Het Groot Belgisch Treinen Forum

.
Zaterdag 11/03/2017

Omdat vliegtuigen hier geen thema zijn begint dit verslag aan de luchthaven Berlin-Tegel.

Vlakbij de terminal wordt een oud S-Bahn-rijtuig als snackbar gebruikt...


...maar om in de stad te geraken is men op de bus aangewezen.


Ik heb nog enkele uren voor mijn eerste trein en die breng ik door in de buurt van station Berlin-Gesundbrunnen.

Dit is een belangrijk treinstation op de nog redelijk recente Noord-Zuid-verbinding van Berlijn.



Het is ook een knooppunt van S- en U-Bahnen.



In het park vlakbij beklim ik de bunker Humboldthain.



Dit is een reusachtige bovengrondse bunker die als bescherming voor burgers diende tijdens de tweede Wereldoorlog.
Na 1945 werd hij volledig opgevuld met een deel van het vele bommenpuin dat in Berlijn geruimd moest worden.

Van bovenop de bunker is er een goed uitzicht op het noorden van Berlijn en op het station (& bijhorend shoppingcenter).



Het monument bovenop de bunker heet "Gedenkteken Duitse Eenheid".
Anders dan je zou verwachten staat dit er niet sinds 1989 of 1990 maar al sinds 1967.
(deze wijk van Berlijn maakte deel uit van het Westen)



Vlakbij Gesundbrunnen zit ook het kantoor van Berliner Unterwelten.



Zij hebben een uitgebreid en zeer gevarieerd programma van thematische wandelingen door ondergrondse installaties van Berlijn.
Zeer aanbevolen. http://berliner-unterwelten.de/



Zelf neem ik vandaag deel aan de tour die focust op de vele pogingen om uit de DDR/Oost-Berlijn te vluchten via tunnels onder de Muur.




De tour eindigt bij Bernauer Strasse.



Hier heeft Berliner Unterwelten een bijkomend gebouwtje met een tentoonstelling over de tunnels.
Aan de gevel hangt een beeldje van Conrad Schumann.



De foto die van hem gemaakt werd toen hij als DDR-soldaat richting Westen sprong is heel bekend.

(c) http://www.mz-web.de


Nog even een theetje in het Ost-West cafe.



Waar ze in Berlijn die Trabanten blijven vandaan halen is me een raadsel.
Elke keer als ik hier kom schijnen er meer te zijn.
Hebben ze ergens in het geheim een fabriek heropgestart ?


Terug naar Gesundbrunnen met de U-Bahn.



De ramen van de U-Bahn-stellen staan vol met Brandenburger Tors. Dit is een goede manier om krassers te demotiveren.



Door allerhande werken in Berlijn zelf en op de lijn vanuit Berlijn naar Frankfurt(Oder) vertrekken de EC-treinen "Berlin-Warszawa-Express" vandaag vanaf Gesundbrunnen. Het Hauptbahnhof wordt niet aangedaan.

Mijn ticket had ik in januari besteld. Op dat ogenblik voorzag de dienstregeling dat de EC-trein niet uit Berlijn maar wel uit Frankfurt(Oder) zou vertrekken dat ik dan met regionale treinen had moeten bereiken.

Nu de EC-trein toch vanaf Berlijn vertrok waren ze in het Reisezentrum zo vriendelijk mijn ticket "frei" te "schreiben".



Blik naar het oosten op de perrons van Berlin-Gesundbrunnen.



Aankondiging van mijn trein



Binnenkomst van mijn trein met vrolijk gekleurde Taurus-locomotief.



En het rijtuig waarin ik plaats zal nemen



In Berlijn stoppen we enkel nog in Lichtenberg, lang geleden het belangrijkste station van Berlijn voor reizigers naar het Oosten.
Kort daarna merk ik deze speciale trein op in een vormingsstation.



Tot in Erkner gaat het langzaam en met veel stops, de werken maken dat hier slechts enkelspoor beschikbaar is.
Daarna gaat het heel vlot door de bosrijke gebieden van Brandenburg, we hebben nog nauwelijks vertraging bij aankomst in Frankfurt(Oder).
Kort daarna bereiken we de Oder en dus Polen.



Eerste Poolse station waar we doorrijden is Slubice.
Daarna volgt Kunowice. Dat ken ik nog uit oude spoorboekjes, alle internationale treinen stopten hier vroeger.
Tegenwoordig is Rzepin de eerste stopplaats.

Enkele beelden van het interieur van mijn Eurocity-trein :




De lijn is goed gemoderniseerd, we houden een hoog tempo aan.
Wat wel opvalt is dat er door de machinist heel frequent getoeterd wordt.(onbewaakte overwegen ?)

Ook de stationsperrons en overkappingen zijn overal gemoderniseerd.
Enkel de onverlichte bordjes met de stationsnamen doen nog ouderwets aan.

We bereiken Poznan met enkele minuten vertraging.



Ik merk nu dat er in mijn trein ook een barrijtuig meereed.



Deze IC naar Gdynia heeft op ons gewacht om aansluiting te geven.



Voor Oostbloknostalgici is het station van Poznan Glowny niet meer bruikbaar. Het station is een erg moderne nieuwbouw geworden.
(mijn vorige passage hier dateert dan ook van 1994...)







Aan de loketten hier hangen heel precieze openingsuren en pauzes





Om de stad in te gaan heb ik te weinig tijd, ik blijf dus hangen in het shoppingcenter Avenida dat aan het station grenst.
Qua merken natuurlijk grotendeels dezelfde eenheidsworst als overal in Europa.



Toch zijn er een aantal elementen die ik in België nog nergens zag.

Zo bijvoorbeeld deze winkel die graffiti op treinen schijnt te promoten.



Vermoeide shoppers kunnen zich op deze kussens neervlijen



En hier kan dan de ultieme selfie gemaakt worden vermoed ik...



Avondeten



Tegen 21u (dan pas) sluiten alle winkels en loopt het shopping center leeg.
Een Securitas-man op een Segway rijdt overal rond om de laatste klanten weg te jagen.



Tijd voor het vervolg van mijn reis.





Conducteur wacht me op voor het instappen en begint me uitgebreid te begroeten...
Doch als ik hem laat merken dat ik geen Pools spreek klapt hij dicht en zal voor de rest van de reis niets meer zeggen.

Beeld van de gang van het slaaprijtuig



En enkele beelden van mijn compartiment. Ben er best tevreden mee. De grote spiegel zorgt voor een groot ruimtegevoel.





Badkamerkastje.
De kraan zou automatisch moeten beginnen lopen als men zijn handen eronder houdt maar dat werkt maar moeizaam.



Er is ook een infoscherm in mijn compartiment.



Weet iemand wat er bedoeld wordt met dat cadeautje voor Benedykta ?



Stopcontacten zijn er ook meer dan voldoende, 3 in totaal.
Ze hebben wel elk een LED van heel fel groen licht,...
Vooral bij het stopcontact aan het hoofdeinde is dat toch wat storend en het dient uiteindelijk nergens voor.



Einde van dag 1.

Portbou schreef:.
Weet iemand wat er bedoeld wordt met dat cadeautje voor Benedykta ?

Dat betekent: vergeet niet dat het de naamdag van Benedykta is!
http://www.kalbi.pl/kalendarz-imienin-luty-2017

Mooie reportage
Opvallend: de loketten in Poznan zijn praktisch 24/24 open...
De stad telt iets meer inwoners dan Antwerpen. In Antwerpen-Centraal zijn de loketten open van 05.45 tot 22.00 u.

In Polen zijn er natuurlijk wel nog nachttreinen. En ik ben het niet helemaal zeker, maar zijn sommige loketten ook niet geprivatiseerd? Ik had de indruk dat er een beetje overal loketten waren in Polen, in metrogangen, achteringangen, zijingangen... en dat die niet allemaal door PKP worden uitgebaat.
Ik was eind vorig jaar ook in Przemysl, maar toen reed alleen de nachttrein de grens over. Niet erg handig om even Lviv te bezoeken, ik heb dan maar de lokale trein naar Medyka genomen, te voet de grens over (grenspost is ca. 1 km weg), en dan een paar 100 m om het busstation aan de Oekraïnse kant te bereiken. Daar nam ik dan zo'n gammel geel geval. Ook een avontuur!

Patrick schreef:Mooie reportage

Dank je

Patrick schreef:Opvallend: de loketten in Poznan zijn praktisch 24/24 open...
De stad telt iets meer inwoners dan Antwerpen. In Antwerpen-Centraal zijn de loketten open van 05.45 tot 22.00 u.

Het openbaar vervoer staat in Polen toch nog net iets hoger op het prioriteitenlijstje van de overheid.
Maar ik weet zeker dat het maar een kwestie van jaren is voor ook hier de besparingen op dienstverlening beginnen toe te slaan.

groentje schreef:In Polen zijn er natuurlijk wel nog nachttreinen.

Inderdaad... Op dat gebied hebben ze het in Polen nog goed
Maar er zijn er de laatste jaren ook al veel afgeschaft.

groentje schreef:En ik ben het niet helemaal zeker, maar zijn sommige loketten ook niet geprivatiseerd?

Goed mogelijk inderdaad.
Doch de loketten in het station zelf zijn wel degelijk van PKP zelf.

groentje schreef:Ik was eind vorig jaar ook in Przemysl, maar toen reed alleen de nachttrein de grens over. Niet erg handig om even Lviv te bezoeken, ik heb dan maar de lokale trein naar Medyka genomen, te voet de grens over (grenspost is ca. 1 km weg), en dan een paar 100 m om het busstation aan de Oekraïnse kant te bereiken. Daar nam ik dan zo'n gammel geel geval. Ook een avontuur!

Dat heb ik in 2005 ook eens gedaan, maar dan in de andere richting. En dat was inderdaad avontuurlijk.

Stay tuned... ik breng zeer binnenkort verslag uit van een comfortabelere manier om die grens over te steken.

.
Zondag 12/03/2017 - Przemysl

Ondanks groen spookachtig licht in het compartiment en soms toch wel erg snel bereden wisselstraten slaap ik vrij goed.
Kort na 8 uur sta ik op. We hebben dan net Rzeszow verlaten, mijn bestemming is Przemysl.

Per SMS verneem ik dat in België de lente begonnen is... Daarvan is in het zuidoosten van Polen helaas nog geen spoor.



Doorkomst in Jaroslaw



In het badkamerkastje ligt mijn "ontbijt" klaar.

Enkel in Italiaanse nachttreinen is dat nog bescheidener als dit : twee koeken en een appelsapje.
Thee of koffie enkel tegen betaling.



Mooi op tijd bereiken we dan Przemysl, eindstation.



Mijn conducteur heeft zijn uniform al gewisseld voor vrijetijdskledij en had erge haast om af te stappen.
Echt onder de indruk van de WARS-service ben ik niet.


De locomotief die ons tot hier heeft gebracht



En mijn slaapwagen



Koersbordje van mijn trein : een lange route van het noordwesten naar het zuidoosten van Polen.



Mijn trein bevatte ook twee rijtuigen(een ligwagen en een slaapwagen) beperkt tot de route Szczecin-Krakow.
Deze werden kort voor zes uur 's ochtends afgekoppeld bij onze doorkomst in Krakow.


Enkele beelden van ander materieel (voor regionale treinen) in het station van Przemysl.
EN71 :



EN57 :



En iets veel moderner, EN63(?) :



Het weer blijft grijs en mistig. Er staat bovendien een vrij koude oostenwind.
Maar de sneeuwruimer is niet nodig.



De perrons en het stationsgebouw liggen vrij ver van elkaar. Lijkt goed op de situatie in Ljubljana.



Station werd mooi gerenoveerd, er worden veel mooie pastelachtige kleuren gebruikt.





Beeld vanaf het stationsplein.



Korte wandeling naar het historisch centrum van Przemysl.
Dit is het Franciszkanska-plein.



We zijn in Polen dus een standbeeld van Paus Johannes Paulus II is nooit ver weg.



Tevens te vinden op het Franciszkanska-plein : dit museum.



Het museum gaat over klokken en over pijpen. Een eigenaardige combinatie als je het mij vraagt

(c) karpaty.info


Voor de deur staat alvast dit grote exemplaar



Tijd om een echt ontbijt te gaan zoeken



Het meubilair lijkt erg op wat mijn grootmoeder had



Ik kan deze zaak in elk geval aanbevelen.
Prima ontbijt (brood, eitjes en salade) en ook een lekker stuk notentaart. En ook de bediening is allercharmantst.

Rond 11u is er ergens een mis afgelopen en loopt de zaak vol met dametjes die zich enthousiast op de verschillende soorten taart werpen.



Przemysl is zetel van een aartsbisdom, er staan heel wat religieuze gebouwen bij elkaar.
En op deze zondagochtend worden in alle kerken meerdere missen opgedragen.



De Franciskanerkerk ga ik even van wat dichterbij bekijken



Nog geen probleem van leeggelopen kerken hier in Polen



Het publiek zingt ook goed mee met de verschillende liederen, de teksten worden karaoke-gewijs geprojecteerd vooraan in de kerk.



Mooie kleuren in het interieur



Vervolgens ga ik naar het "Rynek", het belangrijkste plein van de oude stad.



Op een zomerse dag moet dit een erg gezellig plein zijn.





In deze aartsbisschoppelijke stad past natuurlijk ook een paaltje zoals dit :



Ook present : de brave soldaat Svejk.
Deze figuur stamt eigenlijk uit Tsjechië maar het vierde deel van zijn romanreeks speelt zich voor een groot deel af in Przemysl.



Een auto uit het vaderland



Op het plein staan ook nog deze borden van een anti-abortusbeweging.
De tientallen post-it's werden vermoedelijk dan weer door voorstanders van abortus aangebracht.


"In 2013 werden in Polen 1306 legale moorden gepleegd"



"We willen dieren als mensen behandelen en behandelen mensen als dieren"
"Red de walvissen !" -----------------------------------"Vermoord de kinderen ?"



Hier wordt een vergelijking gemaakt met het bloedbad van Katyn


En daarmee loopt mijn half dagje Przemysl naar zijn einde.
Deze twee beelden verwijzen al naar mijn volgende bestemming





Nog even opwarmen bij een pepermuntthee om mijn laatste zlotys op te maken.



Oeps, ik blijk net onvoldoende zlotys te hebben.
Gevolg : mijn kleinste transactie met een kredietkaart ooit



Nog een beeld van de "skyline" van Przemysl.



En dan langs deze mooie voetgangersbrug terug naar het station.



Blik op de spoorbrug over de rivier San, spoorweg richting Krakow.



Antiekzaakje op de voetgangersbrug



Een barakkenmarktje



En tenslotte zie ik aan het busstation nog deze affiche die me erg aanspreekt.


Wordt vervolgd...

Hèhè, da's grappig, ik ontbeet op dezelfde locatie. En ik kan bevestigen, het was lekker en zeer charmant. Een beetje hoger zat dan een Italiaans restaurant waar ik daags voordien nog iets had gegeten. Toen ik er was, had het net voor het eerst gesneeuwd deze winter, en daar waren mijn schoenen niet op voorzien. Ik heb dan maar een paar bergschoenen gekocht in een winkel op het Rynek...
Przemysl heeft naast een hoop rooms-katholieke kerken ook een Grieks-katholieke voor de Oekraïners, da's ook een interessant gebouw.
Voor de geschiedenisliefhebbers, Przemysl is ook het theater van een stuk of wat belegeringen tijdens WWI, toen dit gebied deel uitmaakte van de Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie. Net zoals Tsjechië, trouwens...

groentje schreef:Przemysl is ook het theater van een stuk of wat belegeringen tijdens WWI, toen dit gebied deel uitmaakte van de Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie. Net zoals Tsjechië, trouwens...

Inderdaad. Diezelfde WO 1 is het tijdperk waarin Soldaat Svejk naar Przemysl is afgezakt om het tegen de Russen op te nemen.(1915)

Liefhebbers van geschiedenis, op Youtube is het kanaal "The Great War" een aanrader. Ze gingen trouwens ook op uitstap naar die regio...

.
Zondag 12/03/2017 - verder oostwaarts

Het is zondag, 14u en mijn voormiddagje Przemysl zit er op.

In het station begeef ik me naar het afgesloten perron 5. Aan dat perron ligt breedspoor, van hier kan er dus zonder omsporen naar Oekraïne gereisd worden.

We naderen de EU-buitengrens : in de gang naar het perron worden de reizigers reeds aandachtig aangestaard door grenspolitie, soldaten en drugshonden.

Aankondigingsbord van mijn trein (MP705 in Polen, Intercity+ 33013 in Oekraïne)



Het modernste materiaal van de Oekraïnse spoorwegen (UZ) wordt hier ingezet : een treinstel van Hyundai.
Hier een blik op de zijflank.



Voor de ingang worden we ontvangen door personeel van UZ.
Zij controleren zowel ticket, verplichte reservering als paspoort.





De trein heeft een 3+2-opstelling. Mijn plaats is aan de gangkant van een driezit.
Ik blijf nog even dralen in de vestibule in de hoop een vrije plaats aan het raam te kunnen innemen maar dat is vergeefse hoop, tegen het vertrekuur zijn alle plaatsen ingenomen. Een groot succes deze trein (op zondag althans...).



Kort na vertrek begint de controle door een grote ploeg Poolse grenspolitie en douaniers.

Zowat iedereen rond mij heeft een Oekrainse pas, meestal vergezeld van een Poolse identiteitskaart (ik vermoed werk- en/of verblijfsvergunning)
Ik ben de vreemde eend in de bijt en mijn gloednieuwe paspoort wordt erg grondig gecontroleerd.

Hoewel we aan een erg traag tempo rijden is de controle nog lang niet afgerond op het ogenblik dat we het laatste Poolse station Medyka bereiken. Controle wordt dan verdergezet in de stilstaande trein. Pas als alle politie en douane afgestapt is rijden we door richting grens.

Voor zover ik op het perron kon volgen werd er één persoon van de trein gehaald.


Grens Polen-Oekraïne.



In het station Мостиська-2/Mostiska-2 wordt dan kort gestopt om een hele ploeg Oekraïnse soldaten en douaniers te laten opstappen.
Zij voeren hun controles uit tijdens de rit naar Львів/Lviv.

Door gebruik te maken van dit soort verzegelingetjes kan worden vermeden dat de trein bij iedere grensovergang uit elkaar gehaald moet worden op zoek naar smokkelwaar.



Ik word vrij vriendelijk (en in het Engels) behandeld door een man in een soldatenuniform die mijn paspoort stempelt. Zijn collega van de douane is veel minder vriendelijk en schijnt te denken dat ik zijn in het Oekraiens gestelde vraag - als hij het maar blijft herhalen - uiteindelijk wel zal begrijpen. Gelukkig zijn er genoeg hulpvaardige mensen rond mij om te vertalen en loopt alles goed.



Het weer wordt ondertussen steeds donkerder en natter, mijn eerste beelden van Oekraïne zien er erg troosteloos uit.





Wat opvalt is de goede staat van de orthodoxe kerken...
...dikwijls in schril contrast met de huisjes in de dorpen.



Rechts van ons loopt af en toe de M-11, de hoofdweg van Przemysl naar Львів/Lviv via de grensovergang Medyka(PL) - Шегині/Shehyni(UA).
Deze weg maakte lang deel uit van de ons welbekende E-40 op zijn lange reisweg van Calais naar Ridder.
Sinds 2013 (afwerking van de Poolse snelweg A4 tot de grenspost in Korczowa) volgt de E40 een noordelijkere route.



Station Городок/Horodok onderweg.



Op de talrijk aanwezige schermen van de trein worden afwisselend reclamefilmpjes, modeshows en korte reisdocumentaires getoond.
In dit fragment ging het over de Servische hoofdstad Beograd.
Ook de snelheid was steeds in beeld, op de meeste stukken lag deze rond de 120 km/h.



Ik stap niet af in het centraal station van Львів/Lviv maar blijf zitten tot aan de volgende halte Підзамче/Pidzamche, dat ligt net iets dichter bij het centrum van de stad.



Een beeld van mijn Intercity+ vlak voor hij verder rijdt naar Коростень/Korosten en Київ/Kyiv.



Ik begin aan mijn wandeling richting centrum, helaas in de regen.
Gelukkig zijn er af en toe droge plekjes... zoals deze voetgangerstunnel onder de sporen die ik zonet nog bereed.



In die voetgangerstunnel staat er nog heel veel handelsruimte te huur.
Ben ik de enige die bij het zien van deze ruimtes aan de Walletjes van Amsterdam moet denken ?



Kort daarna kom ik aan het orthodoxe Onufriusklooster.
In de kerk is een zondagmis bezig, het gezang is prachtig.







Ik merk dat reglementair parkeren nog steeds geen prioriteit is in Oekraïne... en al zeker niet voor eigenaars van luxueuze wagens.



Mooie groenten- en fruitkiosk, jammer van de graffiti.



Het площа Вічева/Vicheva-plein. Hier werd net een soort kunstmarkt beëindigd.



Weet iemand wat ik me bij een 7D-bioscoop moet voorstellen ?
Ik raak niet verder dan 3D...



En zo kom ik aan één van de bekendere gebouwen uit de stad, nationaal Theater en Opera.
Dit ligt aan het noordelijke einde van de wandelboulevard проспект Свободи/Prospekt Svobody.



De huidige oorlogssituatie in het zuidoosten van Oekraïne (Krim en Donbas) is jullie vast bekend.
Gevallen soldaten worden geëerd.



Uit de luidspreker op de container klinkt nu eens weemoedige, dan weer opgewekte muziek.
Er staat ook een collectebus die al goed gevuld is. Heb niet begrepen waar het geld precies voor gebruikt wordt, ik vermoed voor steun aan oorlogsweduwen.



De dichter Шевченко/Shevchenko, beschouwd als één van de grondleggers van de Oekraïnse literatuur en belangrijk nationaal symbool.
Ook aan zijn standbeeld liggen in deze tijden meer bloemen en kaarsen dan anders.



Sporen van het Oostenrijks-Hongaarse verleden :



Mooie etalage van een winkel vol trouwkleden.



Boetiek van exclusief Duitse producten



Vanaf het Ринок/Rynok (centrale marktplein) neem ik de tram richting station.
Deze heeft er al flink wat jaren dienst opzitten, het zitcomfort is Spartaans.



Om voor de rit te betalen moet ik 2 UAH (0,07€) in het schuifje rechtsonder leggen en wegduwen richting trambestuurder.



Ticketje ziet er zo uit



Om het ticket te ontwaarden moet de perforator rechts op deze foto gebruikt worden.



Omdat iedere tram op een andere specifieke manier perforeert (verschillend aantal gaatjes op verschillende plaatsen) is ticketcontrole - hoewel er geen uur afgedrukt wordt - wel degelijk mogelijk... Er moet wel bij iedere overstap een nieuw ticket gekocht worden.

Naast dit ouderwetse systeem is er ook een heel modern systeem van betaling met smartphone en QR-code.


De oude perforators werden in deze tram kunstig geschilderd



Drie haltes voor het station stap ik af, ik ga hier eten in Armeens restaurant "Yerevan" waar Tripadvisor nogal wild over was.



Zelf vond ik het niet erg geslaagd. Mijn kipgerecht bestond voornamelijk uit vrij smakeloze kippeworst en er waren nauwelijks groenten, alleen heel veel ajuin. Die zal me nog heel de komende nacht op de maag liggen.
Ook het feit dat er enkel geïmporteerde bieren zoals Bud, Stella en Grolsch te krijgen waren vond ik maar niks.

Maar over de prijs mogen we natuurlijk niet klagen, ongeveer 8€.
Op het kasticketje onderaan staat niet "bedankt en tot ziens" of iets dergelijks...

...maar wel Heil Oekraïne, in het Oekraïns en in het Armeens.
Ook dit heeft allicht te maken met de huidige situatie in het zuidoosten.


Met een volgende tram rij ik verder naar het centraal treinstation, een prachtig gebouw in Art Nouveau stijl(1904).



De grote voordeur is mooi houtwerk



Blik in de stationshal.



Boven de loketten hangt een electronisch bord waarop reizigers zelf kunnen nagaan op welke treinen plaatsen vrij zijn.
Aan de vele nullen is goed te zien hoe populair de trein hier nog is als verplaatsingsmiddel.



Ik loop even tot aan de perrons. Enkele nachttreinen staan hier klaar voor vertrek.
De meeste slaapwagens worden hier nog met kolen verwarmd en staan dus te roken onder de stationsoverkapping.
Speciaal beeld...







Hier de nachttrein van Львів/Lviv naar Одеса/Odesa, de grote haven- en badstad aan de Zwarte Zee.





Op de perrons staan deze mooie houten kiosks waar vooral reisproviand verkocht wordt.



Ik verlaat het station en loop een klein stukje terug richting stadscentrum.
Er is hier een bruisende 24h-horeca.





Voor het vervolg van mijn reis moest ik naar het station Приміський/Primisjkij, het "voorstadstreinen-station".
Dat ligt een kleine km van het centraal station. Ik heb het (niet zo makkelijk) gevonden aan het einde van een donkere zijweg.

Eerst even ticketje kopen



De toegang tot het perron is afgesloten met draaihekken (tourniquets), ze kunnen geopend worden met de barcode onderaan mijn ticket.
Toch een onverwacht modern systeem voor hier.

Dat kan helaas niet gezegd worden van mijn trein...





Aangenaam reizen is het niet geworden.
Twee uur op houten banken, verwarming die maar half werkt, geur van urine...
Maar het hoort ook bij deze reis.



Ergens in de trein vind ik deze affiche van een agentschap dat reclame maakt om in Polen te gaan werken.
Met als slagzin : "u kan tot 535€ per maand verdienen !!"



Twee uur en tweemaal kopmaken verder bereik ik mijn eindbestemming voor vandaag, het kuuroord Трускавець/Truskavets.






Met een serieuze omweg (zou ik de volgende morgen ontdekken) bereik ik mijn hotel Villa Kristina.
Wat een luxe opeens na die barre treinrit !







Wordt vervolgd...

.
Maandag 13/03/2017 - Truskavets station

Al voor 8u word ik wakker geklopt door het kamermeisje die absoluut aan mijn kamer wil beginnen.
Ik zeg haar zo vriendelijk mogelijk dat het niet nodig is en draai me nog even om.
Het weer is niet motiverend om snel op te staan, ook vandaag grijs en fris... De lente zit aan de andere kant van de Karpaten.

Wegens taalbarrière aan de receptie mis ik dan ook nog eens het ontbijt. Ik had dat blijkbaar gisterenavond moeten bestellen en dan zou het vanuit een ander hotel als een soort room service naar mijn kamer gebracht zijn. Dat genoegen gaat dus helaas aan mij voorbij.

Hier een foto van mijn hotel Villa Kristina. Uitgezonderd de taalbarrière een prima hotel.



Als ik dan mijn rug naar het hotel keer merk ik dat ik veel dichter bij het station logeer dan ik dacht.
In het donker gisterenavond heb ik een serieuze omweg gelopen.



Laat ons het station eens van dichtbij gaan bekijken.
Zou het nog lijken op het oorspronkelijke station uit de Oostenrijk-Hongaarse tijd (1912) ?

(c) wikipedia.org


...Uiteraard niet...
In de Sovjet-tijd is er dit enorme gebouw voor in de plaats gekomen.



Op het gelijkvloers bevindt zich deze lokettenzaal.



Uitgang richting stad en richting perrons.



De verlichting in dit soort gebouwen vind ik altijd intrigerend.



Ondanks de reeds overgedimensioneerde lokettenzaal op het gelijkvloers van het station heeft men ook op de eerste verdieping nog een gelijkaardige zaal voorzien.



Gordijntjes moeten er ook altijd bij...



En ook deze bagagekluizen doen nog steeds dienst. Ik herinner me deze uit Tsjechië in de jaren '90 : je kan aan de binnenkant van de deur zelf een cijfercode kiezen. Groot voordeel hiervan is dat je geen sleutel of briefje met cijfercode moet bijhouden en dus ook niet kan kwijtraken.



Ook hier de lampen even van dichtbij bekeken



De uurregeling is "overzichtelijk".

Per dag zijn er vier stoptreinen naar Львів/Lviv (met zo ééntje ben ik hier gisteravond aangekomen).

Daarnaast is er een INTERCITY+ trein naar Львів/Lviv en Kyiv/Київ waarvoor er wel heel vroeg moet worden opgestaan (vertrek 04h31).

En tenslotte zijn er twee nachttreinen :
Om 19h49 vertrekt een trein naar Kyiv/Київ.
En reeds om 12h56 vertrekt een trein met een nog oostelijker bestemming namelijk Дніпро/Dnipro (tot in 2016 had deze stad een langere en voor ons nagenoeg onuitspreekbare naam nl. Дніпропетровськ/Dnipropetrovsk)




Op deze affiche maakt een provodnitsa reclame voor de hotelkamers die in het station zelf kunnen worden gehuurd.
Dit bestaat nog in heel veel stations in de ex-Sovjetunie.



Lijkt een aantrekkelijke gedachte om in het treinstation zelf te overnachten.
Doch als ik zo even binnenkijk in de gang van het hotelgedeelte zie ik het al veel minder zitten.



Dan even het perron op.



Beide nachttreinen staan momenteel in het station.
Daarmee zijn de twee sporen die het station slechts telt ook volledig bezet.
Vele provodniks en provodnitsas zijn druk in de weer om hun rijtuigen weer klaar te maken voor de reis naar respectievelijk Kyiv/Київ en Дніпро/Dnipro.



Blik op het perron en op de trein met bestemming Дніпро/Dnipro.



En de enorme locomotief die ervoor staat (geschat 20m lang)



De trein heeft een indrukwekkende lengte met niet minder dan 19 rijtuigen.
Voorste helft



Achterste helft



Foto van de ingang van een Platskartny-rijtuig.
Dit is een volledig open rijtuig met 54 ligplaatsen.



Ook dit rijtuig is een Platskartny met 54 ligplaatsen.
Het kan ook in een gewone dagtrein gebruikt worden en telt dan 81 zitplaatsen.



Dit rijtuig is van het type Kupe.
Het vervoert tot 36 reizigers in compartimenten van maximum 4 personen.



Niet alle rijtuigen zien er even goed uit...



De rijtuigen van het type Liuks zijn ook de modernste.
Hierin worden tot 18 reizigers vervoerd in compartimenten van twee.





In het midden van ieder rijtuig het rijtuignummer en de Oekraïnse vlag.
Alle rijtuigen zijn ook geverfd in de kleuren van de vlag (blauw en geel).



De achterkant van beide treinen, links die naar Kyiv/Київ, rechts die naar Дніпро/Dnipro



En tenslotte nog dit beeld van de "uitrit" van het station Трускавець/Truskavets.



Wordt vervolgd...

.
Maandag 13/03/2017 - Truskavets

Na het uitgebreid bezoek aan het station is het nu tijd om de rest van het stadje eens te bekijken.

Alvast even waarschuwen dat er in dit stukje geen treinen voorkomen.
Dit bericht is dus eigenlijk off-topic... maar omdat we wat verder van huis zijn misschien toch interessant genoeg.

Korte inleiding :
Трускавець/Truskavets - stadje van 30.000 inwoners, gelegen op de oostelijke flanken van de Karpaten - is een overbekend kuuroord in Oekraïne en andere GOS-staten.

Er zijn 14 minerale bronnen in de onmiddellijke omgeving. Het bekendste water is "Нафтуся/Naftusya", vooral goed voor de behandeling van problemen met gal of nieren en bij inwendige ontstekingen.

De eerste uitbating begon in 1827 maar de grote groei kwam er pas eind 19de - begin 20ste eeuw, in de tijd dat de streek bij Oostenrijk-Hongarije hoorde.

De aansluiting aan de spoorweg was in 1912, kuurgasten konden vanaf dan makkelijk aanreizen vanuit heel midden-Europa. Трускавець/Truskavets kon in die tijd wedijveren met plaatsen als Wiesbaden en Karlovy Vary.

Na de eerste Wereldoorlog hoorde de stad bij Polen en bleef groeien.

Na de tweede Wereldoorlog werd de streek ingedeeld bij de Sovjetunie. Er werd nu heel snel uitgebreid om zoveel mogelijk verdienstelijke arbeiders, trouwe partijsoldaten,... gezonde vakanties aan te kunnen bieden. In de jaren '80 kwamen er tot 350.000 kuurgasten per jaar vanuit alle landen van het Warschaupact.

Na het uiteenvallen van de Sovjetunie werd het moeilijk. De infrastructuur raakte snel in verval, de bezoekersaantallen tuimelden naar beneden.

In 2000 werd er een Speciale Economische Zone opgericht. Met een speciaal belastingregime werden projectontwikkelaars en investeerders aangetrokken om het kuuroord nieuw leven in te blazen. De bezoekersaantallen werden weer hoger, de meeste gasten kwamen uit Rusland. Helaas zorgen de problemen in de Donbas en de Krim er momenteel voor dat net die Russen weer massaal wegblijven.

__________
Op wandel door het kuuroord

Een typische маршрутка/marsjroetka (gedeeld vervoer) uit deze streken



Let op de montage van de autoradio...



Standbeeld van Степан Бандера/Stepan Bandera, hier afgebeeld als "Held van Oekraïne" maar een eerder controversiële figuur.
(https://nl.wikipedia.org/wiki/Stepan_Bandera)



Dit is het hoofdkwartier van het kuuroord


Het medisch centrum



Schreeuwerige bioscoop annex pizzeria annex sushi-bar



Andere handeltjes ("alles voor de bruid" en een wisselkantoor)



Informele handel op straat.



Het leger rekruteert nieuwe helden om naar het zuidoosten te sturen.



Toeristisch marktje



Nog steeds geen lente hier, deze warme kledij komt hier nog goed van pas.
Dit kraampje biedt ook massages aan.



(Namaak?)-iconen.



Een hele rij kraampjes van 1m² voor de verkoop van excursies in de streek.



Producten uit Italië en Duitsland...



Botox etc.



Enkele straathonden blijven er rustig bij liggen ondanks de drukte



Perskiosk



Een zeemeermin vergeven van de duiven...



Anders dan op het Venetiaanse San Marco plein is voederen hier wel nog toegelaten.



Deze hond is vermoedelijk vegetariër.



Iedere avond wordt de nodige animatie voorzien voor de kuurgasten.



"Buffet nummer 1"
Hierbinnen kan iedere passant naar believen Нафтуся/Naftusya-water drinken...









Voor zover ik weet heb ik geen problemen met gal, nieren,...
Ik hou het dus bij een heel klein proevertje... gewoon om zeker te zijn dat het echt niet lekker is...




Even verder het park ingewandeld





Kapelletje



Wat dit is ???



Dit openlucht-"buffet" is niet meer in werking en dringend aan restauratie toe.
Het is wel nog goed te zien hoe stijlvol het ooit was.







Ook hier is één en ander een beetje versleten



Net als in de stad staan ook in het park veel vrouwen kleinigheden te verkopen.



Dit is het gebouw van "buffet" nummer 2, momenteel in restauratie.



Nieuwe bouwprojecten





Sanatorium in verval.



Dit winkelcentrum ga ik even van naderbij bekijken.



De architecten hebben hier veel artistieke(?) vrijheid ("Bar Abordage")



Strijkatelier in het winkelcentrum.



Een Pools schoenenmerk met een niet erg goed gekozen naam (als je het mij vraagt)



Een soort ethno-shop...



...met deze rondborstige Oekraïense aan de ingang.



In dit afhaalbuffet ("de twee ganzen") ga ik middageten.






Een blik op de immo-prijzen



Vele huizen zijn nog volledig in hout.



Dit dateert dan duidelijk weer uit de Sovjet-tijd



Nog een voorbeeld van avontuurlijke architectuur



De flaneerstraat



Het Tourist Office



Laat in de namiddag ga ik naar het Mirotel.
Deze sjieke trap leidt naar de Wellness-afdeling.



Receptieruimte



De zwembaden

(c) mirotel.ua


In hetzelfde hotel is er ook een uitstekend avondbuffet.



Na het eten verlaat ik het sjieke Mirotel...

(c) mirotel.ua

...en keer terug naar mijn toch net iets bescheidener pensionnetje.

Wordt vervolgd...
(volgende keer weer over treinen)

Je hebt gelijk om het niet alleen over treinen te hebben, die Sovjetstijl en geschiedenis zijn ook boeiend, en zoals je zei, veel kans dat we er zelf niet zullen geraken...

.
Dinsdag 14/03/2017 - Terug de trein op
Het was een erg onrustige nacht. Er moet een probleem met de thermostaat geweest zijn want de kamer werd veel te warm... Nergens een mogelijkheid om de verwarming uit te schakelen dus uiteindelijk het raam dan maar opengezet (heel ecologisch allemaal...). Daardoor werd de temperatuur snel draaglijker doch dan moest ik het geblaf van een angstige buurhond erbij nemen.

Ben dan ook bepaald onuitgeslapen als ik er om 06u45 uit moet.

Voor de eerste etappe had ik via het hotel een auto geregeld.
Stipt om 07u word ik opgehaald... door de nachtreceptionist van het hotel zelf

Langs heel rustige wegen van relatief goede kwaliteit bereiken we in een 40tal minuten mijn bestemming : het treinstation van Стрий/Stryi.

Eén van de belangrijkste werkgevers(ongeveer 7000 werknemers) in Стрий/Stryi is de firma Leoni, grotendeels in Duitse handen. Hier worden on-board-systems geproduceerd voor inbouw in autos van de merken Volkswagen, Audi, Porsche... Aan het straatbeeld te zien komen de meeste arbeiders echter per fiets...

Vlak voor het station wordt er even dubbel geparkeerd. Ik betaal (300 UAH) en neem afscheid want er ontstaat al snel een file.

Het is al druk op het stationsplein en ondanks het vroege uur doet het HotDog-kraam al goede zaken.



De voorgevel van het station.



De vertrektabel van de langeafstandstreinen.



Plots kom ik mijn chauffeur/hotelreceptionist opnieuw tegen. Blijkt dat hij instructies gekregen heeft om mij tot aan mijn trein te begeleiden. Wat een service

Onder zachte dwang volg ik dus naar het perron...



Mooi bevlagde lampen



Blik naar het noorden



Alternatief voor mijn autorit was een ritje met de Elektrichka.
Maar dan had ik al voor zes uur op het station van Трускавець/Truskavets moeten staan...



Mijn chauffeur/hotelreceptionist begrijpt uiteraard niet wat er hier in godsnaam te fotograferen valt
Maar hij is geduldig...

Hij vraagt alvast naar mijn ticket.
Op basis van het nummer van mijn rijtuig weet hij waar we op het perron moeten plaatsnemen.



Het gaat dus naar de andere kant van de Karpaten (waar het weer hopelijk wat beter is).
Plannetje van de reis die ik deze voormiddag zal maken :



Inrit van mijn trein nr. 81 ДЕСНА/DESNA.
Deze is gisteravond vertrokken vanaf Київ/Kyiv, was vroeg vanochtend in Львів/Lviv en rijdt nog verder tot Ужгород/Uzhgorod.
Vlak achter de locomotief (en herkenbaar aan het kleinere gabarit) hangen de rijtuigen Київ/Kyiv-Budapest en Львів/Lviv-Budapest.
Deze worden tot in Чоп/Chop met deze trein meegevoerd.



Koersbordje aan mijn rijtuig



Anders dan ik verwachtte vraagt de provodnitsa niet naar mijn paspoort. Het biljet volstaat voor haar.
Dat ging snel...



Mijn compartiment.





Ik neem plaats aan het raam (let op het merk...)



Jammer genoeg is het erg slecht weer aan de noordkant van de Karpaten.
Toch maar proberen wat plaatjes te schieten...

We beginnen te klimmen en volgen de rivier Опір/Opir stroomopwaarts.



Halte in Сколе/Skole



Vele telefoon- en elektriciteitslijnen volgen hetzelfde tracé als de spoorlijn



Zelfs in dit grijze weer staan de daken van religieuze gebouwen en gebouwtjes fel te blinken...



Nabij Гребенів/Hrebeniv.



De spoorlijn blijft dichtbij de rivier.





Hier ligt helaas een hoop afval onbeheerd.



En dan naderen we onze volgende halte.
Bewaakte spoorwegovergang vlak voor het station.



En het station zelf, we zijn in het plaatsje Славське/Slavske aangekomen.



In deze streek liggen begraafplaatsen hoog boven de dorpen



En we klimmen verder



Ook mooie kerkgebouwen liggen hier in de hoogte.
Hier in Тернавка/Ternavka



Een soort mijlpaal van de Oekraïnse Spoorwegen, ik weet niet wat deze aangeeft



De spoorlijn is volledig dubbelspoor (uitgezonderd de Beskydtunnel)
We kruisen heel regelmatig treinen, voor het overgrote deel lange goederentreinen.



We hebben Лавочне/Lavochne bereikt, dit is het laatste station op de noordflank waar we stoppen.



Hier heeft een andere trein tussen Київ/Kyiv en Ужгород/Uzhgorod een rijtuig achtergelaten.



We beginnen nu aan het laatste deel van onze klim naar de Beskydtunnel, met veel bochten en viaducten.



Hier draaien we een ruime boog rond het plaatsje Опорець/Oporets.
Ook hier een imposante kerk op de heuvelflank.



Alle grote viaducten worden door een soldaat bewaakt.



Blik naar voren.



We naderen nu de Beskydtunnel, het hoogste punt van de lijn.
Deze soldaat bemant de wachtpost aan het noordportaal.



Toen deze spoorlijn werd aangelegd in 1886 vormde de Beskyd-tunnel de grens tussen Oostenrijk(noordkant) en Hongarije(zuidkant).
Nu vormt hij nog slechts de grens tussen twee Oekraïnse regios : Львівська/Lvivska en Закарпатська/Zakarpatska.
Zakarpatska betekent letterlijk (en uiteraard vanuit Київ/Kyiv gezien) : de andere kant van de Karpaten.

De tunnel is 1764m lang, erg smal en enkelsporig. De maximumsnelheid is 40 km/h.
De spaarzame verlichting met gloeilampen zorgt voor een extra bevreemdend gevoel bij de doorrit.
(zie eventueel dit youtube-filmpje : https://www.youtube.com/watch?v=xcR-dTyvYQ0)

Deze tunnel vormt uiteraard een flessenhals op deze lijn. Daarom werd in 2012 begonnen met de boring van een nieuwe Beskydtunnel. Deze zal nog in de loop van 2017 opengaan en is dubbelsporig.

We zijn begonnen aan de afdaling...





...en bereiken onze eerste halte op de zuidflank : Воловець/Volovets



Op heel veel plaatsen langs de lijn wordt gewerkt. Alle werklui houden heel ruim afstand van de trein als wij passeren. Er wordt ook steeds een soort geel estafettestokje in de lucht gehouden.



We volgen de rivier веча/Vecha stroomafwaarts.



Halte in station Свалява/Svaliava.
Zoals in de meeste stations in Oekraïne steken de reizigers om het even waar de de sporen over.



Bemande overweg in het centrum van Свалява/Svaliava.



De vallei wordt vanaf nu breder en ook het weer begint brede opklaringen te vertonen. Eindelijk ook voor mij wat lenteweer.
Kort na Svaliava ligt dit kleurrijke Cyrillus-en-Methodius-klooster.



Halte in Карпати/Karpati, een dorpje dat de naam van het gebergte waar het tegenaan ligt gewoon overnam.
Niet zo bekend als Трускавець/Truskavets... maar ook dit is een kuuroord, er worden hier vooral cardiovasculaire problemen behandeld.


Hier staat ook een vrij bekend mooi kasteel van de familie Schönborn die hier eind 19de eeuw het mooie weer maakte.
Met dit bruggetje kunnen treinreizigers veilig rechtstreeks van het station naar het kasteeldomein.



We naderen onze volgende halte Мукачеве/Mukacheve, een vrij grote stad.



Doch in deze streek is het zelfs in steden niet ongewoon om nog paard en kar te zien...



Veel handelszaken op het perron...



Bij het uitrijden van Мукачеве/Mukacheve nog deze blik op de belangrijkste bezienswaardigheid : de burcht Palanok.



En er bevindt zich ook reeds een (weliswaar kleine) omspoorinstallatie hier.



Maretak



Landschappelijk zijn we nu heel dicht bij Hongarije en haar puszta genaderd.





Bij de bestelling van treintickets in Oekraïne is er de mogelijkheid om thee, maaltijden en beddengoed bij te bestellen.
Ik had bij mijn boeking één thee bijbesteld.

Vermits ik mijn eindbestemming nader ga ik die maar eens ophalen bij de provodnitsa.
Maakt het reisgevoel weer nog iets completer...



Omspoorinstallatie nabij Чоп/Chop.



En stipte aankomst.


Wordt vervolgd...