwerpen naar Rotterdam? Met de trein? Iedere dag? Neen, dat bestaat niet. Om het plastisch uit te drukken: de Fyra is voor mij zoiets als een smartphone met een ingebouwde mondharmonica. Het bestaat, maar geen mens weet wat je er mee moet.
Om kort te gaan: ideale werelden koester ik uitsluitend als fantasie; waar het om gaat is het snel opnieuw aanbieden van een redelijke dienstverlening op de IR-verbinding Brussel-Amsterdam, want méér is dat lijntje niet. En bij een IR-verbinding hoort minstens een uurdienst, minstens 18 per dag, maar eigenlijk gewoon 24. Is dat haalbaar? Ja, dat is haalbaar: er is materieel te vinden om zulke diensten te verzekeren. Is dat betaalbaar? Ja, dat is betaalbaar als je dat wil zien als een openbare dienst. Is dat praktisch implementeerbaar qua rijpaden? Ja, voor een openbare dienst moet een oplossing worden gevonden. Moeilijk, maar niet onmogelijk.
By the way: ik wil niets liever dan dat de NMBS die bordeaux klassiekjes in dienst houdt en tijdig reviseert. Dat zijn tenminste betrouwbare stellen. Een halve eeuw oud, miljoenen kilometers op de teller, maar ze rijden tenminste. Geen limo, eerder afgeleefd, met veel piepen en kraken, maar o zo welkom. Dat in tegenstelling tot die afgrijselijke Desiro's zonder enig basiscomfort -- maar we dwalen af.