Disclaimer: Dit stuk is geschreven vanuit Nederlands oogpunt, voor een Nederlands publiek. Ik had geen zin om het hele verhaal opnieuw te gaan opschrijven, maar neem e.e.a. in voorkomende gevallen niet te serieus
Dank!
Afgelopen weekend had ik nog 2 dagen de tijd om 2 Kruidvatkaartjes op te maken. Tempodwang dus: de baan op! De bestemming? De gevreesde "Kraaienpoot" achter Brugge. Daar, ver weggestopt onder Zeeuws-Vlaanderen, liggen maar liefst
vier dooie lijntjes met een paar stationnetjes eraan. En tsja, die moeten ook

Een blik op de kaart leert waarom de Kraaienpoot Kraaienpoot heet, en waarom het relatief veel tijd gaat kosten allemaal.

Ik had oorspronkelijk een nog veel ambitieuzer plan, maar ik kon zaterdag niet echt mijn bed uitkomen, dus ik vertrok pas om 11:03 vanaf Utrecht Centraal naar Rotterdam, waar het feest al goed begon: De Benelux was tien minuten te laat.

In theorie kon mijn plan daar al de prullenbak in, maar er werd stevig doorgekacheld door de ene trein en gewacht door de andere, zodat ik in Gent Sint-Pieters keurig de tijd had om treinstel 526 als L-trein naar Brugge op de foto te zetten.

Vanuit Brugge ben ik meteen doorgereden naar Oostende, waar een gigantisch stationsgebouw staat. Het station ligt mooi in een bocht.

Meteen terug naar Brugge, waarbij onderweg nog het voormalige station Jabbeke opgeveegd kon worden. Vanuit Brugge door naar Knokke voor wat meer stationnetjes. In Knokke bevindt zich iets wat je ook als CTA-rariteit zou kunnen zien. Wij kennen het uit het Spoorwegmuseum, in België is het dagelijkse realiteit anno 2009: Cardboard Mania

Na dit fenomeen uitgebreid vastgelegd te hebben keerde ik terug naar Brugge. Onderweg bleek dat station Duinbergen inmiddels door de Turken overgenomen is

In Brugge aangekomen was het inmiddels hoog tijd om naar de Jeugdherberg te gaan, ik moest voor 18:00 inchecken namelijk. In de avond had ik afgesproken met een vriendin om in Brugge de stad in te gaan. Maar daar tussenin paste nog precies een slagje naar Torhout, wat erg nuttig was met het oog op het leegvegen van de kaart

In Torhout ging dit Klassiekske op de plaat, buiten de Benelux feitelijk de enige trein met vertraging het hele weekend (+5).

Aangekomen rond 20:00 in Brugge struikelde ik nog over wat bussen, na ja okee dan, schijnt er bij te horen

Uiteindelijk lag ik om 01:00 in bed, en ging om 07:15 de wekker weer. Ontbeten, uitgecheckt, een kwartier voor Jan-met-de-korte-lul staan wachten op een taxi die ik besteld had en dan maar te voet naar het station gegaan. Eerst naar Blankenberge, waar het flink regende. Hier staan 2 treinen in Blankenberge aan de kopsporen.

Overigens staan ook in Blankenberge van die "CTA's" zoals in Knokke. Verder heb ik ze nergens meer gezien. Anyway, vanuit Blankenberge terug naar Brugge, waar met wat moeite een vleugeltrein gesplitst werd. Deze koppel-unit blijft gewoon aan de loc zitten als ze ermee gaan rijden. Kwestie van zeker weten dat iemand HELEMAAL dood is als je er op een overweg tegenaan rijdt, zo'n stormram

Hoe dan ook, vanuit Brugge nog even het laatste stukje afgewerkt, naar Zeebrugge-Strand. Zeebrugge-Strand is een station wat alleen in de vakantieperioden en in de weekends aangedaan wordt. Op andere tijdstippen rijden de treinen naar Zeebrugge-Dorp. Ik ben maar even te voet gegaan (al had ik ook de kusttram kunnen nemen, maar okee). Gelukkig was daarmee dan om 12:00 op zondagmiddag de hele Kraaienpoot af

Dus meteen door naar Gent, waarvandaan 1 keer per 2 uur een L-trein naar Eeklo vertrekt. Deze trein namelijk.

Die nam ik tot Waarschoot, aangezien ik Eeklo al bij een eerdere gelegenheid gedaan had met een stoomtrein vanuit Maldegem. Rond 16:00 was ik weer terug op het station Gent-Dampoort, waar deze trein mij naar Antwerpen bracht.

Uiteindelijk via Roosendaal - Nijmegen naar Utrecht, 20:45 thuis

Rest ons ten slotte nog de oogst:

En de kaart wordt steeds leger
