Het Groot Belgisch Treinen Forum

Onlangs zat ik 's namiddags als één van de weinige passagiers in een trein.

Op een bepaald ogenblik komt er een dame, met haar handen op haar rug, waardoor haar borsten extra tot hun recht kwamen, bij mij staan, en zegt heel vriendelijk: "Goeiedag mijnheer." Meer niet.

Ik kijk op uit het boek dat ik aan het lezen ben, antwoord even vriendelijk met "Goeiedag mevrouw", bedenk bij mezelf dat het weliswaar een lekker groen blaadje is dat een jonge bejaarde bok als ik (57) nog wel zou lusten en dat we door haar prominente borsten en mijn niet minder prominente bierbuik uitstekend contact met elkaar zouden kunnen hebben, doch dat ik zeer gelukkig getrouwd ben en dat zo wens te houden, en kijk daarom naar buiten door het raam.

Ik hoor haar op een norse toon naar me toe snauwen: "Gaat het nog lang duren?"

Een vrouw die zin in iets heeft erop laten wachten, doe je natuurlijk niet als gentleman. Dus kijk ik haar opnieuw aan. Ze heeft nu haar handen niet meer op haar rug, en ik zie dat ze in haar rechterhand een kniptang vast heeft.

Het is dus blijkbaar de treinbegeleidster, en ik overhandig haar dan ook mijn vervoerbewijs.

Maar hoe had ik in godsnaam kunnen weten dat zij de treinbegeleidster was? Want ze droeg niet het minste stukje uniform, liep niet krom onder het gewicht van het kastje dat vele treinbegeleiders bijhebben, en vroeg ook niet meteen naar mijn vervoerbewijs.

Ik vrees dat, als ze zo verder gaat, ooit wel eens iets anders dan een vervoerbewijs gaat aangeboden krijgen.

seppl schreef:Onlangs zat ik 's namiddags als één van de weinige passagiers in een trein.

Op een bepaald ogenblik komt er een dame, met haar handen op haar rug, waardoor haar borsten extra tot hun recht kwamen, bij mij staan, en zegt heel vriendelijk: "Goeiedag mijnheer." Meer niet.

Ik kijk op uit het boek dat ik aan het lezen ben, antwoord even vriendelijk met "Goeiedag mevrouw", bedenk bij mezelf dat het weliswaar een lekker groen blaadje is dat een jonge bejaarde bok als ik (57) nog wel zou lusten en dat we door haar prominente borsten en mijn niet minder prominente bierbuik uitstekend contact met elkaar zouden kunnen hebben, doch dat ik zeer gelukkig getrouwd ben en dat zo wens te houden, en kijk daarom naar buiten door het raam.

Ik hoor haar op een norse toon naar me toe snauwen: "Gaat het nog lang duren?"

Een vrouw die zin in iets heeft erop laten wachten, doe je natuurlijk niet als gentleman. Dus kijk ik haar opnieuw aan. Ze heeft nu haar handen niet meer op haar rug, en ik zie dat ze in haar rechterhand een kniptang vast heeft.

Het is dus blijkbaar de treinbegeleidster, en ik overhandig haar dan ook mijn vervoerbewijs.

Maar hoe had ik in godsnaam kunnen weten dat zij de treinbegeleidster was? Want ze droeg niet het minste stukje uniform, liep niet krom onder het gewicht van het kastje dat vele treinbegeleiders bijhebben, en vroeg ook niet meteen naar mijn vervoerbewijs.

Ik vrees dat, als ze zo verder gaat, ooit wel eens iets anders dan een vervoerbewijs gaat aangeboden krijgen.

Een treinbegeleidster, volledig zonder uniform ?
Was het niet het nieuwe uniform dat ze aanhad ?

Greetz 2302.

seppl schreef:Onlangs zat ik 's namiddags als één van de weinige passagiers in een trein.

Op een bepaald ogenblik komt er een dame, met haar handen op haar rug, waardoor haar borsten extra tot hun recht kwamen, bij mij staan, en zegt heel vriendelijk: "Goeiedag mijnheer." Meer niet.

Ik kijk op uit het boek dat ik aan het lezen ben, antwoord even vriendelijk met "Goeiedag mevrouw", bedenk bij mezelf dat het weliswaar een lekker groen blaadje is dat een jonge bejaarde bok als ik (57) nog wel zou lusten en dat we door haar prominente borsten en mijn niet minder prominente bierbuik uitstekend contact met elkaar zouden kunnen hebben, doch dat ik zeer gelukkig getrouwd ben en dat zo wens te houden, en kijk daarom naar buiten door het raam.

Mmmm, ik dacht eventjes dat ik op een heel andere website terechtgekomen was, maar nee, het is nog steeds het treinenforum...

HLE 2302 schreef: Een treinbegeleidster, volledig zonder uniform ?
Was het niet het nieuwe uniform dat ze aanhad ?

Ter illustratie:

HLE 2302 schreef: Een treinbegeleidster, volledig zonder uniform ?
Was het niet het nieuwe uniform dat ze aanhad ?

Ik heb mijn ogen goed de kost gegeven, en heb nergens aan haar iets gezien dat een onderdeel van een uniform leek te zijn.

Het was tussen Puurs en Mechelen.

Trammist schreef: Mmmm, ik dacht eventjes dat ik op een heel andere website terechtgekomen was, maar nee, het is nog steeds het treinenforum...

Het moet ongeveer 30 jaar geleden zijn, toen de telecommunicatiemiddelen nog lang niet waren wat ze nu zijn, en de TBG, als een sein op rood bleef staan en de TB er met behulp van de claxon niet in sloeg om de mannen in het seinhuis wakker te krijgen, naar het dichtstbijzijnde telefoonkastje langs de lijn kon trekken.

Dat laatste heb ik toen ooit meegemaakt op lijn 52, en de vrouwelijke TBG droeg een uniform met rokje.

Als je weet hoe hoog de onderste trede van een rijtuig van de grond is wanneer de trein niet aan een perron staat, dan zal het je wellicht niet verwonderen dat de trein bijna scheef hing omdat al het werkvolk, ook al was het winter, met hun hoofd uit de schuiframen hing aan de kant waar de TBG uit- en terug opstapte.

seppl schreef:

Trammist schreef: Mmmm, ik dacht eventjes dat ik op een heel andere website terechtgekomen was, maar nee, het is nog steeds het treinenforum...

Het moet ongeveer 30 jaar geleden zijn, toen de telecommunicatiemiddelen nog lang niet waren wat ze nu zijn, en de TBG, als een sein op rood bleef staan en de TB er met behulp van de claxon niet in sloeg om de mannen in het seinhuis wakker te krijgen, naar het dichtstbijzijnde telefoonkastje langs de lijn kon trekken.

Hm, 30 jaar geleden, Toen moesten de vrouwelijke treinwachters nog worden uitgevonden.
En een TBG die gaat telefoneren? Ik dacht dat dat de taak van de treinbestuurder was.
Mooi verhaaltje, maar fictie - zou ik denken.

overweg13 schreef:Hm, 30 jaar geleden, Toen moesten de vrouwelijke treinwachters nog worden uitgevonden.

Ik dacht het niet. De NMBS werd, net als andere ondernemingen en overheidsbedrijven, verplicht de beroepen ook voor vrouwen toegankelijk te stellen krachtens de verordening van de toenmalige EEG van 4 augustus 1978. Link

En een TBG die gaat telefoneren? Ik dacht dat dat de taak van de treinbestuurder was.

Waarom die TBG en niet de TB gaan telefoneren is, weet ik niet; ik werk niet bij de NMBS.

Die TBG kan aan die telefoon niets gaan doen, beschikt niet over de nodige kennis om eventuele formaliteiten te vervullen.

of reizigers die af en toe eens bij een sein dat dicht bij een perron staat de telefoon nemen om te vragen waar de trein blijft, dat gebeurt soms ook

seppl schreef:Onlangs zat ik 's namiddags als één van de weinige passagiers in een trein.

Op een bepaald ogenblik komt er een dame, met haar handen op haar rug, waardoor haar borsten extra tot hun recht kwamen, bij mij staan, en zegt heel vriendelijk: "Goeiedag mijnheer." Meer niet.

Ik kijk op uit het boek dat ik aan het lezen ben, antwoord even vriendelijk met "Goeiedag mevrouw", bedenk bij mezelf dat het weliswaar een lekker groen blaadje is dat een jonge bejaarde bok als ik (57) nog wel zou lusten en dat we door haar prominente borsten en mijn niet minder prominente bierbuik uitstekend contact met elkaar zouden kunnen hebben, doch dat ik zeer gelukkig getrouwd ben en dat zo wens te houden, en kijk daarom naar buiten door het raam.

Ik hoor haar op een norse toon naar me toe snauwen: "Gaat het nog lang duren?"

Een vrouw die zin in iets heeft erop laten wachten, doe je natuurlijk niet als gentleman. Dus kijk ik haar opnieuw aan. Ze heeft nu haar handen niet meer op haar rug, en ik zie dat ze in haar rechterhand een kniptang vast heeft.

Het is dus blijkbaar de treinbegeleidster, en ik overhandig haar dan ook mijn vervoerbewijs.

Maar hoe had ik in godsnaam kunnen weten dat zij de treinbegeleidster was? Want ze droeg niet het minste stukje uniform, liep niet krom onder het gewicht van het kastje dat vele treinbegeleiders bijhebben, en vroeg ook niet meteen naar mijn vervoerbewijs.

Ik vrees dat, als ze zo verder gaat, ooit wel eens iets anders dan een vervoerbewijs gaat aangeboden krijgen.

Inderdaad, een draai rond haar oren

soms zijn ze het noorden kwijt,mijnheer !

ik koop een treinbiljet aan de balie en stap op de trein om naar mijn bestemming te rijden.
de treinbegeleidster komt langs en vraagt mijn ticket.
ik overhandig dit spontaan aan haar.
dit ticket is NIET MEER GELDIG mijnheer zegt ze
ik vraag haar dan waarom het dan niet meer geldig is.
de treinbegeleidster zegt dan:de datum is verlopen
ik meld haar dat ik het ticket 20 minuten geleden aan de balie van het station aangekocht heb,punt andere lijn.
de treinbegeleidster bekijkt me alsof ik zei dat ik juist van de planeet mars kwam waar ik deelnam aan een "alien orgie" !
dan zegt ze:'t is al goed...ik verwar al gans de dag de datums

't zijn leuke dingen voor de mensen (die sporen !)