Plan A:
Halle - Brussel-Zuid 7574 7:52 8:01 +16 (2113 - 53511)
Brussel-Zuid - Libramont 2108 8:33 10:46 (afgeschaft vanaf Jemelle, waar hij toen al +28 had)
Libramont - Bastogne [163b] 10:55 11:32
Bastogne - Lescheret [413] 12:05 12:50
Het zag er niet eens zo slecht uit in Halle. En als de TB van de 3706 zijn hele trein aan het perron gezet had, dan waren we ongetwijfeld met hem meegereden, maar we hadden geen zin om al meteen de lengte van een rijtuig of 6 te overbruggen. Ik kan trouwens alleen maar gokken dat de trein niet volledig aan het perron stond, maar als je de kop van je trein van 8 rijtuigen parkeert op de plaats waar anders een tweeledig stel stopt, dan is er achteraan waarschijnlijk toch wel een stuk dat niet aan het perron staat. De meeste reizigers doen wel de moeite om zich te verplaatsen, met het gevolg dat de twee eerste rijtuigen meer dan vol waren, terwijl er achteraan nog plaatsen zat waren. Ook het vertrekken zorgde trouwens voor problemen: met een diepe zucht leek het alsof de locomotief het voor bekeken hield, en het duurde nog een minuut of twee voor het gevaarte zich weer in beweging zette. Misschien was dat trouwens de reden waarom de trein te vroeg tot stilstand kwam.
Onze 7574 vertrok met maar 5 minuten vertraging van spoor 3, terwijl zowel op spoor 2 als op spoor 4 een P-trein richting Brussel raasde. Mocht Rik de Saedeleer nog leven, hij zou het ongetwijfeld een sandwich genoemd hebben. Gelukkig, en anders dan in voetbal, bleef elk contact uit, maar we stonden meteen niet bepaald in poolpositie om naar Brussel te rijden: het was aanschuiven, en uiteindelijk bereikten we Brussel-Zuid met 16 minuten vertraging. Tijd genoeg om in het pas gerenoveerde rijtuig 53511 de krassiti te merken, het dekseltje van het stopcontact is ook al geforceerd.
Ik had op railtime al gezien dat de 2127 met een 20-tal minuten in Brussel gearriveerd was, en dan is het moment gekomen om zich ook wat zorgen te maken over de terugrit van een deel van deze trein, de 5 M6-rijtuigen die de 2108 moeten uitmaken. De spits is ondertussen hopeloos in de knoei geraakt, en een en ander maakte uiteindelijk dat we Brussel-Zuid verlaten met 15 minuten vertraging. Hoop is een van de christelijke deugden, maar zonder geloof en liefde sta je nergens. We konden dus wel hopen dat deze vertraging nog zou krimpen, maar geloven deden we het al niet meer, en de liefde voor de NMBS krijgt de laatste tijd toch wel sterke knauwen.
Er zit behoorlijk wat volk in het eersteklasserijtuig, beduidend meer dan tijdens de vakantie. En de rit verloopt zoals verwacht: Centraal +17, Noord +18, Schuman +21, Brussel-Luxemburg +20, Ottignies +21, Gembloux +21, Namur +20, Marloie +29. Tussen Haversin en Marloie wordt er nl. op enkel spoor gereden, en de IC naar Brussel gaat voor. Het is de hoogste tijd om een plan B te bedenken. Gelukkig heb ik de dienstregelingen van de TEC-lijnen in de streek afgeprint, en heb ik ook een stafkaart op 1:20.000 mee, om wat meer overzicht te hebben dan met de kaarten op 1:10.000, die we al stappend gebruiken.
Als we in Marloie horen dat de IC naar Brussel een onbepaalde vertraging heeft door problemen met de wissels tussen Libramont en Jemelle, flitst het door mijn hoofd dat we zelf ook ongetwijfeld in de brokken zullen delen. Net voor Jemelle komt nog een dringende oproep van het controlepersoneel voor de treinchef, en in Jemelle krijgen we de gevreesde mededeling: ook wij zullen een onbepaalde vertraging oplopen, en een tiental minuten later wordt de trein helemaal afgeschaft. We worden verwezen verwezen naar een bus, die trouwens al klaarstaat. Het is goeie oude 4822, die snel eivol loopt en die de rit naar Libramont zal verzorgen. Een tweede bus moet nog komen: die zal de halten tussen Jemelle en Libramont bedienen, geslaagde aansluitingen, haha!
Gelukkig rijdt de chauffeur redelijk rustig, en op sommige hellingen is het de bus die de snelheid dicteert.
Plan B:
Eigenlijk waren we al vrij vroeg beginnen denken aan een alternatief, niet voor de wandeling deze keer, wel voor de weg ernaartoe. Net als in juli bleek de aansluiting met de bus van lijn 163b namelijk niet haalbaar, en dus moest het maar die van het volgende uur worden: 11:55. We moesten dan wel een dikke 4 km extra stappen, maar de tijd die we anders verloren zouden hebben door eerst naar Bastogne te rijden, zou nu net volstaan om die 4 km aan het schema toe te voegen. Maar je raadt het al: bus 4822 zet ons om 12:01 voor het station van Libramont af, na een rit van meer dan drie kwartier, vooral gesmaakt door een twintigtal staande reizigers. En dus kunnen we ook plan B opbergen, want de volgende bus valt dan wel buiten de uurcadans (om 12:30) maar dan komen we in tijdsgebrek. Later zal blijken dat dit klopt. We verifiëren trouwens ook nog eens naar de aard van de problemen, want we willen later op de dag ook nog thuis geraken. Een TBG stelt ons gerust: in Hatrival is er een probleem met de seininrichting, dat zal zeker tamelijk snel opgelost zijn. (En inderdaad: op dat ogenblik beginnen de treinen weer te rijden.) De hoeveelste keer is dat eigenlijk in de voorbije weken? Tussendoor vernemen we ook nog dat er al de hele dag problemen waren geweest, o.a. door adhesieproblemen van de 13'en die de zware IC's naar Brussel moesten slepen: het had voor het eerst gevroren…
Plan C:
Plan C schittert door zijn eenvoud. Aan het loket hangen de nummers van taxibedrijven in de buurt van Libramont geafficheerd - service die je in de Naamse en Luxemburgse stations wel vaker aantreft - en amper tien minuten later pikt een taxi ons op. Die zal ons voor het niet onaanzienlijke sommetje van € 50.40 naar Lescheret brengen. De NMBS zal dan wel onze beide lijntjes op de Railpass terugbetalen, maar eigenlijk jagen ze ons dus ferm op kosten. Van die € 50.00 kun je dan wel de treinrit en de busrit van de heenweg aftrekken, maar het blijft een aanzienlijke meerkost; ik twijfel enigszins of de NMBS die zal willen vergoeden…
De ironie wil dat we net in Lescheret aankomen op het ogenblik dat ook de bus uit Bastogne daar arriveert - leeg. Nochtans waren er voor die dag 2 reizigers voorzien.
De wandeling:
De wandeling vonden we op een wandelkaart van de gemeente Léglise: ze heet Moulins à Chêne et Volaiville, en is onberispelijk goed aangeduid met blauwe driehoekjes. De herfst toont zich van zijn beste zijde: helder, fris en ietwat winderig. Het zou zonder meer spijtig geweest zijn mochten we door treinperikelen niet in Lescheret geraakt zijn. Het is een ideale wandeling voor wie van de Ardennen ook meer verwacht dan bossen en valleien: prachtige vergezichten over de weiden waarin de koetjes en kalfjes van de laatste mooie dagen genieten, en 2 watertjes (de Sûre en de Géronne) zorgen voor een verkwikkende 14 km. Even moeten we door een onooglijk bos, waar elk zichzelf respecterend everzwijn zijn neus voor ophaalt, maar zelfs hier zal gedurende 7 dagen in oktober en november aan wildbeheer gedaan worden, gelukkig niet vandaag. Jagers mogen dan wel biologisch afbreekbaar zijn, maar hun effect op de natuur blijft nog lang nawerken. De TWQ bedraagt 44 %. Dat zou beter kunnen, maar in dit stiltegebied stoort zelfs een strook beton nauwelijks, en de onverharde wegen zijn om van te snoepen.
De terugreis:
Lescheret - Longlier [413] 17:00 17:19 +4 (ab5561-45 - Jonckheere Transit 2000 van Transports Penning)
Neufchâteau - Libramont 5887 17:39 17:45 +1 (765)
Libramont - Brussel-Noord 90 17:49 19:41 stipt (2005 - 6185 1090 215)
Brussel-Noord - Halle 3940 19:32 19:51 +16 (2634 - 61008 - 2629)
De bus komt een 2-tal minuten te vroeg aanrijden; er zit nog wat jong grut op dat er waarschijnlijk al een lange rit op zitten heeft. Je merkt de verbazing in hun ogen als ook nog 2 wandelaars instappen. De bus moet een lange omlegging volgen, en zo komen met uiteindelijk toch nog met 4 minuten vertraging in Longlier aan. Daar is de halte verplaatst omdat de overweg afgeschaft is, maar de definitieve haltepaal laat nog alrijd op zich wachten.
Het halte Neufchâteau heette lang geleden Longlier-Neufchâteau, en dat is nog te lezen op de resterende gebouwen van het goederenstation, dat er net als het reizigersstation sterk beschadigd bij ligt. Glas breken lijkt nog altijd een geliefkoosde bezigheid te zijn, ook hier in het verre zuiden, en de NMBS doet ook weinig pogingen om deze schitterende gebouwen in hun waarde te herstellen. Dan geniet afbraak de voorkeur op verkrotting. Tot voor kort lag hier nog een overweg, en die versterkte ongetwijfeld de sociale controle op de stationsomgeving. (Laat me duidelijk zijn: ik juich het verdwijnen van elke overweg toe.) Een L-trein uit Libramont brengt een twintigtal reizigers thuis, en ook de onze heeft 40 reizigers aan boord. Dat weet ik, omdat het telweek is, en ik hoor de TBG luidop dit cijfer murmelen op weg naar het invulformulier. Ik vraag me af hoe vaak deze telweek in oktober de voorbije 25 jaar al doorkruist is door een of andere asociale actie?
In Libramont kunnen we de Vauban nemen. Alleen wordt deze aansluiting niet vermeld in de elektronische planner. Leve het papieren spoorboekje! Nochtans is het een ideale aansluiting, en bovendien een redelijk betrouwbare, vermits de Vauban sowieso achter de L-trein rijdt. Tussen Libramont en Hatrival gaat het over tegenspoor, en dus is het wachten op de IC uit Brussel in vertraging. We vertrekken met 9 minuten vertraging, maar die gaan er geleidelijk af: de rit eindigt stipt. In het tweede rijtuig zitten genoeg reizigers om een halfvolle indruk te geven, we wagen onze kans in het eerste, meteen achter superbeest 2005. Tot Brussel zitten we helemaal alleen, en dat is een luxe die zelfs een taxi niet kan bieden. De TBG is er een naar mijn hart. Tot Brussel komt hij 3 maal poolshoogte nemen, tot helemaal vooraan.
In Brussel-Noord kunnen we nog moeiteloos de IR naar Binche in vertraging nemen. Die zijn we onderweg in Genval voorbijgereden. Met 16 minuten vertraging zal hij net voor de IR naar Quévy (onze eigenlijke aansluiting) in Halle aankomen.
Vijf treinen, drie ervan met meer dan een kwartier vertraging. Het is een schande dat vakbonden (mijn pa zei altijd vagebonden) in een periode waarin de reiziger dag in dag uit gekweld wordt door het stokken van het systeem, acties durven ondernemen die de klant nog eens extra treffen. En dat we tussendoor ook nog het verwijt krijgen dat we toch te dom zijn om het begrijpen. (De Morgen en de Standaard van vandaag, die wel allebei in de rugzak hadden zitten.) Ik heb vandaag de nieuwsbrief van B-Mobility gekregen, en doorgeklikt naar het jaarverslag 2009. Op pagina 50 staat een mooie familiefoto van de Raad van Bestuur. Zeggen de namen Bovy en Van Den Rijse jullie nog iets?
Foto's van de wandeling: http://s62.photobucket.com/albums/h98/o ... ndelingen/
Net voor onze L-trein kwam L5867 in de lage zon Neufchâteau bedienen:
