Het Groot Belgisch Treinen Forum

Er was eens… in een land van sporen en perrons… een tijd waarin stations leefden… Je kwam er binnen met haast of hoop, en vertrok weer met koffie, kranten, een kus op de wang of een glimlach van een loketbediende. Voor elk station stonden kleurige palen, die als vrolijke wachters de reizigers begroetten. Op die palen stond in grote letters:

"Het station leeft."

Maar langzaam veranderde alles. De levendige kleuren van de palen vervaagden, hun vrolijkheid werd gedempt, en een nieuwe stem begon te klinken. Het was de stem van Sophie Dutordoir, de nieuwe ceo van de spoorwegen.

Als een donderslag bij heldere hemel riep ze: "Geen megalomane stations meer."

Vanaf dat moment begon een golf van sluitingen, besparingen en koude efficiëntie. Station na station verloor zijn ziel.

De kleurige palen, ooit zo trots, stonden er nu als vervaagde schimmen van hun vroegere zelf. Het opschrift "Het station leeft" was weggehaald, als een gênante herinnering aan iets wat men niet meer wil zijn.

In de plaats kwamen reclamepanelen en commerciële partnerschappen. De wachtzaal werd showroom. De reiziger werd consument.

Sophie keek tevreden. De cijfers klopten. De tabellen kleurden groen. Maar ze hoorde niet hoe leeg het was geworden in de stations. Ze hoorde geen heimwee, geen gemis.

De reizigers, die ooit met hoop en verlangen arriveerden, morden nu in stilte. Melancholisch en vol weemoed dachten ze aan die levendige stations van weleer…

Sophie Dutordoir bestaat niet, dat is een chatbot

Je moet dit niet op Sophie steken, zij beslist de budgetten niet enkel hoe ze gebruikt worden. Dat dat geld naar perronverhogingen, nieuw materieel en lonen gaat in plaats van het open houden van het stationsgebouw van Melle lijkt mij niet meer dan logisch. Als je wilt klagen doe dat dan op de mensen boven haar, de ministers van openbaar vervoer over de laatste paar jaren en zelfs de premiers en het parlement in zijn geheel, zij hebben hiervoor gezorgd.

Er was ook een tijd dat de dieren nog spraken. En er schijnt ook een tijd geweest te zijn dat het brood en het bier lekkerder waren, en alle vrouwen jong en knap en gewillig*

Slimmer zou zijn om niet achteruit te kijken, maar eerder vooruit. Aan het verleden kunnen we niets veranderen, aan het heden misschien een beetje, aan de toekomst misschien misschien wat meer.

*met excuus voor wat sommigen seksistisch zouden kunnen vinden - het is niet zo bedoeld

De tijden zijn inderdaad veranderd en wat vroeger was zal nooit meer terug komen.
Vroeger was arbeid goedkoop maar informatie duur, tegenwoordig is het net omgekeerd. Een loketbediende, tuinman of bewakingsagent in kleine stationnetjes is onbetaalbaar, die zullen nooit terugkomen. Maar informatie is nog nooit zo rijkelijk aanwezig geweest als nu. Het is daar, in het beter informeren van reizigers dat er wel mogelijkheden zitten om het leven van de reizigers te verbeteren. Laten we daar vooral om vragen en op focussen.
Maar hopen op meer personeel op de stations is compleet irrealistisch, laten we daar geen tijd en energie aan verspillen.

Het volk krijgt wat het volk vraagt.

Klassiekje schreef: ↑26 apr 2025, 19:08 Het volk krijgt wat het volk vraagt.

Eerst wilde ik er niet op ingaan wegens al te populistisch, maar zoveel populisme mag toch niet onbesproken blijven. Natuurlijk is het wel een politieke discussie, daar ben ik niet mee begonnen.

Het volk krijgt wat de gevestigde machten beslissen. Sommige gevestigde machten zijn democratisch verkozen (regering, parlement...) andere niet (vakbonden, grootkapitaal,...)

Dat gezegd zijnde: zolang bepaalde gevestigde machten zich uit alle macht blijven verzetten tegen ingrepen in de sociale zekerheid, die demografisch bepaald zwaarder en zwaarder op het overheidsbudget weegt, tot zolang zal er niet echt budgettaire ruimte zijn voor fundamentele ingrepen. Er kan hoogstens wat oplapwerk gebeuren in de marge, bij het openbaar vervoer, bij defensie, bij justitie, bij binnenlandse veiligheid - allemaal departementen die op hun tandvlees zitten ten koste van de sacrosante verworven rechten van sommigen.

Men moet vrezen dat, zelfs als er enige budgettaire ruime komt, deze vooral niet naar het openbaar vervoer zal gaan. Met de huidige geopolitieke toestand is defensie een eerste kandidaat, terecht of niet.

Shrek schreef: ↑26 apr 2025, 19:00 De tijden zijn inderdaad veranderd en wat vroeger was zal nooit meer terug komen.
Vroeger was arbeid goedkoop maar informatie duur, tegenwoordig is het net omgekeerd. Een loketbediende, tuinman of bewakingsagent in kleine stationnetjes is onbetaalbaar, die zullen nooit terugkomen. Maar informatie is nog nooit zo rijkelijk aanwezig geweest als nu. Het is daar, in het beter informeren van reizigers dat er wel mogelijkheden zitten om het leven van de reizigers te verbeteren. Laten we daar vooral om vragen en op focussen.
Maar hopen op meer personeel op de stations is compleet irrealistisch, laten we daar geen tijd en energie aan verspillen.

Het vreemde is dat dit in andere landen blijkbaar geen probleem is. Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat kleine stations mét personeel nog steeds de norm zijn in bv Ierland, Tsjechië en zelfs in het geprivatiseerde UK. Misschien betalen ze zich daar minder blauw aan overtollige adviseurs en overbevolkte gepolitiseerde administraties.

Ook daar is de evolutie duidelijk, hoor, en worden kleinere loketten gesloten, en krijgen grotere stations beperktere openingsuren. In vergelijking met sommige buurlanden (Nederland...) doen we het zelfs uitermate 'goed' qua loketvoorzieningen. Dat het VK nog relatief veel loketten heeft, is puur omdat ze onderdeel uitmaken van het contract dat ze afsloten met de overheid, wanneer een nieuw contract wordt onderhandeld, wordt bijna standaard die vereiste verminderd, dan wel helemaal geschrapt.

groentje schreef: ↑27 apr 2025, 15:16 Ook daar is de evolutie duidelijk, hoor, en worden kleinere loketten gesloten, en krijgen grotere stations beperktere openingsuren. In vergelijking met sommige buurlanden (Nederland...) doen we het zelfs uitermate 'goed' qua loketvoorzieningen. Dat het VK nog relatief veel loketten heeft, is puur omdat ze onderdeel uitmaken van het contract dat ze afsloten met de overheid, wanneer een nieuw contract wordt onderhandeld, wordt bijna standaard die vereiste verminderd, dan wel helemaal geschrapt.

Dat klopt niet helemaal. Pas na de overname van de meeste concessies door de overheid heeft de Britse regering vorig jaar aangekondigd in 1000 stations de loketten te willen sluiten. Dat heeft zoveel protest opgeleverd dat de plannen werden ingetrokken. Merk op dat het de overheid was die de service wou afbouwen die door de privéoperatoren was behouden!

Wat zijn trouwens "kleinere loketten"? Dat in stopplaatsen als Welle en Melkouwen geen personeel is, is normaal. Maar dat je zelfs in grotere knooppunten als bv Denderleeuw (2e station van Oost-Vlaanderen wat betreft het aantal reizigers), Lier en Dendermonde het grootste deel van de dag niemand meer vindt, is toch wel verregaand.

Het gaat trouwens niet alleen over loketten, maar ook over sociale controle, onveiligheidsgevoel, hulp aan minder mobiele reizigers, efficiëntie bij problemen ed.

Begrijp me niet verkeerd, ik zie ook graag meer stationspersoneel, minstens in de grotere stations zoals je er enkele opnoemde, op z'n minst om reizigers te assisteren als er iets mis gaat, zeker 's avonds. Of dat in de vorm van een lokettist moet, laat ik daarbij in het midden, ik denk dat ander personeel, zoals een stationschef die aansluitingen kan helpen verzekeren, reizigers kan doorverwijzen naar (vervang)bussen, etc een belangrijkere rol is, maar ik ben het ook niet helemaal eens met de ontmenselijking van de dienstverlening, niet alleen bij het spoor, trouwens. Banken die enkel nog toegankelijk zijn via een app, doe-het-zelfkassa's, etc zijn voorbeelden van eenzelfde tendens in andere sectoren.
De Britse privé-operatoren verzorgen de dienstverlening aan het loket niet voor de blauwe ogen van de reizigers, wél omdat het zo in hun contract staat, en er dus middelen tegenover staan. Niet onlogisch dat de overheid bij het verlopen van een franchise dat wil heronderhandelen... Opnieuw, steeds meer reizigers komen zelfs niet meer in de buurt van een loket, zelfs niet voor het aankopen van een moederkaart voor een abonnement, of zo. En die evolutie bestaat ook in het VK.

groentje schreef: ↑27 apr 2025, 23:41 Opnieuw, steeds meer reizigers komen zelfs niet meer in de buurt van een loket, zelfs niet voor het aankopen van een moederkaart voor een abonnement, of zo. En die evolutie bestaat ook in het VK.

En komt dat dan ook niet omdat de NMBS mensen op voorhand afgeschrikt door grote borden met koop uw 'ticket aan de automaat', of loketbediendes die reizigers aansporen om de automaten te gebruiken? Het onthaal is weinig uitnodigend.

Dat speelt ongetwijfeld ook een rol, maar eerlijk, ik zou niet eens meer weten wanneer ik de laatste keer in een bankkantoor was, postkantoor incluis. 25 jaar geleden was dat wellicht een keer per week of zeker per 2 weken. Uiteraard kom ik vandaag nog zelden aan het stationsloket omdat ik een vrijkaart heb, maar zelfs vooraleer ik bij de spoorwegen werkte, passeerde ik behoorlijk vaak bij de automaat. Die tendens wordt versterkt door het verdwijnen van kantoren en loketten, maar zou ook zonder gebeurd zijn.