Het Groot Belgisch Treinen Forum

.
Dag 1

Iets meer dan een jaar geleden maakte ik met een interrail 5/10-dagen een tochtje door midden-Europa.

Problemen met mijn camera zorgden ervoor dat ik enkel met mijn telefoon foto's heb kunnen maken, er zijn er dus veel minder dan gewoonlijk en de kwaliteit is maar pover.

De reis begon op een zaterdagavond in Mechelen.
Plan was om met Railpass (naar Hergenrath) met overstaps in Leuven, Verviers en Aachen naar Köln te reizen.

Helaas liep dit plan in Leuven al verkeerd door de vertraging van mijn IC Antwerpen-Hasselt.
De enige veilige optie om mijn nachttrein nog te halen was een overstap op de ICE in Liège-Guillemins.

Gelukkig had de boordchef van de ICE alle begrip voor mijn situatie, ik heb geen euro moeten bijbetalen en mocht tot Köln meerijden. Een groot contrast met de loketbediendes in Leuven die me op geen enkele manier geholpen hebben.

Uiteindelijk reisde ik dus met deze treinen :



In Köln had ik dus wat meer tijd dan voorzien. Die heb ik doorgebracht in de boekhandel vol spoortijdschriften en in de Starbucks. Tenslotte nog naar het supermarktje om een slaapmutsje te halen voor in de trein.



Ik heb gereserveerd in de slaapwagen.



Bij aankomst in mijn compartiment bleek dat de slaapwagenconducteur ook al voor een slaapmutsje gezorgd heeft, aan alcohol gaat het me niet ontbreken vanavond



De conducteur begeleidt blijkbaar meer dan één rijtuig :



Een mooie uitvinding uit Oostenrijk is nog steeds het componenten-ontbijt.



Het is al snel te warm in mijn compartimentje, gelukkig kan het raam een klein stukje open.

Mijn slaapwagen hangt vlak achter de Taurus, ik kan in elk tussenstation de toonladder beluisteren. Net zoals in dit youtube-filmpje (andere trein, andere plaats, zelfde geluid) : https://www.youtube.com/watch?v=PYhTQXBYGCE

Ik slaap erg goed, enkel in Nürnberg lig ik een tijdje wakker tijdens onze lange stilstand daar.

Geweldig! Met de nachttrein reizen in de nacht waarop de dienstregeling wordt aangepast. Rijdt die trein dan volgens oude of nieuwe dienstregeling?
En nog een vraagje: koppelen met het treindeel uit Hamburg gebeurde voor december 2016 normaal niet, want beide treinen reden over het gehele traject apart. Waren er misschien werken waardoor ze genoodzaakt waren deze te koppelen?

trainlovertje schreef:Geweldig! Met de nachttrein reizen in de nacht waarop de dienstregeling wordt aangepast. Rijdt die trein dan volgens oude of nieuwe dienstregeling?

Hij volgde perfect de dienstregeling zoals toendertijd voor die nacht in Hafas aangegeven. Volgens mij was het de nieuwe dienstregeling want in de oude reed deze nachttrein met terminus Wien-Westbahnhof.

trainlovertje schreef:En nog een vraagje: koppelen met het treindeel uit Hamburg gebeurde voor december 2016 normaal niet, want beide treinen reden over het gehele traject apart. Waren er misschien werken waardoor ze genoodzaakt waren deze te koppelen?

Sorry, je hebt helemaal gelijk, ik ben hier aan het verwarren... Er werd heel lang stilgestaan in Nürnberg maar er werd niet gekoppeld.

.
Dag 2

De conducteur wekt me in Amstetten en brengt me mijn ontbijt.
's Ochtends ziet mijn compartiment er zo uit :



Als ik iets later een kattewasje doe aan de wasbak kan ik nauwelijks geloven dat je in dit soort supersmalle cabine comfortabel met drie kan reizen. Al helemaal niet als je vreemden voor elkaar bent. Dan zijn andere types slaapwagen toch een pak ruimer.


Stipt op tijd bereiken we Wien Hauptbahnhof.



Vandaag 13/12/2015 is de eerste dag van de nieuwe dienstregeling. Voor station Wien Hauptbahnhof een heel belangrijke mijlpaal : na een tijdje proefdraaien komt dit station nu volledig in dienst als belangrijkste station van de stad.


Het koersbordje van de EC-trein Wien-Beograd is daar nog niet aan aangepast (geeft nog Wien-Westbahnhof als beginpunt aan)




Kerststemming binnenin het station.



In één van de vele ontbijtzaakjes in het nieuwe station drink ik nog een extra thee. En dankzij het netwerk "wifi_refugee" kan ik mijn plannen voor vandaag nog wat bijschaven.

Dit gaat het worden :





De Railjet van de Tsjechische Spoorwegen met bestemming Praha. Deze ga ik nemen tot in Brno.



Het interieur is compleet vergelijkbaar met dat van de Oostenrijkse Railjets.



Stipt op tijd bereiken we :



Tegenover het station leidt de verkeersvrije (maar niet tramvrije) Masarykova naar het vlakbijgelegen centrum van de stad.
Op de Zelny Trh (Kolenmarkt) staat een uitgebreide Kerstmarkt die op deze niet al te koude zondagmorgen veel volk op de been brengt.
De geur van Svarene Vino hangt overal.



Op datzelfde plein valt mijn oog op deze kaaswinkel :



...met als bekendste product een kopie van Grano Padano.
(de italofiel in mij kan dat maar moeilijk verkroppen...)



Verder naar Namesti Svobody (Plein van de Vrijheid).
Blikvangers hier zijn de astronomische klok en het "Huis met de 4 Reuzen".




Mijn oog valt ook op deze bakkersetalage met beetje treurige kerstsfeer



Terug naar het station



Eigenaardig genoeg ligt spoor 5 niet achter spoor 4... Ik heb dat niet op tijd door en moet stevig spurten om mijn trein richting Jihlava nog te halen...
Gelukkig bestaat de trein uit rijtuigen waarvan de buitendeuren pas afgesloten worden bij 5 km/h...

De lijn naar Jihlava en Ceske Budejovice loopt door dunbevolkt bosrijk gebied, het is een heel mooie rit.
De lage snelheid, een heel warm gestookt rijtuig met coupétjes, het geluid van de "Klotzbremse" bij iedere remming,... ik heb echt het gevoel even in de tijd terug te keren.

Bij aankomst in Veseli nad Luznici is het reeds donker, het is flink koud aan het worden.
Maar sneeuw heb ik hier nog nergens gezien.

Ook voor de reis naar Praag bestaat mijn trein uit lok + rijtuigen met coupé-tjes. Ik vind maar moeilijk een plaatsje tussen de vele zondagavondpendelaars richting hoofdstad.

Korte en vlotte overstap op de Supercity naar Olomouc...
Ik moet nog een supplement bij betalen om met deze snelle trein te mogen rijden. Dat lukt maar moeilijk wegens taalbarriere. Over het algemeen vind ik het treinpersoneel van CD redelijk goed in talen, het is dan ook verwonderlijk dat er op deze "super"trein personeel meerijdt dat enkel Tsjechisch spreekt.

Dankzij de prima werkende Wifi aan boord kan ik onderweg nog een kamer boeken in een hotel tegenover het station van Olomouc.



Beetje laat om nog ergens uit eten te gaan. Ik beperk me dan maar tot wat nootjes uit de minibar en een mueslireep die ik nog uit Köln meehad.
Daarbij nog de inhoud van een mini-flesje roze champagne dat ik gisterenavond niet opkreeg

Ik kijk dus al uit naar het ontbijt.

.
Dag 3

Na een goede nachtrust in kamer 202 ga ik naar de reusachtige ontbijtzaal van het hotel.
Het omelet met koriander dat ik er kon verkrijgen was heerlijk.
In mijn jeansbroek en T-shirt viel ik wel wat uit de toon tussen het vooral zakelijke clienteel.

Kort na de middag rond ik mijn bezoek aan Olomouc af en ga terug naar het station.



Het programma voor vandaag is zeer beperkt qua treinen :



Vermits ik sowieso een los ticket moest kopen heb ik besloten de privé-maatschappij Leo Express uit te testen voor mijn rit naar Pardubice.



Dat was een erg positieve ervaring, het was een erg comfortabele rit in de FLIRT.
Hier een beeld van het interieur :



Het personeel is bijzonder vriendelijk, deze promo-foto van Leo-Express weerspiegelt de realiteit : (c) http://www.le.cz


Stipt op tijd aangekomen in Pardubice.
Zelf geen foto gemaakt van de buitenkant van de Leo Express maar ik moest niet lang zoeken om bvb. dit beeld te vinden : (c) http://verejna-hromadna-doprava.cz


Ik wandel het centrum in en ga voor een late lunch naar U Dvou Kohoutko.
Het eten is er prima. Toch ga ik met een vervelend gevoel naar buiten ; het feit dat ik geen dessert heb willen bestellen werd erg onvriendelijk onthaald.


Voor de rest van de dag heb ik Wellness gepland. Hiervoor ga ik naar Aquacentrum Pardubice...

Ook hier een moeilijke taalbarriere aan de kassa maar daarna een fijne namiddag en avond doorgebracht.

In de wellness-afdeling zaten hoogstens een twintigtal klanten. Gezien de lage inkomprijs was de infrastructuur heel behoorlijk.
Vreemd was dat er geen mogelijkheid was om buiten af te gaan koelen na een sauna. Alternatief was een "diepvriesruimte" van 6 m².
(c) http://www.aquapce.cz


Rond 22u30 verlaat ik het Aquacentrum en wandel door een stad die al volledig in slaap lijkt.
Ik kan nog in een AGIP-tankstation terecht voor een kop thee en een sandwich.


Dan keer ik terug naar het station.
Voor een stadje niet eens zo groot als Mechelen is de spoorbediening hier super, zelfs 's nachts.

.
Dag 4 - deel 1

Het is na middernacht, het begin van dag 4 van mijn reis. Ik ben nog heel even in Pardubice.


Eerst mijn Interrailticket even invullen :



Kort voor aankomst van mijn trein ga ik naar het perron. Hij wordt in het lang en het breed aangekondigd in het Engels.
Hij bevat rijtuigen naar Humenne, Krakow en Kyiv.
Daarnaast worden er van het treindeel naar Humenne enkele rijtuigen afgekoppeld in Poprad-Tatry.

Zie mijn geluidsopname op youtube :



Dit zijn de treinen die ik in de komende 24 uur zal nemen :



Ik heb gereserveerd in de slaapwagen



Het is een slaaprijtuig van de Tsjechische Spoorwegen maar de steward is van Wagon Service Slovakia.


Heb geen eigen foto's van mijn compartiment maar vond wel deze op het net : (c) http://www.vagonweb.cz


De vriendelijke steward spreekt nauwelijks Duits of Engels maar probeert me toch zo goed en zo kwaad als het gaat wat uitleg te geven over mijn compartiment. Hij overhandigt me ook nu al mijn ontbijtpakket.



Wat me nog speciaal opviel was de lange lijst van hygiënische artikelen die bij de steward te koop zijn

Shampoo & douchegel, tandenborstel + tandpasta, wegwerpscheermes, naaigerief, "handschoenen voor schoenen" ??, schoentrekker, verfrissingsdoekjes, papieren zakdoekjes, slippers, maandverband, body milk (30 ml), kam


Ik breng nog een fijn uurtje door op het voeteneinde van mijn bed : lichten uit, gordijn open, hoofd tegen het raam, glaasje wijn...

De verlichte ramen in de rijtuigen voor het mijne stralen een gezellig licht uit in een voor de rest volledig donkere wereld.

Leve de nachttrein !

.
Dag 4 - deel 2




Mijn doel voor vandaag is Presov.
Maar ik wil een beetje uitslapen en reis daarom Kosice voorbij.

Rond 08u45 word ik wakker geklopt ...met dat vreselijke geluid van een vierkantsleutel tegen de deur

Ergens onderweg is er een personeelswissel geweest want het is niet dezelfde steward die me een beker thee komt brengen.
Deze is veel minder vriendelijk...

Ik ben ook niet bepaald onder de indruk van de inhoud van dat ontbijtpakketje (understatement van de dag )

Tijdige aankomst in Trebisov. Dit is mijn slaapwagen langs de buitenkant.



Op het tegenoverliggende perron staat deze schroothoop. Dient als stoptrein naar Michalany.
Er hangen veel zigeunerachtige types rond op het perron... ze zullen uiteindelijk allemaal deze trein nemen.



Onderweg naar de uitgang.



Geen uitnodigend beeld... Ik blijf hier dan ook niet...



...maar reis met deze REX-trein terug naar Kosice.



Deze trein zat goed vol met een grote groep middelbare scholieren en enkele leraars.
Hun gedrag was voorbeeldig, dat is in België meestal wel anders...

Onze lijn loopt een eindje parallel met de breedspoorlijn van Uzhhorod naar Kosice. Hierop rijdt een erg lange goederentrein richting Kosice met tot op de draad versleten RZD-wagons (de draaistellen maken indrukwekkend veel lawaai). Uiteraard haalt ons modern motorstel deze vlotjes in.

Aankomst in Kosice op smalle Oostblokperronnetjes.



Ik stap in Kosice over op een stoptrein naar Presov. Ik stap uit op Presov Mesto dat dichter bij het centrum ligt.



Ook hier een grote Kerstmarkt. Helaas niet erg sfeervol als er in plaats van sneeuw regen valt.
Deze foto die ik op het net vond geeft de sfeer redelijk goed weer.

(c) https://m.smedata.sk


Door Prerov loopt de 49ste breedtegraad. Dit standbeeldje is eraan gewijd.



Ik had me meer voorgesteld van dit stadje. Het regenweer maakt natuurlijk alles extra grauw en ongezellig.

In restaurant Kolegium eet ik een voortreffelijke vegetarische schotel.

Daarna wordt het iets droger en wandel ik nog wat door de stad.

Dit vind ik een nogal gedurfde naam voor een italiaanse delicatessenzaak



In de late namiddag ga ik nog koffie drinken in Hotel Dukla.
Ondanks renovatie straalt dit hotel nog redelijk wat socialisme uit.
Er logeert momenteel een basketbalploeg uit Oekraïne die de hele bar vol rook blazen. Onwaarschijnlijk...


Op weg naar het hoofdstation van Presov kom ik nog langs enkele winkelgalerijen in heel sobere Kerstsfeer. Toch nog een heel verschil met de overdaad van bij ons of van in steden zoals Praag.


Dit is de stationshal van Presov



Hier neem ik de trein terug naar Kosice. De controleur op deze stoptrein heeft nog niet veel interrail-tickets gezien in zijn carriere en is allervriendelijkst. Bij aankomst in Kosice komt hij nog speciaal terug naar mijn compartiment gelopen om me te verwittigen dat ik moet uitstappen. Nou ja, was sowieso de terminus... Toch bedank ik hem uitgebreid en veelvuldig...


Door de Mlyn-straat ben ik snel van het station in het centrum.

Hier was het gezellig aperitieven :

(c) https://www.republikavychodu.sk
De menukaarten in dit restaurant zijn opgesteld in het dialect van de streek. Alsof Slovaaks nog niet moeilijk genoeg is ?


En in Pizzeria Zvon was de ...pizza helemaal prima :

(c) http://www.pizzeriazvon.sk


Heb daar nog deelgenomen aan een wedstrijd die ze organiseerden...

...al zou ik maar weinig plezier beleven aan de hoofdprijs van één jaar gratis pizza


Daarna is het tijd om terug te gaan naar het station voor mijn volgende nachttrein :



En mijn compartiment ziet er zo uit :



De reis gaat nu helemaal naar het westen van Tsjechië, dat wordt weer zalig uitslapen.

.
Dag 5
Ik bevind me in het directe slaaprijtuig van Kosice naar Cheb... dat in de vroege ochtend in Praha hl.n. omgezet werd van de nachttrein Kosice-Praha op de sneltrein Praha-Cheb via Usti nad Labem.

Mijn verblijfplaats voor de nacht was een vrij modern rijtuig van Wagon Service. Het is wel heel erg warm geweest en ramen konden niet open. Wakker geworden bij het verlaten van Usti nad Labem, helemaal uitgedroogd door de oververhitte lucht.

Ook hier is er onderweg een wissel van personeel geweest, mijn ontbijt wordt gebracht door een erg vriendelijke jongeman die zich uitgebreid en in uitstekend Engels excuseert voor het halfuurtje vertraging dat we opgelopen hebben. Van die 7-Days-spullen die ze hier in de ontbijten verwerken ga ik wel nooit fan worden.

Ochtendlijk beeld van mijn compartiment :



Aankomst kort na 11u in Karlovy Vary (hoog) :



Via een wandelpad is het mooi afdalen naar het centrum van Karlovy Vary.

Een kraampje dat de bekende Oplatky van Karlovy Vary verkoopt :



Het water van de streek (doet eerder italiaans aan) :



Thermale drinkbekertjes in alle maten en soorten :



Karlovy Vary is heel erg populair bij Russen, het hele centrum hangt vol met opschriften in het Russisch.
Volgens mij zijn zij ook de beste klanten voor onderstaand type behandelingen :



Dit is één van de sjiekste hotels in de stad, Pupp. Daar logeer ik niet...



Wel wandel ik naar het andere station van Karlovy Vary (Karlovy Vary - laag) :





Ik neem nu een stoptreintje richting Becov nad Teplou en Marianske Lazne. Deze lijn wordt niet door Ceske Drahy uitgebaat, wel door GW Train Regio. Door het formaat van het treinstelletje en de vele haltes op verzoek heb ik meer een tram- dan een treingevoel. Voor 14 CZK kan ik mee tot in Cihelny (interrail bleek niet geldig bij GW Train Regio maar ik heb het ticket op de trein zonder toeslag kunnen kopen).





In Cihelny heb ik een nachtje geboekt in het Golf Resort Cihelny, niet om te golfen maar wel voor de Wellness.
Ik heb er prima gelogeerd en had de mooie Wellness helemaal alleen voor mij. Vooral het stoombad met de vochtige lucht heeft me veel deugd gedaan na de kurkdroge lucht in de laatste nachttrein.


(c) http://www.golfresortcihelny.cz/

.
Dag 6

's Ochtends neem ik nog de tijd voor een wandeling door de mooie bosrijke omgeving. Er staan heel wat vervallen villas in deze buurt, verlaten tijdens of vlak na de tweede Wereldoorlog. Hopelijk worden er nog enkele opgepikt door renovatieprojecten want ze zijn echt knap.

In de namiddag gaat de reis dan weer verder. Dit is het plan voor de komende dag en nacht :



Aankomst van de trein van GW Train Regio die me terug naar Karlovy Vary brengt :



Bij aankomst in Karlovy Vary-dolni Nadrazi heb ik maar enkele minuten om snel snel naar loket te lopen voor een treinticket tot Usti nad Labem. Vriendelijk als ze is stopt de loketbediende er nog een uurregeling bij die ze afprint op een printer uit de MS-DOS tijd.

Anders dan gisteren reis ik dus nu per trein tussen de twee Karlovy Vary's, een stevig klimmend stukje spoorlijn met een erg scherpe bocht.

In Karlovy Vary (hoog station) dan weer overstap op de sneltrein Cheb-Praha. Ik verover een 8-zitplaatsen compartimentje voor mezelf en zal hier rustig kunnen genieten tot in Most. Vanaf dan wordt het drukker en loopt ook mijn compartiment vol. Wel bijzonder hoffelijke mensen de treinreizigers in Tsjechië, jammer van de taalbarriere.

Aankomst in Usti nad Labem in de vooravond.

Aan mijn trein hangt ook de slaapwagen Cheb-Moskva waarvan ik vermoed dat ze vooral vanuit Karlovy Vary geboekt wordt.



Niet al te ver van het station van Usti is er het winkelcentrum Forum waarin ook een bioscoop gevestigd is. Die helpt me de wachttijd te overbruggen.

De film duurt iets langer dan ik dacht waardoor ik nog maar net de tijd heb voor een snel avondmaal bij McDonalds... Dat was niet echt de bedoeling maar goed... voor deze keer dan.

Kort voor 22u wandel ik dan door de reeds erg rustige (en erg veilige) stad terug naar het station.

De Metropol komt op tijd aan en ik betrek mijn compartiment in de slaapwagen richting Wien.

.
Dag 7

Ik heb de nacht doorgebracht in de slaapwagen Berlin-Wien. Na de lange stop in Praha hlavni val ik in slaap. Goed doorgeslapen, niets gemerkt van de lange stops in Brno en Breclav. Veel te vroeg naar mijn zin gaan de piepertjes in mijn compartiment.

Ook hier is er een shiftwissel geweest. Maar mijn vraag om slechts 10 minuutjes voor aankomst gewekt te worden en het ontbijt in een zakje mee te krijgen is goed doorgegeven, prima service dus.

Wat me verder nog positief opvalt is dat er nog gebruik gemaakt wordt van de sleutelkaartjes. Je kan dus je compartiment verlaten zonder schrik te hebben dat het tijdens je afwezigheid betreden wordt door dieven. Bovendien heb je dit kaartje ook nodig om de deur van het toilet te openen. Hierdoor kan dit enkel gebruikt worden door de slaapwagenreizigers.

Bij CNL werden deze kaartjes verwijderd... Je kan je compartiment dus niet echt lang achterlaten en de toiletten liggen er dikwijls erg vuil bij tegen de ochtend.

We komen 10 minuutjes te vroeg aan in Wien Hbf. Hierdoor lukt het me nog net om een Südbahn-Railjet van een uurtje vroeger als gepland te nemen.

Dit zijn de treinen voor vandaag :


Mijn Railjet rijdt naar Graz terwijl ik richting Lienz wil. Onderweg moet ik dus sowieso een uurtje wachten en dat doe ik in Bruck an der Mur.

Ik zal maar niet naar dat kapelletje klimmen met de beperkte tijd die ik heb.



Verder naar het marktplein waar deze dames staan te roddelen...



En daar in een bakker-annex-tearoom even verpoosd (omringd door tafels vol... roddelende vrouwen )



Terug naar het station en ingestapt op de Railjet naar Lienz.
Een erg mooie rit in erg veranderlijk weer (alles tussen lichte sneeuwbuien en stralende zon).
Aanvankelijk zit de trein erg vol maar vanaf Spittal lijk ik de trein bijna voor mezelf te hebben.


Aankomst in Lienz. Hier de Taurus-locomotief van mijn Railjet.



Kort op wandel door Lienz, op zoek naar een snelle middagsnack.

Hier een "gebouwgrote" adventskalender... Echte Kerstsfeer is ver te zoeken bij gebrek aan sneeuw.



In een gezellig lunchplekje vind ik een lekker broodje met ham, kaas, venkel en komijn.

Ook in Lienz staat er een beeldje van roddelende dames. Beetje een rode draad in Oostenrijk zo lijkt het wel.



Terug naar het station voor de volgende rit.
Dit is het veelkleurige FLIRT-treinstel van de SAD (autonoom transportbedrijf van Südtirol/Alto Adige in Italië).

(c) bahnbilder.de


Onderweg stappen heel veel skiërs op en af...
Doch als ik zo eens uit het raampje kijk zie ik dat er maar weinig pistes gebruikt kunnen worden.



In Fortezza een snelle overstap op de Eurocity richting München, een korte stemmingsvolle rit in een donker compartiment.

Bij de ticketcontrole loopt het dan een beetje fout. De Trenord-controleur wil graag 7€ van me ontvangen ("per fare la differenza con il treno regionale"). Dat waren regels waarvan ik niet op de hoogte was. Als hij echter verneemt dat ik slechts tot aan de Brenner meerij laat hij het zo ("vabbeh... niente... la prossima volta allora, mi raccomando"). Heel vriendelijk van hem want ik was helemaal in fout.





In Brennero/Brenner is het station uitgestorven. Wel enkele zwarte medemensen in één van de wachtzaaltjes, allicht allemaal wachtend op een geschikte mogelijkheid om verder naar het noorden te geraken. Niemand schijnt acht op hen te slaan maar de toegang naar de stoptreinen richting Innsbruck wordt wel beveiligd door twee agenten.

Het opschrift "Personenzüge" doet wel heel erg ouderwets aan.



En zo kom ik tot mijn laatste ritje voor vandaag, van Brenner naar Gries.


In Gries aangekomen is het een flink stuk dalen tot aan het dorp. Gelukkig dat het zo'n mild winterweer is : bij ijzel denk ik niet dat ik me staande had kunnen houden op dat wegje...


Op de oude hoofdweg van de Brenner naar Innsbruck vind ik dan mijn pensionnetje voor de komende twee nachten.



Veel kamers en weinig volk. De verwarming doet het maar half en dus krijg ik een elektrisch bijzetkacheltje. Voor de rest niets aan te merken.

Avondeten doe ik tussen enkele stamgasten in het café van het pension. Ik zou graag begrijpen waarover ze het hebben maar hun accent maakt dat onmogelijk.

Het avondmaal is - zoals meestal in Oostenrijk - erg copieus, een dubbele reuzeschnitzel.



Achteraf krijg ik ook nog een plaatselijk likeurtje "geschenkt" van de sympathieke uitbater. We praten even over het grote gebrek aan sneeuw zo kort bij de Kerstperiode. Uiteraard erg slecht voor zijn zaken.

Maar ik denk dat hij (+/- 60 jaar) wel de nodige troost kan vinden bij zijn veel jongere Oosteuropese echtgenote

.
Dag 8 en 9

En hier dan het laatste bericht over mijn interrailreis van iets meer dan een jaar geleden.

Het gaat over een dag die ik in de buurt van de Brenner doorbracht en over mijn terugreisdag. De trein speelt hier geen grote rol meer in maar ik wil het verhaal toch afmaken.

Ik heb vrij goed geslapen. Heel de nacht is er op de achtergrond wat gezoem van de Brennerautobahn te horen. Het hindert me niet om te slapen maar ik had natuurlijk veel liever treinen horen denderen.

Ik had weinig verwachtingen bij het ontbijt... ik vermoedde dat het vooral veel zou zijn maar niet echt gezond.
Doch dat was verkeerd gedacht, het was heel gevarieerd en met onverwacht veel fruit. Ook de koffie was erg lekker.
Ik kreeg er ook het Tiroler dagblad bij en zat tussen enkele stamgasten die een kaartje legden. Ik voelde me bijna thuis.

Het weer ziet er ok uit. Mijn plannen om tevoet naar de Brenner te gaan langs de wandelroute kunnen zonder problemen worden uitgevoerd. Tegen 10u30 ga ik op stap.

Jammer dat de wandelroute voor het overgrote deel gelijk loopt met de hoofdweg. Veel gezonde berglucht ga ik dus niet gehapt hebben zo tussen Brennerstrasse en Brennerautobahn. Een andere forumgebruiker zou hier neerschrijven dat de TWQ erg laag was



Gedurende de volledige wandeling verloopt de spoorweg een heel eind hoger, ik kan er veel minder van zien dan ik hoopte. Pas bij het bereiken van de Brennerpas komen we gelijk.



Behalve om te tanken hebben Italianen nog onderstaande redenen om even de grens met Oostenrijk over te wippen :





En dan kom ik aan de grens zelf.
Het politiek incorrecte bord "Südtirol ist nicht Italien" werd blijkbaar verwijderd. (hier wel nog te zien : http://www.stefanocagol.com/IST-NICHT-ALIEN.gif)



Later op de dag zou ik in het shoppingcenter dit oude beeld van de grenspost tegenkomen. Dateert uit de tijd dat er in één van beide landen nog links gereden werd blijkbaar...



En dit zijn dan redenen waarom Oostenrijkers al eens graag de grens naar Italië oversteken :






Rond het kleine kerkje van het dorp Brennero/Brenner (Italiaanse zijde) is een klein kerkhof. Deze grafsteen van een vader en zijn zoon vat heel bondig samen hoe Italië gedurende een bepaalde periode verbeten getracht heeft om de streek 100% te italianiseren.



En zo bereik ik dan het station. Ik wou hier veel tijd doorbrengen en veel treinen fotograferen maar mijn kapotte camera besliste daar anders over. Enkel een paar beelden van mijn telefoon :





Aan deze man hebben we de Brennerspoorweg te danken.



En we zijn in Italië dus de vakbond is prominent aanwezig op de prikborden van het station.



Na een uitgebreid bezoek aan het shoppingcenter is het dan toch tijd om eens een trein te nemen vandaag.



Ik reis even naar Vipiteno/Sterzing om er door de Kerstmarkt te lopen en om een pizza te scoren. Dat loopt allemaal volgens plan.
Vervolgens met twee regionale treinen terug naar Gries.

Bij aankomst in mijn pension betaal ik alvast de rekening en vertel uitgebreid hoe ik morgen met mijn valies de berg op moet om om 07u35 een trein te halen... Helaas stelt de uitbater me niet spontaan voor om me even met de wagen te brengen. Ik kon maar proberen

_______________________________________________________

De volgende morgen reis ik op deze manier terug naar huis :



De klim naar het station valt al bij al wel mee ondanks valies... (die wegens allerlei aankopen gisteren in de Brenner-outlet een stukje zwaarder is geworden).
Camera houdt er volledig mee op vandaag, ik heb enkel nog deze foto van bij mijn vertrek in Gries. Het wordt opnieuw een mooie zonnige dag in de streek van de Brenner.



Op de trein naar Innsbruck direct energiepeil opladen met enkele bananen die ik nog kon meenemen vanochtend.

In Innsbruck dan overstap op de trein naar Garmisch-Partenkirchen. Dit spoorlijntje stond al lang op mijn lijstje en is zo mooi als ik me voorstelde. Zeker in het begin, de klim van Innsbruck omhoog langs het Inntal is prachtig. Ook een mooi zicht op de luchthaven. De trein werkt met haltes op verzoek en dat werkt heel efficiënt. Er wordt geen tijd mee gewonnen maar het spaart - zeker op klimmende stukken - veel energie uit.

Ook de route van Garmisch-Partenkirchen naar Reutte is heel mooi. Ik zie er dezelfde beelden als eergisteren in het Pustertal. De bergen volledig groen met af en toe een door sneeuwkanonnen aangelegde piste die dan overvol skiërs zit.

De rit van Reutte naar Kempten loopt eveneens door een mooi landschap. Doch als ik hier zou wonen zou deze treindienst me niet blij maken. Ons dieselstelletje haalt maar weinig snelheid, de reistijd is makkelijk het dubbele van wat het met de auto zou duren. Ik zie dan ook enkel maar toeristen meereizen.

De rest van mijn reis verloopt zonder noemenswaardige feiten.
(ik was allicht al niet meer in reismodus)

Hoewel een interrail-reis helemaal niet lijkt op de dagelijkse reis van een pendelaarster vond ik dit toch ideale lectuur voor onderweg :


Dank voor de aandacht.

Bedankt voor het verslag

Leuk verslag ! Ik probeer ook éénmaal per jaar met de nachttrein te reizen en dat is me nog nooit tegengevallen

Graag gedaan !

Portbou schreef:.
...wordt in het lang en het breed aangekondigd in het Engels.
Hij bevat rijtuigen naar Humenne, Krakow en Kyiv.
Daarnaast worden er van het treindeel naar Humenne enkele rijtuigen afgekoppeld in Poprad-Tatry.

Zie mijn geluidsopname op youtube :

Voor fans van stationsomroepen in Tsjechië nog deze tips:

24h in Pardubice :
https://youtu.be/NHTd3v3Aydc

Of het station Praha hl.n. live :
http://slowtv.playtvak.cz
(Klik door bovenaan in tweede kolom)