willem schreef:Tja het is tegenwoordig de mentaliteit om voor alles de auto te nemen. Ik rij bijzonder weinig met de auto, ik heb dat ding bijna nooit nodig.
Ik heb ook geen auto. Ik ben lid van "Mobility" (een Zwitsers autodelen netwerk dat er best mag zijn) voor als ik er een nodig heb, en ga verder met de fiets naar mijn werk.
Met de trein rijden is eerder een hobby voor mij. Jammer dat het vorige weekeinde 48 uur lang pijpenstelen geregend heeft, want ik wil al een tijdje eens een rondje Bodensee doen.
Wat mij opvalt als ik in België kom is dat er ondertusse wel een stuk meer bussen rijden dan in mijn jeugd, maar dat die niet noodzakelijk makkelijk te nemen zijn, of aantrekkelijk. En dat komt omdat men teveel op de lage prijs rekent om reizigers aan te trekken, en niet op de kwaliteit.
- Een buslijn moet overzichtelijk zijn. Dat wil zeggen dat er volgens een vaste kadans en een vast traject gereden dient te worden, en dat zeven dagen op zeven. Mijn schoonzus woont in Aalter en werkt in Maldegem. Ik merkte eens op dat tegenwoordig de bus naar Maldegem elk uur rijd (in mijn jeugd waren dat nog maar een paar ritten per dag). Zij heeft dat eens een weekje uitgeprobeert. Op maandag ging het goed. Op dinsdag ging het mis, want de bus die op ze op maandag nam rijdt op dinsdag (en alleen op dinsdag) een andere route. Op die manier krijg je geen mensen in de bus. Een dienstregeling met voetnoten is een slechte dienstregeling. Een dienstregeling met afzonderlijke tabellen voor werkdagen en het weekeinde eveneens. Bij de NMBS hetzelfde. Eigenlijk hoort het enige verschil tussen een werkdag en een weekenddag bij de P treinen te vinden zijn.
Probeer ook eens op de website van de lijn een route te plannen. Dat kan ook stukken beter. Zie maar naar de DB of de SBB.
- Er moet met het juiste materiaal gereden worden. De buslijn van Brugge naar Breskens nam ik vroeger best vaak, en die werd toen gewoon door Zuidwestnederland gereden. Met een wel al wat op jaren gekomen bus, maar een met vijtig zitplaatsen, en bagagerekken waar je wat aan had. Toen besloten de Lijn en Zuidwestnederland op het traject samen te werken. Het gevolg was dat de helft van de ritten uitgevoerd werden door stadsbussen die met moeite boven de 60 kwamen, en die vooral staanplaatsen aanboden. Voor een rit van anderhalf uur geen pretje. (En waarom moest die rit anderhalf uur duren?)
En plaats van te dromen over het heropenen van al jaren opgebroken spoorlijnen (is wel leuk, maar er is niet een oneindige hoeveelheid geld beschikbaar) zou men eerst eens kunnen denken aan een echt snelbusnet. Een busnet dat de mazen in het spoorwegnet dicht. Zoals een Ieper - Brugge, en een Gent - Zelzate - Terneuzen. Met bussen die eerder op tourincars dan stadsbussen lijken. Met een tariefsysteem waar je gewoon een kaartje van A naar B kan kopen ipv. je eerst in een zonesysteem te moeten verdiepen. Bussen die van een duidelijk herkenbaar en centraal busstation vertrekken. In vele landen slaagt men er zelfs in dergelijke busdiensten kostendekken of zelfs met winst uit te baten. Maar in België mag dat niet.
Als je goed OV aanbiedt mag het best wat kosten. Het OV in Bern en omstreken is naar Belgische normen duur. Maar het OV heeft wel een aandeel van 50% in het woon-werk verkeer, en 60% in het woon-winkel verkeer.
