Vertragingen oorzaken/ steeds meer treinvertragingen

[Steven]

toch betreft het de enige en echte waarheid. Je kan dat pas 100% voorkomen met een volwaardig stuurpostsignalisatie. TBL1 en TBL1+ zijn dat dus nooit geweest en zullen dat nooit worden. Ze leggen pas een noodremming op eens de trein door het rood gaat. Met als enige verschil dat TBL1+ op 300m van het sein een snelheidscontrole zal doen of de snelheid lager is dan 40 km/u. Doch ik moet er geen tekening maken dat als TBL1+ deze controle doet en de trein zou nog 160 rijden hij alsnog VOORBIJ het rode sein zal stilstaan (300m volstaan namelijk niet om van 160 naar 0 te gaan).

[overweg13]

Waarom was en is het dan nog mogelijk dat er aan 160km/u door rood kan worden gereden? En dat terwijl in omringende landen er al sinds tientallen jaren en stopsysteem is! Sorry hoor, maar dan kan ik dat moeilijk geloven.

Misschien omdat men langzaam in slaap was gewiegd en men zelf nog altijd geloofde dat er met de veiligheid niets aan de hand was. En omdat men nu eenmaal moet roeien met de riemen die men heeft. In diezelfde periode die ik aanhaal heeft men bijna voortdurend moeten besparen, laat staan dat men erg veel kon investeren in nieuwe beveiliging. Niet vergeten dat het na Buizingen de politieke wereld is die wakkergeschud is, en dat men daardoor versneld is gaan investeren in veiligheid.
Overigens is er ook een keerzijde aan de medaille: snelheidsbeperkingen zijn er echt niet alleen in Bornem: je vindt er meer en meer overal te lande. Om naast lijn 54 maar één ander voorbeeld te noemen: op lijn 43 waren er enkele weken geleden minstens 3 tussen Marloie en Rivage.

[pietje]

Ik denk dat sommige NMBS-medewerkers uit de 20ste eeuw zich in hun graf omdraaien als ze lezen dat veiligheid maar een van de vele prioriteiten was.

Ik heb ook niet gesteld dat de NMBS-medewerkers zelf de veiligheid niet hoog in hun vaandel droegen, maar "het bedrijf" NMBS heeft niet de juiste investeringen gedaan.

Waarom was en is het dan nog mogelijk dat er aan 160km/u door rood kan worden gereden? En dat terwijl in omringende landen er al sinds tientallen jaren en stopsysteem is! Sorry hoor, maar dan kan ik dat moeilijk geloven.

Misschien omdat men langzaam in slaap was gewiegd en men zelf nog altijd geloofde dat er met de veiligheid niets aan de hand was.

Ik probeer mij hier iets bij voor te stellen, maar het getuigt toch niet van de juiste capaciteiten als je als verantwoordelijke (Raad van Bestuur, directie,...) ziet wat er in andere landen gebeurt, en hier gewoon op de oude manier blijft verder doen.

Bij spoorwegen is het aantal ongevallen zodanig laag, dat je niet moet wachten tot er ééntje gebeurt om iets aan te passen, je moet ook leren van wat er in andere landen gebeurt.

Qua beveiliging tegen "roodrijden" is dat in dit land dus onvoldoende gebeurd.

En tussen haakjes, de veralgemeende homologatie en installatie van TBL1+ was reeds begonnen voor Buizingen. Het zou er dus zowiezo wel gekomen zijn. Het ongeval heeft echter voor de nodige prioritaire behandeling en opvolging gezorgd.

Wel, ik durf te betwijfelen dat zonder Buizingen de algemene uitrol van TBL1+ zou gebeurd zijn, het zou bij één of andere besparing op de lange baan geschoven zijn. Om die reden is er vroeger ook nooit zo'n systeem gekomen: de mensen "op de vloer" zullen wel zo'n systeem gevraagd/voorgesteld hebben, maar het heeft nooit de budgetronde overleefd.

[Steve]

Waarom was en is het dan nog mogelijk dat er aan 160km/u door rood kan worden gereden? En dat terwijl in omringende landen er al sinds tientallen jaren en stopsysteem is! Sorry hoor, maar dan kan ik dat moeilijk geloven.

In Santiago de Compostella was er van een automatische remming anders ook geen sprake... en daar zit je dan met modern hogesnelheidsmaterieel en een hoogwaardige, gerenoveerde infrastructuur.

[nahoj]

En tussen haakjes, de veralgemeende homologatie en installatie van TBL1+ was reeds begonnen voor Buizingen. Het zou er dus zowiezo wel gekomen zijn. Het ongeval heeft echter voor de nodige prioritaire behandeling en opvolging gezorgd.

Wel, ik durf te betwijfelen dat zonder Buizingen de algemene uitrol van TBL1+ zou gebeurd zijn, het zou bij één of andere besparing op de lange baan geschoven zijn. Om die reden is er vroeger ook nooit zo'n systeem gekomen: de mensen "op de vloer" zullen wel zo'n systeem gevraagd/voorgesteld hebben, maar het heeft nooit de budgetronde overleefd.

Er was een prototype van alle reeksen materieel, de specificaties lagen vast, de type-homologatie van TBL1+ was rond, de homologatie op het Belgisch net was rond of lopende op al deze reeksen, en de serie-installatie was hier en daar al begonnen (m.a.w. de bestellingen waren geplaatst). Het was er dus zeker gekomen. Welliswaar niet aan het tempo dat we gezien hebben.

[nahoj]

Ik denk dat sommige NMBS-medewerkers uit de 20ste eeuw zich in hun graf omdraaien als ze lezen dat veiligheid maar een van de vele prioriteiten was.

Ik heb ook niet gesteld dat de NMBS-medewerkers zelf de veiligheid niet hoog in hun vaandel droegen, maar "het bedrijf" NMBS heeft niet de juiste investeringen gedaan.

Waarom was en is het dan nog mogelijk dat er aan 160km/u door rood kan worden gereden? En dat terwijl in omringende landen er al sinds tientallen jaren en stopsysteem is! Sorry hoor, maar dan kan ik dat moeilijk geloven.

Misschien omdat men langzaam in slaap was gewiegd en men zelf nog altijd geloofde dat er met de veiligheid niets aan de hand was.

Ik probeer mij hier iets bij voor te stellen, maar het getuigt toch niet van de juiste capaciteiten als je als verantwoordelijke (Raad van Bestuur, directie,...) ziet wat er in andere landen gebeurt, en hier gewoon op de oude manier blijft verder doen.

Bij spoorwegen is het aantal ongevallen zodanig laag, dat je niet moet wachten tot er ééntje gebeurt om iets aan te passen, je moet ook leren van wat er in andere landen gebeurt.

Qua beveiliging tegen "roodrijden" is dat in dit land dus onvoldoende gebeurd.

Je eindconclusie kan niemand tegenspreken.
Kijk, als ik in de pers minister Labille hoor verklaren dat stiptheid dè topprioriteit moet worden van de NMBS, stel ik me toch vragen bij onze beleidsmakers.
Ik hoop dat de nieuwe CEO de rangorde van de prioriteiten beter uit het hoofd leert.

Maar nogmaals: ik kan je verzekeren dat in de vele andere lagen van de spoorweggroep, veiligheid wèl altijd bovenaan heeft gestaan.