V Československu, všetko bude v pořádku
Geplaatst: 04 mei 2012, 23:26
Tsjechië en Slowakije zijn gebieden die menig InterRailer wel bekend zijn, maar vaak ook niet meer als Praag, het voor vele bedenkelijke Bratislava en soms nog de Tatra. Echter zijn dit voor de rest ook nog pracht-landen! Op 28 april ben ik samen met Martijn, mijn medereiziger, per trein dit gebied gaan doorkammen met overnachtingen te Krippen, Ostrava en Košice. Van te voren geregeld? 1 maand voor vertrek een Tsjechien-Spezial van de Deutsche Bahn voor €50,- van Praha Hlavní Nádraží naar Bad Bentheim, 2 weken voor vertrek een reservering bij Pension Hönelhof te Krippen en 1 dag voor vertrek een Schönes Wochenende Ticket, e-ticket Praha Hlavní Nádraží - Ostrava Hlavní Nádraží bij RegioJet, 2 overnachtingen te Hotel Brioni in Ostrava en 1 overnachting in Pensión Slovakia te Košice.
1. Een (on)overzichtelijk kaartje van hoe we gereisd zijn.
Vrijdag 27-04-2012 - Breda-Schiphol-Hoofddorp
Voor mij begon op deze vrijdag de reis al, ingepakt en wel tegen 19h00 de trein naar Schiphol genomen en naar Martijn z'n kamer in Hoofddorp gegaan waar ik de eerste nacht doorbracht. (Dank daarvoor tevens!)
Zaterdag 28-04-2012 - Hoofddorp-Schiphol-Amsterdam CS-Amersfoort-Hengelo-Bad Bentheim-Herford-Hannover-Saale-Leipzig-Dresden-Krippen
Na een korte nacht van ruim vijf uur stond de wekker al vroeg te loeien. De backpacks stonden klaar, ik vulde mijn thermoskan met heet water, we smeerden wat brood en stonden zo om 05h15 bij de bushalte waar we zelfs nog een bus eerder hadden als gepland. Tot mijn grote verbazing zit de Zuidtangent zelfs op zaterdagochtend om 05h20 best vol! In Schiphol kocht Martijn nog een enkele reis naar Oldenzaal en een retourtje Oldenzaal-Bad Bentheim omdat dat het goedkoopst zou zijn (we zijn beide OV weekkaart houders). Tegen 05h45 kwam de V-IRM die ons naar Amsterdam ging brengen, binnen. We zaten tussen de half slapende reizigers die net uit het vliegtuig kwamen van -vermoedelijk- een verre reis.
2. Amsterdam Centraal station 's ochtends om 06h30.
In Amsterdam moesten we weer overstappen op de InterCity naar Amersfoort. Zelf viel ik in meteen in slaap en al snel gaf Martijn mij een schop "We zijn in Amersfoort...". Daar stapten we weer over op de InterCity naar Enschede, waar we weer even bij hebben geslapen. In Hengelo stapten we weer over op de GrenslandExpress naar Bad Bentheim, die op het laatste moment binnen kwam. "Pfff ik zie nu al uit naar die +20 graden straks...", stamel ik bibberend van de kou. Al snel zijn we de grens gepasseerd en stappen we in Bad Bentheim weer over op de stoptrein naar Bielefeld. We hebben een plekje op klapstoelen en zitten tussen de voetbalsupporters. Redelijk snel staan we al weer in Herford. Het ging allemaal voor de wind! We stapten uit en gingen naar het perron voor de RegioExpress naar Hannover.
Eerst reed er nog een andere RegioExpress langs en toen stond die van ons aangekondigd op het scherm. Plots kwam er een omroep: 10 minuten vertraging... Nog geen minuut later kijk ik op het bord en roep verschrikt "VIJFTIG minuten vertraging?!?!
". Maar helaas, het is toch zo... Intussen staat iedereen op de dienstregeling te turen naar alternatieve treinen. Een man komt met het idee om de stationschef op te zoeken voor stempeltjes e.d. zodat we met onze stoptreinticket op de InterCity mee mogen naar Hannover. Martijn en ik maken er van dat we nog naar Praag moeten reizen via Krippen, de stationschef zucht eens diep en kijkt op haar schermpje. We zien een advies per ICE en EuroCity langskomen en mevrouw heeft haar pen vast om een hele lange aantekening te maken. Maar dan schalt er door de intercom dat de trein eraan komt. Helaas! Bijna gelukt om 630 kilometer per snelle trein af te leggen met SchönesWochenendeTicket. 
De trein snelt binnen, gooit z'n deuren nog geen halve minuut open en sjeest er weer van door. Intussen zijn we door al het gedoe klaarwakker! Uiteindelijk staan we 4 minuten te laat in Hannover HBF ipv 25 (chapeau DB Regio!).
In Hannover hebben we ruim een uur overstaptijd. Aan het loket wil ik de kaartjes Krippen-Praha alvast kopen voor de volgende dag, maar mevrouw komt aanzetten met een treinkaartje van ruim €23,- i.p.v. €13,- dat ik had gevonden. Uiteindelijk laten we het bij een kaartje Krippen-Děčín... Om de rest van de tijd nuttig te maken, slaan we noodrandsoen in bij de Lidl in het station. Twintig minuten voor vertrek van onze RegioExpres naar Halle, staat hij al gereed. Deze treinrit duurt ruim 3 uur en wordt gereden met een type 612 van DB Regio. Langzaam stroomt de trein voller en voller. Tegen dat we vertrekken zijn alle stoelen bezet zelfs!
De treinrit gaat 3 uur over diesellijntjes naar Halle en met de kantelbakinrichting een groot feest. Wanneer we de het voormalige IJzeren Gordijn zijn gepasseerd is het ruim 28 graden buiten en is er geen wolkje meer aan de lucht.
3. En met dat mooie weer waren we erg blij na die dagen regen in Nederland!
Buiten bestaan veel weggetjes nog uit kinderkopkes, zijn stations zwaar verouderd en heuvelde het landschap. Erg leuk!
4. Een van de eerste commiblokken onderweg.
5. Prachtstations komen we tegen!
5. En toen kwam ik toevallig in mijn eigen leven terecht!
6. En die kans kon ik natuurlijk niet laten liggen! 
(©Martijn vd Woude)
7. Verkrotte gebouwen uit vervlogen tijden, zelfs in Duitsland nog; we waren blij verrast.
Na drie uur kwamen we in Halle aan, waren we snel moesten overstappen op een RegioBahn naar Leipzig. Deze werd helaas met een DDR-dubbeldekker gereden en dat in combinatie met +28 graden is geen pretje... Half uur later stond ik dan ook compleet bezweet op het perron in Leipzig.
8. In het station van Leipzig HBF stonden enkele historische treinen.
9. Is dit niet Der Fliegende Hamburger?
10. Van die heerlijke krokodil-locomotieven van de Deutsche Reichsbahn.
Nadat we ons een half uur hebben staan vergapen aan het overweldigende stationsgebouw, mochten we de trein weer in. De RegioExpres naar Dresden was nu aan de beurt, godzijdank voorzien van airconditioning. Halverwege hebben we een provisorisch diner gedaan in de vorm van noodrandsoen, drinken en Bockwursten. In Dresden aangekomen was het nog steeds zo extreem goed weer buiten. Hier hadden we weer een vol uur overstaptijd op de S-Bahn naar Schöna.
11. EuroCity "Hungaria" uit Budapest Kéleti Pályaudvár naar Hamburg-Altona.
12. Veel S-Bahns rondom Dresden worden gereden met stoere Taurus-locomotieven. 
13. Station Dresden blijft ook nog altijd wel boeiend naar mijn mening.
Uurtje later namen we de S-Bahn in de richting Schöna. Deze waren van het meest nieuwe type dubbeldekker en met blauwe interieurverlichting toch best... vaag. Na verloop van tijd reden we het Elbe-dal in, dat steeds spectaculairder werd. Het leuke was dan ook dat we op het meest spectaculaire stuk, bij Krippen, eruit moesten. Al met al was dat door Duitsland reizen per stoptrein dit keer wel goed te doen vond ik! Na nog geen 5 minuutjes lopen stonden we bij het Pension Hönelhof. De beheerder toonde ons hoe alles in elkaar zat en we spraken af voor het ontbijt. Met al het uitzicht, de hele sfeer en de betaalbare overnachting (€23,- per persoon inclusief ontbijt in tweepersoonskamer) vond ik het jammer dat we er niet langer konden blijven. Nadat we de tassen hadden neergegooid, zijn we al snel op het terras van het Pension gaan zitten met een flinke pint. +20 graden, stilte alom, grandioos uitzicht op de Sächsische Schweiz en de spoorlijn Dresden-Praag; "Zo. Vakantie.", was dan ook mijn opmerking. De een, na de andere goederentrein uit Tsjechië snelde langs. Het Walhalla voor de treinfanaat!
Nadat de EuroNight "Metropol" uit Berlijn naar Budapest langs is gekomen, zijn we gaan slapen.
Zondag 29-04-2012 - Krippen-Děčín-Praha Hlavní Nádraží-Ostrava Hlavní Nádraží
Tegen 07h50 ging de wekker al weer vandaag. We zouden om 08h00 gaan ontbijten, zodat we de trein van 08h52 naar Děčín makkelijk konden halen. Het ontbijt was zeer uitgebreid en zodoende stonden we met een goedgevulde maag om 08h30 op het treinstation.
14. Treinstation Krippen.
15. Houten dak boven de perrons in Krippen.
16. CityNightLine uit Amsterdam, Kopenhagen en Basel naar Praag.
17. S-Bahn uit Schöna naar Dresden.
Met een paar minuten vertraging die niet werden medegedeeld, kwam de stoptrein naar Děčín binnen. Een Duitse Desiro met grote panoramaramen, waardoor het allemaal mooi was te zien. De conductrice had maar een vaag accent in het Duits, maar al snel bleek dat ze zelf een Tsjechische was.
In Děčín aangekomen zijn we bepakt en bezakt via een ondertunneling naar de Rychlík naar Praag gerent. Ik legde de conducteur uit dat we niet genoeg Tsjechische kronen hadden, maar wel euro's voor een ticket. "Kein Problem! Kein Problem!", dus we stapten in en gingen zitten. De trein reed weg uit Děčín en de conducteur kwam er al snel aan. "Also zwei Personen nach Praha, das wird Minigruppe... Das wird den €15,40!". Martijn gaf een lap van €20, maar de beste meneer had geen wisselgeld. Uiteindelijk schraapte ik al mijn Kronen bij elkaar en had ik er nèt 10 te weinig. Uiteindelijk hebben we er €2,- bij gegeven. "Dat de pint mogen smaken", was dan ook mijn commentaar. Maar al met al waren we toch €10,- goedkoper uit als bij die stomme DB!
18. Onze Rychlík had zelfs z'n eigen naam!
19. De feestelijke Rychlík-rijtuigen van de Tsjechische spoorwegen.
20. In volle vaart naar Praag!
In Praag aangekomen hadden we nog meer als 2 uur de tijd. Bij het loket wilden we onze ticket van Košice naar Praha kopen met T3-reservering. Echter bleek het ruim €52,- te kosten, terwijl we €32,- dachten. Omdat we geen andere keus hadden, kochten we deze dan maar... Voor nog eens €7 extra kochten we onze ticket Ostrava-Žilina erbij. De resterende tijd hebben we nog gepint bij de Raiffeisenbank, geluncht en op het perron treinen gespot.
21. Rychlík naar Olomouc.
22. Express uit Žilina.
23. Express naar Pardubice, voorzien van splinternieuwe serie 380 locomotieven van de Tsjechische spoorwegen.
24. Aankomst van een Rychlík.
25. Aankomst van EuroCity "Hungaria" uit Berlin naar Budapest.
26. Aankomst van EuroCity "Jan Jessenius" uit Budapest naar Hamburg.
27. Locwissel aan de Jan Jessenius...
28. Aankomst van RegioJet uit Havířov, waar wij later in zouden zitten.
Ongeveer 10 minuten voor vertrek, rijdt op spoor 4 onze RegioJet naar Havířov binnen. Heel de trein zit stampvol, kennelijk heeft iedereen het comfort van RegioJet ontdekt. Langzaam rijden we Praha uit.
29. Interieur van de RegioJet.
De lieftallige wagonbegeleidster geeft iedereen een fles water en rent een half uurtje later al weer heen en weer met gratis koffie en thee. Het internet is natuurlijk gratis bij RegioJet! We zitten onderuitgezakt in de 1e klasse fauteuils die eerst bij de Oostenrijkse spoorwegen reden. RegioJet kent dan ook maar één klasse. Op de menukaart staan nog allerlei hapjes e.d. voor een zéér lage prijs. Daarom bestel ik nog een gratis Lavazzo Latte Macchiato en voor €0,40 een stuk taart. Zulke spoorwegmaatschappijen mogen er meer komen.
Uiteindelijk hebben we een kwartier vertraging bij aankomst in Pardubice, maar dat lijkt niemand iets uit te maken, laat staan te merken. Even later rijden we Ostrava binnen en kwam er een eind aan deze heerlijke treinrit.
30. Prachtdingen!
Maargoed, een volgend avontuur wachtte op ons; Ostrava! Met een gerenoveerde Tatra-tram reden we naar het centrum. Omdat het zondag was, leek Ostrava compleet uitgestorven. In het centrum stapte we uit bij Stodolní en liepen we naar ons viersterrenhotel "Brioni". Wat zeg je? Inderdaad, viersterrenhotel. Ik, student, Martijn, student in een viersterrenhotel. Lang leve Tsjechische prijzen!
De kamers waren uiteraard zéér goed en voorzien van badkamer en tv. Al snel wilden we Ostrava gaan bekennen. Bij de receptie haalden we een kaart en liepen naar het centrale plein van Ostrava.
31. Dat toeristisch er nog wel interessant uit ziet, op zich.
32.
33. Uiteraard waren de beelden wel Socialistisch verantwoord!
We liepen het plein af en euhh, we stonden al weer bij de rivier. Ostrava-centrum is echt héél klein en heel de stad is opgebouwd uit kleine dorpjes waartussen ofwel de rivier, of industrie tussen zat. De expresswegen en tramlijnen rijgen al deze dorpjes aan elkaar tot de stad Ostrava.
34. De rivier die door de stad stroomt.
35. De bijna zwartgeblakerde gevangenis van Ostrava midden in het centrum.
36. Socialistisch muurreliëf.
37. En wat steekt daar voor heerlijk oerlelijke geoxideerde toren boven de stad uit?!
38. Het stadhuis van Ostrava. De beelden zijn socialistische arbeiders, waaronder een mijnwerker. Het gebied rond Ostrava is een rijk gebied van kolenmijnen geweest in het verleden, waarvan je ook nog mijnliften in de stad tegen komt.
39. De hele toren.
40. De mijnwerker die het toonbeeld was van de Tsjechische arbeider in socialistische tijden.
Ik wil eens binnen gaan kijken. Ik doe de megagrote entreedeur open en een euforisch gevoel neemt de overhand; een grote hal in Sovjet-stijl!
41. Sovjetkroonluchters in de volledig uitgestorven hal.
Met een lift kon je helemaal naar boven en dan stond je opeens midden in de toeristenwinkel van Ostrava en voor €2,- mocht je ook nog naar buiten. Echter was het nèt 20h00 geweest en ging het sluiten. We namen de lift weer naar beneden.
42. Nóg een foto omdat ik het zo'n geweldig ding vind!
43. Nog meer mijnwerkers op een gebouw vlak naast het stadhuis.
44. Gelukkig zijn en hard werken, dàn ben je een echte Tsjechoslowaak!
Om te eten belandden we bij een restaurant terug op de markt. We namen een pizza, bestelden per ongeluk alcoholvrij bier en hebben nog een paar uur gezeten totdat het etablissement ging sluiten. In het hotel hebben we nog wat rond zitten zappen op TV en de Russische versie van "Het zesde zintuig" zitten kijken.
Maandag 30-04-2012 - Ostrava - Dubina
Rond 09h30 rinkelde de wekker. We strompelden naar beneden, om in de megalomane ontbijtzaal voorzien van schilderijen en houtsnijwerk ons ontbijt te nuttigen. Het was wederom zéér uitgebreid... Intussen liep ik de reisgids even door over Ostrava. Het was duidelijk; een toerist heeft er ècht niets te zoeken. Tegen 10h30 stonden we buiten, kochten we een 24h-kaart voor de tram en stapten op de tram richting Dubina-Interspar. We hadden geen flauw idee waar we heen gingen. Plots was er hele zware gore industrie zichtbaar aan de horizon. Martijn merkte al snel op: "We zitten in de goede richting!". We besluiten bij de halte Vítkovice Vys.Pece uit te stappen.
45. Nee gewone toerist, jij moet maar héél ver weg blijven van Ostrava!
46. Lenin's plastichirurgie zorgt voor billen om te zoenen?!
47. Oude mijnlift.
48. Martijn en ik genoten met volle teugen. Dit was de reis waard!
49. Het was intussen 30 graden buiten...
50. Gezellig met z'n twaalven de silo van Vitkovice schilderen.
51. Lada bij verkrotte fabriek.
Overigens kan de liefhebber van dit soort zooi dit gebiedje nog verder verkennen in Google Streetview (tot mijn grote verrassing!): http://maps.google.nl/maps?q=ostrava&hl ... .33,,0,-16
Nadat we hier een uur hebben rondgezompt en ons hebben staan vergapen aan oud verroest ijzer en staal, namen we tram 1 verder richting Dubina-Interspar. We reden door allerlei commiflats, gekleurd in allerlei vrolijke kleurtjes.
52. Het eindpunt van de tram in Dubina is bij de Interspar. Je hebt hier gelijk uitzicht op de Tatra.
We dronken iets in het café van de Interspar, kochtten wat drinken en wilden afrekenen. "TRANSACTION DECLINED", kreeg ik te zien toen ik wilde pinnen. 2e keer idem, 3e idem, 4e idem, ... Martijn probeerde het ook nog eens. Zonder resultaat. We betaalden contant en liepen terug naar de tramhalte. Op een sarcastische toon hoor ik mijzelf nog zeggen: "Hihihaha, zul je zien dat we geskimt zijn." Om het zeker voor het onzekere te nemen, gingen we een internetcafé opzoeken. Inloggen bij Rabobank was onmogelijk... We belden naar de Rabobank en kregen te horen dat onze pas was geblokkeerd omwille van een "dubieuze transactie". Dat moest dan bij de Raiffeisenbank in Praha zijn gebeurd! Enfin, ze konden niet deblokkeren op afstand dus moesten we mijn creditcard de resterende dagen gaan gebruiken.
We besloten er verder geen woorden aan vuil te maken en weer volop verder vakantie te vieren.
We liepen naar een shoppingcenter dat ik vanuit de tram zag, omdat het inmiddels echt heel erg warm was buiten.
53. Het Nová Karoliná Center was nog brandnieuw. Ik las later die avond dat het op de plek staat van de oude kolencentrale van Ostrava en pas een maand open is.
54. Koffiespecialiteiten zijn daar ook uitgevonden, net zoals in elk ander Centraal/Oost-Europees shoppingcenter.
Bij de Albert (ja, van Ahold!) halen we een lunch en eten deze op het dak op.
55. Uitzicht vanaf het dak van het Nová Karoliná.
Inmiddels is het beter uit te houden buiten en besluiten we in het-groot-foto-uur naar het station te gaan om wat treinen te platen.
56. Goederentrein in de richting van Přerov.
57. Express "Landek" richting Praha.
58. Regionale dieseltrein is aangekomen.
59. "Sfeerplaatje" van de oversteek over de sporen.
60. RegioJet uit Havířov naar Praha.
61. Goederenloc van CD Cargo wacht ruim anderhalf uur op een groen sein.
62. EuroCity "Sobieski" uit Warszawa naar Wien.
63. SuperCity "Pendolino" van Ostrava naar Praha.
64. Close-up van een verroest stoptreinrijtuig.
Terug in het hotel dronken we een Gambrinus-pint en rustten even uit. Even later wilden we op zoek naar eten gaan. We belandden in eerste instantie in een typisch Tsjechisch restaurant achter het stadhuis, maar de keuken was nèt dicht helaas. Dan maar de Kroatische pizzeria in het centrum. In mijn poging een pizza te krijgen die het meest "Oost-Europees verantwoord" was, ben ik aardig in geslaagd.
Dinsdag 01-05-2012 - Ostrava-Žilina-Košice
Vandaag ging de wekker om 09h00. Kwartiertje later zaten we weer aan het ontbijt en tegen 09h55 zijn we uitgecheckt.
65. Een cowboykapitalistisch casino vanuit de hotelkamer gezien.
66. De gangen van het hotel, waar iedere deur was voorzien van een houten kozijn.
67. Vandaag was het 1 mei; Dag van de Arbeid. Anders als de naam doet vermoeden, is dit een dag dat er niet gewerkt wordt want het is een feestdag. Heel Ostrava was dan ook compleet uitgestorven.
68. Express uit Žilina naar Praha.
69. Keteltrein richting Bohumín.
70. Nog een Rychlík.
71. EuroCity "Sobieski" uit Wien naar Warszawa.
72. EuroCity "Polonia" uit Warszawa naar Villach.
73. Osobní Vlak naar Bohumín.
Onze Express naar Žilina komt stipt optijd binnen. We nemen plaats in een rijtuig dat de Tsjechische spoorwegen heeft geleast van ING Lease en deze zit nog opvallend goed! Langzaam rijden we Ostrava uit. Een stad waar ik zeker nog eens terug ga komen. Maar toch zal ik het geen enkele gewone toerist aanraden!
74. We zijn nog niet eens 10 minuten Ostrava uit of we veren al weer rechtop in onze stoel; industrie!
Na verloop van tijd begon het landschap te heuvelen en werd er hoogte gewonnen door de trein. Ik kreeg een SMSje "Welkom in Polen!", euhh?!
75. De plaatsnamen waren dan wel weer tweetalig op de stations: Tsjechisch en Pools.
76.We genoten van het uitzicht.
77. De Tsjechisch-Slowaakse grens.
78. Buiten begon de bewolking langzaam de overhand te nemen, maar schijn bedreigt want het was nog steeds goed warm buiten.
79. Grensstation Čadca met plastic blaadjes aan de perrons.
80. Al snel kwam het eindpunt van onze Express in zicht: Žilina.
81. Een heerlijke commi-treindienstleiderskot in Thunderbirds-stijl.
In Žilina zochten we eerst een pinautomaat op zodat ik mijn doodzonde kon gaan verrichten waarvan ik had gehoopt het nooit te hoeven doen: Geld afhalen met m'n creditcard.
Maargoed, met €150,- konden we het wel tot Nederland redden!
82. Het centrum zag er wel aardig uit; typisch Slowaaks.
83. Het plein van de stad.
84. Maar het socialistische treinstation was toch we het huzarenstuk voor ons.
Aan het loket kocht ik de kaartjes naar Košice voor €10,39.
85. Socialistische glas-in-lood-ramen die de geschiedenis van Žilina vanuit een socialistisch-oogpunt vertelt.
86. Uitzicht op de Hoge Tatra bergen waar we later doorheen zouden rijden.
87. Locomotief omrijden.
88.
89. Goederentrein naar Tsjechië.
90. Onze Express wordt inmiddels weer klaargemaakt om terug naar Praag te rijden.
91. Binnenkomst van de Express "Košičan" van Praag naar Košice die wij gingen nemen.
We liepen een open rijtuig binnen en namen plaats bij een vierzitter. Er lag een zakje met een leeggegeten bakje yoghurt, een kort brood en een banaan in. Medereizigers zeiden niets en er lag geen bagage. Ik mieterde het in de prullenbak. Het rijtuig was een nieuw type van de Slowaakse spoorwegen, maar was een stuk beter als de oude Rychlík-rijtuigen zonder airco. De Tsjechische locomotief werd eraf gehald en er kwamen 2 Slowaakse locomotieven voor. Daarmee kapte de airco er ook mee. De trein reed Žilina uit.
92. Het uitzicht werd nog spectaculairder.
93. Over bergen, dalen en meren.
94. Wat is Slowakije een prachtland!
Inmiddels was het echt gillend heet in het rijtuig en ging ik de conductrice opzoeken om te vragen hoe het met de airco zat. "Do you speak English?", "Sorry, no!". "Euhh... Klimatizacia nefonktion eta problem technickij áno ili njet?!", improviseerde ik vanuit het Russisch, Slowaaks en Servokroatisch. Ze antwoordde zoiets als "Všetko bude v poriadku!". Nu klonk dat bijna als de slogan van RusskieRadio en wist ik dat ze bedoelde "dat alles goed kwam". En inderdaad, ze kwamen de noodramen openen.
Drie kwartier later gingen de rijtuigdeuren open en er kwam een jongen op mij afgelopen. Hij vroeg iets in het Slowaaks waarvan het enige dat ik verstond "banana" was, ik heb gebaard dat ik het in de prullenbak had gemieterd en heb mijn excuses aangeboden.
95.
96. Het laatste stukje Hoge Tatra.
Nadat we Poprad-Tatry uitreden, reden we een minder ruig stuk van Slowakije in, maar dat nog altijd wel bergachtig was. De conductrice kwam langsgemarcheerd en gebaarde iedereen "onmiddelijk" alle stekkers uit de stopcontacten te trekken. Met effect, want de airconditioning werkte weer!
97.
98. Kysak.
99. Košice kwam inmiddels in zicht!
100. De twee locomotieven die ons door de Tatra heen hebben getrokken.
In Košice was het weer zéér warm weer en liepen we op ons gemakje naar Pensión Slovakia dat we al snel vonden. We moesten door een restaurant heen om bij de kamer te komen, maar deze was zeer goed uitgerust. De kamer was brandschoon, de bedden zéér goed, TV voorzien van 150 zenders (waarvan 30 Roemeense, tot mijn grote vreugde) & badkamer waar je jezelf zag in de tegels op de grond en de muur.
We liepen het grote plein van de stad op. Hier was een grote 1-mei viering bezig en het was gezellig druk op het plein. Aan de voorzijde van het plein was een Tatra-keybordmuziek concert bezig, dat voor velen als Duitse Heimatmusik klinkt maar dan Slowaaks gezongen. Een kleine sfeerimpressie: http://www.youtube.com/watch?v=0jiS0oZARRg Voor de liefhebbers, hier een kleine afspeellijst met nog meer van dat soort nummers.
101. Het plein met de krokussen in bloei.
102. De kerk in volle zonneschijn.
Als avondeten wilden we voor de verandering géén pizza, maar een goed Centraal/Oost-Europees vleesgerecht! Maar toen liepen we tegen een probleem op: 95% van de restaurants in Košice is pizzeria. Uiteindelijk belandden we achter het grote plein in het restaurant "Budějovická hospoda". Dit was voor Slowaakse begrippen nog flink aan de prijs, maar voor ons met een prijs van €8,- EIGENLIJK ook nog spotgoedkoop. Ik nam een traditioneel vleesgerecht uit Olomouc voorzien van allerlei sauzen, stukken brood erin verwerkt en champignons, gegarneerd met groenten en frieten. Het was zeer goed eten, kan iedereen dit aanraden!
's Avonds zijn we nog naar het station gegaan om treinen te kijken, we bekeken het vertrek van de stampvolle EuroNight "Slovakia" naar Praag, de bijna lege nacht-Rychlík naar Praha en de Rychlík naar Bratislava.
Woensdag 02-05-2012 - Košice(-Praha)
We begonnen de dag vandaag met een apart ontbijt. Pensión Slovakia zit in een restaurant, dus een bijkomend voordeel is dat het ontbijt óók van restaurantkwaliteit is. Na een zéér goed ontbijt checkten we uit en mochten we onze bagage in de berging houden. We liepen het centrale plein weer op wat weer gezellig druk was.
103. Het monument met 43 hamers en sikkels.
Vlak achter bovengenoemd monument, staat tegenwoordig het AUPARK van Košice; een ultramodern shoppingcenter. Het was nog niet zo lang open volgens mij, want je kon naar jezelf zwaaien als je naar de grond keek.
104. AUPARK-logo uit LEGO-steentjes, waar de lokale kinderen niet van af konden blijven.
Ook dit was weer echt een shoppingcenter van Centraal-Europees niveau; iedereen loopt lángs de winkels en gaat naar de vreethoek om iets te drinken en dan weer naar huis te gaan.
105. Op de bovenste etage heb je dan weer uitzicht op de Tatra.
Nadat we heel het AUPARK uitgekamt hadden, gingen we weer naar buiten om de straatjes achter het centrale plein eens te bekijken.
106. Het bekende plaatje van de stad.
We struinden door de straten over marktjes en ik verbaasde mij over hoeveel winkeltjes er tegenwoordig in die straatjes zitten. Košice begint zonder meer een waardige toeristenbestemming te worden! Intussen had het kwik al ruim de 32 graden aangetikt, alle redenen voor ons om op het terras neer te ploffen met een halve liter bier. Half uurtje later kwam ik op het idee om het OPTIMA-center aan de rand van de stad nog eens te bekijken. (Noot: Niet dat ik graag shop, in tegendeel. Het bezoeken van shoppingcenters is dan ook puur vanuit interesse voor de absurditeit van zo'n ding in een gebied waar het eigenlijk totaal overbodig is. Kuba, mijn broer en ik noemen dat dan ook "shoppingcentertoerisme" ).
Met een bus reden we tussen de commi-blokken door naar het OPTIMA-center, wat mijn inziens een beetje tegenviel. Het was al verouderd en de recreatieve functie had het AUPARK zonder enige twijfel overgenomen. We dronken er wat in het lokaal Starbucks-aftreksel en haalden er een lunch. Even later namen we de bus weer terug naar het centrum, om weer terug in het AUPARK te belanden met de volgende reden:
107. De hitte buiten!
Enkele uren later konden we weer redelijk normaal buiten lopen.
108. De Košice CityRun was van start gegaan. Deze ging over het gehele plein (1 km lengte) en enkele zijstraten. Er liepen getrainde renners tussen, maar ook baboesjka's en moeders met 3 jarige kinderen. Heerlijk knullig Oost-Europees!
109. Treinstation van Košice. Helaas komt er een gigantisch shoppingcenter BOVENOP het treinstation over enkele jaren.
110. Tatra-tram.
111. Rychlík.
112. Speciaal type locomotief van de Slowaakse spoorwegen om zeer zware goederentreinen vanuit Oekraïne doorheen de Tatra te kunnen slepen.
113. Aankomst van een Rychlík uit Plavec.
114. De nachttrein naar Cheb. Het Russisch rijtuig dat er normaal bijhoort was vandaag te laat, die komt nog...
115. Tsjechische locomotief ver van huis.
116. InterCity uit Bratislava.
117. Een niet-zo-goed weggehaald ZSR-logo.
Voor het avondeten besloten we maar weer naar de Budějovická hospoda te gaan, wat wederom erg goed was. Tegen 19h30 hebben we onze bagage bij Penzión Slovakia gehaald en zijn we bij de Fresh-supermarkt nog wat laatste inkopen gedaan (bier, vodka en Tatranky's dus).
118.
Rond 20h00 stonden we op het station en hadden we nog ruim een uur voor het vertrek van EuroNight "Slovakia" naar Praag. We zetten ons op een bankje en zijn gaan wachten.
119. En al ruim veertig minuten voor vertrek werd hij klaargezet!
We hadden ruim €52,- voor deze treinrit betaald, dus ik wilde wel een beetje een fatsoenlijk rijtuig hebben voor die prijs. Gelukkig zaten we in een T3 rijtuig dat ooit werd gebouwd voor de Russische spoorwegen, maar later is overgenomen door de Slowaakse. Daardoor zijn die gebouwd om flinke afstanden daar in te overleven en fluisterstil te zijn. Stipt op tijd reed de trein weg. Het bleek ook al snel dat we onze coupé voor ons twee hadden. We zijn redelijk snel maar gaan liggen, omdat de coupé al in nachtstand stond. Ik luisterde nog even wat muziek, voelde in Poprad-Tatry nog wat rijtuigen die in de trein werden gevoegd en viel daarna in een diepe slaap.
Donderdag 02-05-2012 - (Košice-)Praha-Berlin HBF-Deventer-Breda
*TOKTOK*, "Here you have your tickets. In seven minutes we'll arrive in Praha." Ik gooide het rolgordijn omhoog en inderdaad, we zaten al in Praag. Snel aangekleed en tas terug ingepakt.
120. Žižkov TV-toren in de vroege ochtend.
Bij aankomst in Praag de handdoeken geretourneerd aan de provodnik en uitgestapt. Voor ons zat een hele sleep Russische rijtuigen en ook enkele Wit-Russische.
121. Russische rijtuigen in Praag.
122. En hier het rijtuig dat de rychlík naar Cheb had gemist die dag ervoor.
123. Plots barstte de hemel los en regende het heel hard en goed door. "We hebben onze reis PRECIES goed ingepland", zei ik tegen Martijn.
We hadden nog langer als anderhalf uur en regelden in die tijd wat te eten bij de supermarkt en zaten de rest van de tijd uit op het perron.
124. De Chopin uit Warszawa.
Stipt optijd sjeesde EuroCity "Johannes Brahms" uit Brno naar Hamburg binnen. Ons rijtuig was een Tsjechisch EuroCity rijtuig met zeer comfortabele stoelen. De rit ging voorspoedig naar Holešovice. Daarna reden we ook nog heel dapper het station uit en door naar Lovosice. Maar voorbij Mělník ging het flink in de ankers en reed de trein gestaag verder. Er was kennelijk een overweg storing want alle overwegen bleven openstaan die we passeerden aan 30 km/h.
125. Weer door het mooie Labem-dal.
126. De Labem.
127. CityNightLine uit Amsterdam/Kopenhagen/Basel.
Met een half uur vertraging reden we Ústi-nad-Labem uit. In Dresden werd het er niet beter op en stonden we feestelijk 20 minuten stil terwijl er maar één locje gewisseld hoefde te worden. In onze coupé kwamen er twee Duitsers bij. De lijn richting Berlin -dachten wij- dat dat een hypermoderne spoorlijn zou zijn waar we minstens aan 160 km/h overheen zouden knallen. Het tegendeel was waar; met 100 km/h over een enkelsporig lijntje. Tegen twaalven vonden we het lunchtijd worden. Ik pakte de broden van de supermarkt en het pak met Moravische ham. Toen ik het brood opensneed viel het mij al op dat er wat groene zaadjes in zaten. Martijn begon als eerste te eten en merkte op "Het is redelijk pittig...". Heel dat brood zat volgestampt met kappertjes en peper. Nou, als er iéts is waar ik niet tegen kan...
Bij Jüterbog reed de trein de snelle lijn uit Leipzig op en reed de trein aan 200 km/h verder naar Berlin.
128. EuroCity "Johannes Brahms" uit Brno naar Hamburg, te Berlin HBF.
Daar aangekomen ben ik eerst even iets anders gaan halen van eten, want ik voelde m'n benen wankelen als gevolg van dat brood. Na een nieuwe geslaagde poging tot lunch, stond ik weer goed op m'n benen. We liepen naar spoor 13, waar de InterCity naar Berlin zou komen, maar dat duurde nog een half uurtje.
129. In tegenstelling tot Martijn, vind ik Berlin HBF wel een chique gebouw.
130. Vier minuten voor vertrek kwam de IC 142 Berlin Ostbahnhof-Schiphol dan binnen, voorzien van Polizei-Werbelok. Menig treinspotter zou een gat in de lucht springen "want Werbelok!".
De InterCity-rit ging zéér voorspoedig en voor we het wisten stonden we al weer van locomotief te wisselen in Bad Bentheim. Die verbinding maak ik graag nog eens gebruik van! Te Deventer namen we afscheid en nam ik de InterCity naar Breda, die ik nèt op het nippertje haalde omdat PrutsRail het leuk vond om de InterCity uit Berlijn eerst nog even feestelijk 5 minuten stil te zetten voor het station omdat het kan. 21h50 was ik dan in Breda, na 24h49 reistijd, maar tóch was ik compleet uitgerust, in tegenstelling tot na een vliegreis.
Een zeer tof reisje met enkele "praktische hindernissen", maar zo hedonistisch als Martijn en ik waren, hebben we ons humeur er niet door laten beïnvloeden. "(Bank)zorgen, zijn voor morgen!". Overigens was er niets aan de hand uiteindelijk, maar is er toch een nieuw bankpasje aangevraagd en vergoedt Rabobank ook nog eens de extra creditcardkosten na enig aandringen. Daarom dan ook de titelverklaring: Een mix van het Tsjechisch en Slowaaks "In Tsjechoslowakije, komt alles goed".
Disclaimer: Ik weet ook wel dat er mensen zijn die enkel foto's bekijken, maar houdt a.u.b. in je achterhoofd, voordat je reageert, dat ik dingen fotografeer en omschrijf die mij boeien tijdens mijn reis. Deze zijn niet altijd representatief voor de "gewone toerist" die een land gaat bezoeken. Feit dat ik verkrotte industriële dingen fotografeer, betekent niet dat héél Tsjechië en Slowakije zo zijn. Dat zegt meer over mij, als over Tsjechië & Slowakije.
1. Een (on)overzichtelijk kaartje van hoe we gereisd zijn.Vrijdag 27-04-2012 - Breda-Schiphol-Hoofddorp
Voor mij begon op deze vrijdag de reis al, ingepakt en wel tegen 19h00 de trein naar Schiphol genomen en naar Martijn z'n kamer in Hoofddorp gegaan waar ik de eerste nacht doorbracht. (Dank daarvoor tevens!)
Zaterdag 28-04-2012 - Hoofddorp-Schiphol-Amsterdam CS-Amersfoort-Hengelo-Bad Bentheim-Herford-Hannover-Saale-Leipzig-Dresden-Krippen
Na een korte nacht van ruim vijf uur stond de wekker al vroeg te loeien. De backpacks stonden klaar, ik vulde mijn thermoskan met heet water, we smeerden wat brood en stonden zo om 05h15 bij de bushalte waar we zelfs nog een bus eerder hadden als gepland. Tot mijn grote verbazing zit de Zuidtangent zelfs op zaterdagochtend om 05h20 best vol! In Schiphol kocht Martijn nog een enkele reis naar Oldenzaal en een retourtje Oldenzaal-Bad Bentheim omdat dat het goedkoopst zou zijn (we zijn beide OV weekkaart houders). Tegen 05h45 kwam de V-IRM die ons naar Amsterdam ging brengen, binnen. We zaten tussen de half slapende reizigers die net uit het vliegtuig kwamen van -vermoedelijk- een verre reis.
2. Amsterdam Centraal station 's ochtends om 06h30.In Amsterdam moesten we weer overstappen op de InterCity naar Amersfoort. Zelf viel ik in meteen in slaap en al snel gaf Martijn mij een schop "We zijn in Amersfoort...". Daar stapten we weer over op de InterCity naar Enschede, waar we weer even bij hebben geslapen. In Hengelo stapten we weer over op de GrenslandExpress naar Bad Bentheim, die op het laatste moment binnen kwam. "Pfff ik zie nu al uit naar die +20 graden straks...", stamel ik bibberend van de kou. Al snel zijn we de grens gepasseerd en stappen we in Bad Bentheim weer over op de stoptrein naar Bielefeld. We hebben een plekje op klapstoelen en zitten tussen de voetbalsupporters. Redelijk snel staan we al weer in Herford. Het ging allemaal voor de wind! We stapten uit en gingen naar het perron voor de RegioExpress naar Hannover.
Eerst reed er nog een andere RegioExpress langs en toen stond die van ons aangekondigd op het scherm. Plots kwam er een omroep: 10 minuten vertraging... Nog geen minuut later kijk ik op het bord en roep verschrikt "VIJFTIG minuten vertraging?!?!
". Maar helaas, het is toch zo... Intussen staat iedereen op de dienstregeling te turen naar alternatieve treinen. Een man komt met het idee om de stationschef op te zoeken voor stempeltjes e.d. zodat we met onze stoptreinticket op de InterCity mee mogen naar Hannover. Martijn en ik maken er van dat we nog naar Praag moeten reizen via Krippen, de stationschef zucht eens diep en kijkt op haar schermpje. We zien een advies per ICE en EuroCity langskomen en mevrouw heeft haar pen vast om een hele lange aantekening te maken. Maar dan schalt er door de intercom dat de trein eraan komt. Helaas! Bijna gelukt om 630 kilometer per snelle trein af te leggen met SchönesWochenendeTicket. De trein snelt binnen, gooit z'n deuren nog geen halve minuut open en sjeest er weer van door. Intussen zijn we door al het gedoe klaarwakker! Uiteindelijk staan we 4 minuten te laat in Hannover HBF ipv 25 (chapeau DB Regio!).
In Hannover hebben we ruim een uur overstaptijd. Aan het loket wil ik de kaartjes Krippen-Praha alvast kopen voor de volgende dag, maar mevrouw komt aanzetten met een treinkaartje van ruim €23,- i.p.v. €13,- dat ik had gevonden. Uiteindelijk laten we het bij een kaartje Krippen-Děčín... Om de rest van de tijd nuttig te maken, slaan we noodrandsoen in bij de Lidl in het station. Twintig minuten voor vertrek van onze RegioExpres naar Halle, staat hij al gereed. Deze treinrit duurt ruim 3 uur en wordt gereden met een type 612 van DB Regio. Langzaam stroomt de trein voller en voller. Tegen dat we vertrekken zijn alle stoelen bezet zelfs!
De treinrit gaat 3 uur over diesellijntjes naar Halle en met de kantelbakinrichting een groot feest. Wanneer we de het voormalige IJzeren Gordijn zijn gepasseerd is het ruim 28 graden buiten en is er geen wolkje meer aan de lucht.
3. En met dat mooie weer waren we erg blij na die dagen regen in Nederland!Buiten bestaan veel weggetjes nog uit kinderkopkes, zijn stations zwaar verouderd en heuvelde het landschap. Erg leuk!
4. Een van de eerste commiblokken onderweg.
5. Prachtstations komen we tegen!
5. En toen kwam ik toevallig in mijn eigen leven terecht!
6. En die kans kon ik natuurlijk niet laten liggen! (©Martijn vd Woude)
7. Verkrotte gebouwen uit vervlogen tijden, zelfs in Duitsland nog; we waren blij verrast.Na drie uur kwamen we in Halle aan, waren we snel moesten overstappen op een RegioBahn naar Leipzig. Deze werd helaas met een DDR-dubbeldekker gereden en dat in combinatie met +28 graden is geen pretje... Half uur later stond ik dan ook compleet bezweet op het perron in Leipzig.
8. In het station van Leipzig HBF stonden enkele historische treinen.
9. Is dit niet Der Fliegende Hamburger?
10. Van die heerlijke krokodil-locomotieven van de Deutsche Reichsbahn.Nadat we ons een half uur hebben staan vergapen aan het overweldigende stationsgebouw, mochten we de trein weer in. De RegioExpres naar Dresden was nu aan de beurt, godzijdank voorzien van airconditioning. Halverwege hebben we een provisorisch diner gedaan in de vorm van noodrandsoen, drinken en Bockwursten. In Dresden aangekomen was het nog steeds zo extreem goed weer buiten. Hier hadden we weer een vol uur overstaptijd op de S-Bahn naar Schöna.
11. EuroCity "Hungaria" uit Budapest Kéleti Pályaudvár naar Hamburg-Altona.
12. Veel S-Bahns rondom Dresden worden gereden met stoere Taurus-locomotieven.
13. Station Dresden blijft ook nog altijd wel boeiend naar mijn mening.Uurtje later namen we de S-Bahn in de richting Schöna. Deze waren van het meest nieuwe type dubbeldekker en met blauwe interieurverlichting toch best... vaag. Na verloop van tijd reden we het Elbe-dal in, dat steeds spectaculairder werd. Het leuke was dan ook dat we op het meest spectaculaire stuk, bij Krippen, eruit moesten.
Al met al was dat door Duitsland reizen per stoptrein dit keer wel goed te doen vond ik! Na nog geen 5 minuutjes lopen stonden we bij het Pension Hönelhof. De beheerder toonde ons hoe alles in elkaar zat en we spraken af voor het ontbijt. Met al het uitzicht, de hele sfeer en de betaalbare overnachting (€23,- per persoon inclusief ontbijt in tweepersoonskamer) vond ik het jammer dat we er niet langer konden blijven. Nadat we de tassen hadden neergegooid, zijn we al snel op het terras van het Pension gaan zitten met een flinke pint. +20 graden, stilte alom, grandioos uitzicht op de Sächsische Schweiz en de spoorlijn Dresden-Praag; "Zo. Vakantie.", was dan ook mijn opmerking. De een, na de andere goederentrein uit Tsjechië snelde langs. Het Walhalla voor de treinfanaat!Nadat de EuroNight "Metropol" uit Berlijn naar Budapest langs is gekomen, zijn we gaan slapen.
Zondag 29-04-2012 - Krippen-Děčín-Praha Hlavní Nádraží-Ostrava Hlavní Nádraží
Tegen 07h50 ging de wekker al weer vandaag. We zouden om 08h00 gaan ontbijten, zodat we de trein van 08h52 naar Děčín makkelijk konden halen. Het ontbijt was zeer uitgebreid en zodoende stonden we met een goedgevulde maag om 08h30 op het treinstation.
14. Treinstation Krippen.
15. Houten dak boven de perrons in Krippen.
16. CityNightLine uit Amsterdam, Kopenhagen en Basel naar Praag.
17. S-Bahn uit Schöna naar Dresden.Met een paar minuten vertraging die niet werden medegedeeld, kwam de stoptrein naar Děčín binnen. Een Duitse Desiro met grote panoramaramen, waardoor het allemaal mooi was te zien. De conductrice had maar een vaag accent in het Duits, maar al snel bleek dat ze zelf een Tsjechische was.
In Děčín aangekomen zijn we bepakt en bezakt via een ondertunneling naar de Rychlík naar Praag gerent. Ik legde de conducteur uit dat we niet genoeg Tsjechische kronen hadden, maar wel euro's voor een ticket. "Kein Problem! Kein Problem!", dus we stapten in en gingen zitten. De trein reed weg uit Děčín en de conducteur kwam er al snel aan. "Also zwei Personen nach Praha, das wird Minigruppe... Das wird den €15,40!". Martijn gaf een lap van €20, maar de beste meneer had geen wisselgeld. Uiteindelijk schraapte ik al mijn Kronen bij elkaar en had ik er nèt 10 te weinig. Uiteindelijk hebben we er €2,- bij gegeven. "Dat de pint mogen smaken", was dan ook mijn commentaar. Maar al met al waren we toch €10,- goedkoper uit als bij die stomme DB!
18. Onze Rychlík had zelfs z'n eigen naam!
19. De feestelijke Rychlík-rijtuigen van de Tsjechische spoorwegen.
20. In volle vaart naar Praag!In Praag aangekomen hadden we nog meer als 2 uur de tijd. Bij het loket wilden we onze ticket van Košice naar Praha kopen met T3-reservering. Echter bleek het ruim €52,- te kosten, terwijl we €32,- dachten.
Omdat we geen andere keus hadden, kochten we deze dan maar... Voor nog eens €7 extra kochten we onze ticket Ostrava-Žilina erbij. De resterende tijd hebben we nog gepint bij de Raiffeisenbank, geluncht en op het perron treinen gespot.
21. Rychlík naar Olomouc.
22. Express uit Žilina.
23. Express naar Pardubice, voorzien van splinternieuwe serie 380 locomotieven van de Tsjechische spoorwegen.
24. Aankomst van een Rychlík.
25. Aankomst van EuroCity "Hungaria" uit Berlin naar Budapest.
26. Aankomst van EuroCity "Jan Jessenius" uit Budapest naar Hamburg.
27. Locwissel aan de Jan Jessenius...
28. Aankomst van RegioJet uit Havířov, waar wij later in zouden zitten.Ongeveer 10 minuten voor vertrek, rijdt op spoor 4 onze RegioJet naar Havířov binnen. Heel de trein zit stampvol, kennelijk heeft iedereen het comfort van RegioJet ontdekt. Langzaam rijden we Praha uit.
29. Interieur van de RegioJet.De lieftallige wagonbegeleidster geeft iedereen een fles water en rent een half uurtje later al weer heen en weer met gratis koffie en thee. Het internet is natuurlijk gratis bij RegioJet! We zitten onderuitgezakt in de 1e klasse fauteuils die eerst bij de Oostenrijkse spoorwegen reden. RegioJet kent dan ook maar één klasse. Op de menukaart staan nog allerlei hapjes e.d. voor een zéér lage prijs. Daarom bestel ik nog een gratis Lavazzo Latte Macchiato en voor €0,40 een stuk taart. Zulke spoorwegmaatschappijen mogen er meer komen.
Uiteindelijk hebben we een kwartier vertraging bij aankomst in Pardubice, maar dat lijkt niemand iets uit te maken, laat staan te merken. Even later rijden we Ostrava binnen en kwam er een eind aan deze heerlijke treinrit.
30. Prachtdingen!Maargoed, een volgend avontuur wachtte op ons; Ostrava! Met een gerenoveerde Tatra-tram reden we naar het centrum. Omdat het zondag was, leek Ostrava compleet uitgestorven. In het centrum stapte we uit bij Stodolní en liepen we naar ons viersterrenhotel "Brioni". Wat zeg je? Inderdaad, viersterrenhotel. Ik, student, Martijn, student in een viersterrenhotel. Lang leve Tsjechische prijzen!
De kamers waren uiteraard zéér goed en voorzien van badkamer en tv. Al snel wilden we Ostrava gaan bekennen. Bij de receptie haalden we een kaart en liepen naar het centrale plein van Ostrava.
31. Dat toeristisch er nog wel interessant uit ziet, op zich.
32.
33. Uiteraard waren de beelden wel Socialistisch verantwoord!We liepen het plein af en euhh, we stonden al weer bij de rivier.
Ostrava-centrum is echt héél klein en heel de stad is opgebouwd uit kleine dorpjes waartussen ofwel de rivier, of industrie tussen zat. De expresswegen en tramlijnen rijgen al deze dorpjes aan elkaar tot de stad Ostrava.
34. De rivier die door de stad stroomt.
35. De bijna zwartgeblakerde gevangenis van Ostrava midden in het centrum.
36. Socialistisch muurreliëf.
37. En wat steekt daar voor heerlijk oerlelijke geoxideerde toren boven de stad uit?!
38. Het stadhuis van Ostrava. De beelden zijn socialistische arbeiders, waaronder een mijnwerker. Het gebied rond Ostrava is een rijk gebied van kolenmijnen geweest in het verleden, waarvan je ook nog mijnliften in de stad tegen komt.
39. De hele toren.
40. De mijnwerker die het toonbeeld was van de Tsjechische arbeider in socialistische tijden.Ik wil eens binnen gaan kijken. Ik doe de megagrote entreedeur open en een euforisch gevoel neemt de overhand; een grote hal in Sovjet-stijl!
41. Sovjetkroonluchters in de volledig uitgestorven hal.Met een lift kon je helemaal naar boven en dan stond je opeens midden in de toeristenwinkel van Ostrava en voor €2,- mocht je ook nog naar buiten. Echter was het nèt 20h00 geweest en ging het sluiten. We namen de lift weer naar beneden.
42. Nóg een foto omdat ik het zo'n geweldig ding vind!
43. Nog meer mijnwerkers op een gebouw vlak naast het stadhuis.
44. Gelukkig zijn en hard werken, dàn ben je een echte Tsjechoslowaak!Om te eten belandden we bij een restaurant terug op de markt. We namen een pizza, bestelden per ongeluk alcoholvrij bier en hebben nog een paar uur gezeten totdat het etablissement ging sluiten. In het hotel hebben we nog wat rond zitten zappen op TV en de Russische versie van "Het zesde zintuig" zitten kijken.
Maandag 30-04-2012 - Ostrava - Dubina
Rond 09h30 rinkelde de wekker. We strompelden naar beneden, om in de megalomane ontbijtzaal voorzien van schilderijen en houtsnijwerk ons ontbijt te nuttigen. Het was wederom zéér uitgebreid... Intussen liep ik de reisgids even door over Ostrava. Het was duidelijk; een toerist heeft er ècht niets te zoeken.
Tegen 10h30 stonden we buiten, kochten we een 24h-kaart voor de tram en stapten op de tram richting Dubina-Interspar. We hadden geen flauw idee waar we heen gingen. Plots was er hele zware gore industrie zichtbaar aan de horizon. Martijn merkte al snel op: "We zitten in de goede richting!". We besluiten bij de halte Vítkovice Vys.Pece uit te stappen.
45. Nee gewone toerist, jij moet maar héél ver weg blijven van Ostrava!
46. Lenin's plastichirurgie zorgt voor billen om te zoenen?!
47. Oude mijnlift.
48. Martijn en ik genoten met volle teugen. Dit was de reis waard!
49. Het was intussen 30 graden buiten...
50. Gezellig met z'n twaalven de silo van Vitkovice schilderen.
51. Lada bij verkrotte fabriek.Overigens kan de liefhebber van dit soort zooi dit gebiedje nog verder verkennen in Google Streetview (tot mijn grote verrassing!): http://maps.google.nl/maps?q=ostrava&hl ... .33,,0,-16
Nadat we hier een uur hebben rondgezompt en ons hebben staan vergapen aan oud verroest ijzer en staal, namen we tram 1 verder richting Dubina-Interspar. We reden door allerlei commiflats, gekleurd in allerlei vrolijke kleurtjes.
52. Het eindpunt van de tram in Dubina is bij de Interspar. Je hebt hier gelijk uitzicht op de Tatra. We dronken iets in het café van de Interspar, kochtten wat drinken en wilden afrekenen. "TRANSACTION DECLINED", kreeg ik te zien toen ik wilde pinnen. 2e keer idem, 3e idem, 4e idem, ... Martijn probeerde het ook nog eens. Zonder resultaat.
We betaalden contant en liepen terug naar de tramhalte. Op een sarcastische toon hoor ik mijzelf nog zeggen: "Hihihaha, zul je zien dat we geskimt zijn." Om het zeker voor het onzekere te nemen, gingen we een internetcafé opzoeken. Inloggen bij Rabobank was onmogelijk... We belden naar de Rabobank en kregen te horen dat onze pas was geblokkeerd omwille van een "dubieuze transactie". Dat moest dan bij de Raiffeisenbank in Praha zijn gebeurd! Enfin, ze konden niet deblokkeren op afstand dus moesten we mijn creditcard de resterende dagen gaan gebruiken.We besloten er verder geen woorden aan vuil te maken en weer volop verder vakantie te vieren.
We liepen naar een shoppingcenter dat ik vanuit de tram zag, omdat het inmiddels echt heel erg warm was buiten.
53. Het Nová Karoliná Center was nog brandnieuw. Ik las later die avond dat het op de plek staat van de oude kolencentrale van Ostrava en pas een maand open is.
54. Koffiespecialiteiten zijn daar ook uitgevonden, net zoals in elk ander Centraal/Oost-Europees shoppingcenter.Bij de Albert (ja, van Ahold!) halen we een lunch en eten deze op het dak op.
55. Uitzicht vanaf het dak van het Nová Karoliná.Inmiddels is het beter uit te houden buiten en besluiten we in het-groot-foto-uur naar het station te gaan om wat treinen te platen.
56. Goederentrein in de richting van Přerov.
57. Express "Landek" richting Praha.
58. Regionale dieseltrein is aangekomen.
59. "Sfeerplaatje" van de oversteek over de sporen.
60. RegioJet uit Havířov naar Praha.
61. Goederenloc van CD Cargo wacht ruim anderhalf uur op een groen sein.
62. EuroCity "Sobieski" uit Warszawa naar Wien.
63. SuperCity "Pendolino" van Ostrava naar Praha.
64. Close-up van een verroest stoptreinrijtuig.Terug in het hotel dronken we een Gambrinus-pint en rustten even uit. Even later wilden we op zoek naar eten gaan. We belandden in eerste instantie in een typisch Tsjechisch restaurant achter het stadhuis, maar de keuken was nèt dicht helaas. Dan maar de Kroatische pizzeria in het centrum. In mijn poging een pizza te krijgen die het meest "Oost-Europees verantwoord" was, ben ik aardig in geslaagd.
Dinsdag 01-05-2012 - Ostrava-Žilina-Košice
Vandaag ging de wekker om 09h00. Kwartiertje later zaten we weer aan het ontbijt en tegen 09h55 zijn we uitgecheckt.
65. Een cowboykapitalistisch casino vanuit de hotelkamer gezien.
66. De gangen van het hotel, waar iedere deur was voorzien van een houten kozijn.
67. Vandaag was het 1 mei; Dag van de Arbeid. Anders als de naam doet vermoeden, is dit een dag dat er niet gewerkt wordt want het is een feestdag. Heel Ostrava was dan ook compleet uitgestorven.
68. Express uit Žilina naar Praha.
69. Keteltrein richting Bohumín.
70. Nog een Rychlík.
71. EuroCity "Sobieski" uit Wien naar Warszawa.
72. EuroCity "Polonia" uit Warszawa naar Villach.
73. Osobní Vlak naar Bohumín.Onze Express naar Žilina komt stipt optijd binnen. We nemen plaats in een rijtuig dat de Tsjechische spoorwegen heeft geleast van ING Lease en deze zit nog opvallend goed! Langzaam rijden we Ostrava uit. Een stad waar ik zeker nog eens terug ga komen. Maar toch zal ik het geen enkele gewone toerist aanraden!
74. We zijn nog niet eens 10 minuten Ostrava uit of we veren al weer rechtop in onze stoel; industrie!Na verloop van tijd begon het landschap te heuvelen en werd er hoogte gewonnen door de trein. Ik kreeg een SMSje "Welkom in Polen!", euhh?!
75. De plaatsnamen waren dan wel weer tweetalig op de stations: Tsjechisch en Pools.
76.We genoten van het uitzicht.
77. De Tsjechisch-Slowaakse grens.
78. Buiten begon de bewolking langzaam de overhand te nemen, maar schijn bedreigt want het was nog steeds goed warm buiten.
79. Grensstation Čadca met plastic blaadjes aan de perrons.
80. Al snel kwam het eindpunt van onze Express in zicht: Žilina.
81. Een heerlijke commi-treindienstleiderskot in Thunderbirds-stijl.In Žilina zochten we eerst een pinautomaat op zodat ik mijn doodzonde kon gaan verrichten waarvan ik had gehoopt het nooit te hoeven doen: Geld afhalen met m'n creditcard.
Maargoed, met €150,- konden we het wel tot Nederland redden!
82. Het centrum zag er wel aardig uit; typisch Slowaaks.
83. Het plein van de stad.
84. Maar het socialistische treinstation was toch we het huzarenstuk voor ons.Aan het loket kocht ik de kaartjes naar Košice voor €10,39.
85. Socialistische glas-in-lood-ramen die de geschiedenis van Žilina vanuit een socialistisch-oogpunt vertelt.
86. Uitzicht op de Hoge Tatra bergen waar we later doorheen zouden rijden.
87. Locomotief omrijden.
88.
89. Goederentrein naar Tsjechië.
90. Onze Express wordt inmiddels weer klaargemaakt om terug naar Praag te rijden.
91. Binnenkomst van de Express "Košičan" van Praag naar Košice die wij gingen nemen.We liepen een open rijtuig binnen en namen plaats bij een vierzitter. Er lag een zakje met een leeggegeten bakje yoghurt, een kort brood en een banaan in. Medereizigers zeiden niets en er lag geen bagage. Ik mieterde het in de prullenbak. Het rijtuig was een nieuw type van de Slowaakse spoorwegen, maar was een stuk beter als de oude Rychlík-rijtuigen zonder airco. De Tsjechische locomotief werd eraf gehald en er kwamen 2 Slowaakse locomotieven voor. Daarmee kapte de airco er ook mee. De trein reed Žilina uit.
92. Het uitzicht werd nog spectaculairder.
93. Over bergen, dalen en meren.
94. Wat is Slowakije een prachtland!Inmiddels was het echt gillend heet in het rijtuig en ging ik de conductrice opzoeken om te vragen hoe het met de airco zat. "Do you speak English?", "Sorry, no!". "Euhh... Klimatizacia nefonktion eta problem technickij áno ili njet?!", improviseerde ik vanuit het Russisch, Slowaaks en Servokroatisch. Ze antwoordde zoiets als "Všetko bude v poriadku!". Nu klonk dat bijna als de slogan van RusskieRadio en wist ik dat ze bedoelde "dat alles goed kwam". En inderdaad, ze kwamen de noodramen openen.
Drie kwartier later gingen de rijtuigdeuren open en er kwam een jongen op mij afgelopen. Hij vroeg iets in het Slowaaks waarvan het enige dat ik verstond "banana" was, ik heb gebaard dat ik het in de prullenbak had gemieterd en heb mijn excuses aangeboden.
95.
96. Het laatste stukje Hoge Tatra.Nadat we Poprad-Tatry uitreden, reden we een minder ruig stuk van Slowakije in, maar dat nog altijd wel bergachtig was. De conductrice kwam langsgemarcheerd en gebaarde iedereen "onmiddelijk" alle stekkers uit de stopcontacten te trekken. Met effect, want de airconditioning werkte weer!
97.
98. Kysak.
99. Košice kwam inmiddels in zicht!
100. De twee locomotieven die ons door de Tatra heen hebben getrokken.In Košice was het weer zéér warm weer en liepen we op ons gemakje naar Pensión Slovakia dat we al snel vonden. We moesten door een restaurant heen om bij de kamer te komen, maar deze was zeer goed uitgerust. De kamer was brandschoon, de bedden zéér goed, TV voorzien van 150 zenders (waarvan 30 Roemeense, tot mijn grote vreugde) & badkamer waar je jezelf zag in de tegels op de grond en de muur.
We liepen het grote plein van de stad op. Hier was een grote 1-mei viering bezig en het was gezellig druk op het plein. Aan de voorzijde van het plein was een Tatra-keybordmuziek concert bezig, dat voor velen als Duitse Heimatmusik klinkt maar dan Slowaaks gezongen. Een kleine sfeerimpressie: http://www.youtube.com/watch?v=0jiS0oZARRg Voor de liefhebbers, hier een kleine afspeellijst met nog meer van dat soort nummers.
101. Het plein met de krokussen in bloei.
102. De kerk in volle zonneschijn.Als avondeten wilden we voor de verandering géén pizza, maar een goed Centraal/Oost-Europees vleesgerecht! Maar toen liepen we tegen een probleem op: 95% van de restaurants in Košice is pizzeria.
Uiteindelijk belandden we achter het grote plein in het restaurant "Budějovická hospoda". Dit was voor Slowaakse begrippen nog flink aan de prijs, maar voor ons met een prijs van €8,- EIGENLIJK ook nog spotgoedkoop. Ik nam een traditioneel vleesgerecht uit Olomouc voorzien van allerlei sauzen, stukken brood erin verwerkt en champignons, gegarneerd met groenten en frieten. Het was zeer goed eten, kan iedereen dit aanraden!'s Avonds zijn we nog naar het station gegaan om treinen te kijken, we bekeken het vertrek van de stampvolle EuroNight "Slovakia" naar Praag, de bijna lege nacht-Rychlík naar Praha en de Rychlík naar Bratislava.
Woensdag 02-05-2012 - Košice(-Praha)
We begonnen de dag vandaag met een apart ontbijt. Pensión Slovakia zit in een restaurant, dus een bijkomend voordeel is dat het ontbijt óók van restaurantkwaliteit is.
Na een zéér goed ontbijt checkten we uit en mochten we onze bagage in de berging houden. We liepen het centrale plein weer op wat weer gezellig druk was.
103. Het monument met 43 hamers en sikkels.Vlak achter bovengenoemd monument, staat tegenwoordig het AUPARK van Košice; een ultramodern shoppingcenter. Het was nog niet zo lang open volgens mij, want je kon naar jezelf zwaaien als je naar de grond keek.
104. AUPARK-logo uit LEGO-steentjes, waar de lokale kinderen niet van af konden blijven. Ook dit was weer echt een shoppingcenter van Centraal-Europees niveau; iedereen loopt lángs de winkels en gaat naar de vreethoek om iets te drinken en dan weer naar huis te gaan.
105. Op de bovenste etage heb je dan weer uitzicht op de Tatra.Nadat we heel het AUPARK uitgekamt hadden, gingen we weer naar buiten om de straatjes achter het centrale plein eens te bekijken.
106. Het bekende plaatje van de stad.We struinden door de straten over marktjes en ik verbaasde mij over hoeveel winkeltjes er tegenwoordig in die straatjes zitten. Košice begint zonder meer een waardige toeristenbestemming te worden! Intussen had het kwik al ruim de 32 graden aangetikt, alle redenen voor ons om op het terras neer te ploffen met een halve liter bier. Half uurtje later kwam ik op het idee om het OPTIMA-center aan de rand van de stad nog eens te bekijken. (Noot: Niet dat ik graag shop, in tegendeel. Het bezoeken van shoppingcenters is dan ook puur vanuit interesse voor de absurditeit van zo'n ding in een gebied waar het eigenlijk totaal overbodig is. Kuba, mijn broer en ik noemen dat dan ook "shoppingcentertoerisme"
).Met een bus reden we tussen de commi-blokken door naar het OPTIMA-center, wat mijn inziens een beetje tegenviel. Het was al verouderd en de recreatieve functie had het AUPARK zonder enige twijfel overgenomen. We dronken er wat in het lokaal Starbucks-aftreksel en haalden er een lunch. Even later namen we de bus weer terug naar het centrum, om weer terug in het AUPARK te belanden met de volgende reden:
107. De hitte buiten!Enkele uren later konden we weer redelijk normaal buiten lopen.
108. De Košice CityRun was van start gegaan. Deze ging over het gehele plein (1 km lengte) en enkele zijstraten. Er liepen getrainde renners tussen, maar ook baboesjka's en moeders met 3 jarige kinderen. Heerlijk knullig Oost-Europees!
109. Treinstation van Košice. Helaas komt er een gigantisch shoppingcenter BOVENOP het treinstation over enkele jaren.
110. Tatra-tram.
111. Rychlík.
112. Speciaal type locomotief van de Slowaakse spoorwegen om zeer zware goederentreinen vanuit Oekraïne doorheen de Tatra te kunnen slepen.
113. Aankomst van een Rychlík uit Plavec.
114. De nachttrein naar Cheb. Het Russisch rijtuig dat er normaal bijhoort was vandaag te laat, die komt nog...
115. Tsjechische locomotief ver van huis.
116. InterCity uit Bratislava.
117. Een niet-zo-goed weggehaald ZSR-logo.Voor het avondeten besloten we maar weer naar de Budějovická hospoda te gaan, wat wederom erg goed was. Tegen 19h30 hebben we onze bagage bij Penzión Slovakia gehaald en zijn we bij de Fresh-supermarkt nog wat laatste inkopen gedaan (bier, vodka en Tatranky's dus).
118.Rond 20h00 stonden we op het station en hadden we nog ruim een uur voor het vertrek van EuroNight "Slovakia" naar Praag. We zetten ons op een bankje en zijn gaan wachten.
119. En al ruim veertig minuten voor vertrek werd hij klaargezet!We hadden ruim €52,- voor deze treinrit betaald, dus ik wilde wel een beetje een fatsoenlijk rijtuig hebben voor die prijs. Gelukkig zaten we in een T3 rijtuig dat ooit werd gebouwd voor de Russische spoorwegen, maar later is overgenomen door de Slowaakse. Daardoor zijn die gebouwd om flinke afstanden daar in te overleven en fluisterstil te zijn. Stipt op tijd reed de trein weg. Het bleek ook al snel dat we onze coupé voor ons twee hadden. We zijn redelijk snel maar gaan liggen, omdat de coupé al in nachtstand stond. Ik luisterde nog even wat muziek, voelde in Poprad-Tatry nog wat rijtuigen die in de trein werden gevoegd en viel daarna in een diepe slaap.
Donderdag 02-05-2012 - (Košice-)Praha-Berlin HBF-Deventer-Breda
*TOKTOK*, "Here you have your tickets. In seven minutes we'll arrive in Praha." Ik gooide het rolgordijn omhoog en inderdaad, we zaten al in Praag. Snel aangekleed en tas terug ingepakt.
120. Žižkov TV-toren in de vroege ochtend.Bij aankomst in Praag de handdoeken geretourneerd aan de provodnik en uitgestapt. Voor ons zat een hele sleep Russische rijtuigen en ook enkele Wit-Russische.
121. Russische rijtuigen in Praag.
122. En hier het rijtuig dat de rychlík naar Cheb had gemist die dag ervoor.
123. Plots barstte de hemel los en regende het heel hard en goed door. "We hebben onze reis PRECIES goed ingepland", zei ik tegen Martijn.We hadden nog langer als anderhalf uur en regelden in die tijd wat te eten bij de supermarkt en zaten de rest van de tijd uit op het perron.
124. De Chopin uit Warszawa.Stipt optijd sjeesde EuroCity "Johannes Brahms" uit Brno naar Hamburg binnen. Ons rijtuig was een Tsjechisch EuroCity rijtuig met zeer comfortabele stoelen. De rit ging voorspoedig naar Holešovice. Daarna reden we ook nog heel dapper het station uit en door naar Lovosice. Maar voorbij Mělník ging het flink in de ankers en reed de trein gestaag verder. Er was kennelijk een overweg storing want alle overwegen bleven openstaan die we passeerden aan 30 km/h.
125. Weer door het mooie Labem-dal.
126. De Labem.
127. CityNightLine uit Amsterdam/Kopenhagen/Basel.Met een half uur vertraging reden we Ústi-nad-Labem uit. In Dresden werd het er niet beter op en stonden we feestelijk 20 minuten stil terwijl er maar één locje gewisseld hoefde te worden. In onze coupé kwamen er twee Duitsers bij. De lijn richting Berlin -dachten wij- dat dat een hypermoderne spoorlijn zou zijn waar we minstens aan 160 km/h overheen zouden knallen. Het tegendeel was waar; met 100 km/h over een enkelsporig lijntje.
Tegen twaalven vonden we het lunchtijd worden. Ik pakte de broden van de supermarkt en het pak met Moravische ham. Toen ik het brood opensneed viel het mij al op dat er wat groene zaadjes in zaten. Martijn begon als eerste te eten en merkte op "Het is redelijk pittig...". Heel dat brood zat volgestampt met kappertjes en peper. Nou, als er iéts is waar ik niet tegen kan... Bij Jüterbog reed de trein de snelle lijn uit Leipzig op en reed de trein aan 200 km/h verder naar Berlin.
128. EuroCity "Johannes Brahms" uit Brno naar Hamburg, te Berlin HBF.Daar aangekomen ben ik eerst even iets anders gaan halen van eten, want ik voelde m'n benen wankelen als gevolg van dat brood. Na een nieuwe geslaagde poging tot lunch, stond ik weer goed op m'n benen. We liepen naar spoor 13, waar de InterCity naar Berlin zou komen, maar dat duurde nog een half uurtje.
129. In tegenstelling tot Martijn, vind ik Berlin HBF wel een chique gebouw.
130. Vier minuten voor vertrek kwam de IC 142 Berlin Ostbahnhof-Schiphol dan binnen, voorzien van Polizei-Werbelok. Menig treinspotter zou een gat in de lucht springen "want Werbelok!".De InterCity-rit ging zéér voorspoedig en voor we het wisten stonden we al weer van locomotief te wisselen in Bad Bentheim. Die verbinding maak ik graag nog eens gebruik van!
Te Deventer namen we afscheid en nam ik de InterCity naar Breda, die ik nèt op het nippertje haalde omdat PrutsRail het leuk vond om de InterCity uit Berlijn eerst nog even feestelijk 5 minuten stil te zetten voor het station omdat het kan. 21h50 was ik dan in Breda, na 24h49 reistijd, maar tóch was ik compleet uitgerust, in tegenstelling tot na een vliegreis. Een zeer tof reisje met enkele "praktische hindernissen", maar zo hedonistisch als Martijn en ik waren, hebben we ons humeur er niet door laten beïnvloeden. "(Bank)zorgen, zijn voor morgen!". Overigens was er niets aan de hand uiteindelijk, maar is er toch een nieuw bankpasje aangevraagd en vergoedt Rabobank ook nog eens de extra creditcardkosten na enig aandringen.
Daarom dan ook de titelverklaring: Een mix van het Tsjechisch en Slowaaks "In Tsjechoslowakije, komt alles goed". Disclaimer: Ik weet ook wel dat er mensen zijn die enkel foto's bekijken, maar houdt a.u.b. in je achterhoofd, voordat je reageert, dat ik dingen fotografeer en omschrijf die mij boeien tijdens mijn reis. Deze zijn niet altijd representatief voor de "gewone toerist" die een land gaat bezoeken. Feit dat ik verkrotte industriële dingen fotografeer, betekent niet dat héél Tsjechië en Slowakije zo zijn. Dat zegt meer over mij, als over Tsjechië & Slowakije.
