Goed. Het reisverslag. De wekker ging om tien voor vijf zodat ik om tien voor zes op het lokale metrostation stond voor de eerste metro van de dag. Zodoende stond ik kwart over zes op Amsterdam Centraal in de rij bij de Starbucks waarna ik mij met een Vanilla Spice Latte in de intercity naar Maastricht nestelde met voldoende werk voor mijn favoriete hobby van dit moment, mijn scriptie uitpluizen op foutjes. De reis ging verbazingwekkend soepel, want ik (en een goede vriend) hebben al twee jaar last van een vloek waardoor een treinreis naar Zuid-Limburg altijd met hindernissen gaat en met een goederentrein die precies voor ons uit werd gestuurd in Sittard probeerde men het ook nu weer. Nuja, ik was op tijd in Maastricht waar een Break mij in een half uurtje naar Liège-Guillemins bracht.
Na in Liège de nodige tickets uit de kaartautomaat getrokken te hebben (Liège - Libramont 6,00, Libramont - Dinant 6,00, Dinant - Roosendaal 7,40) konden er nog wat treinen op de foto in dit toch wel fotogenieke station:
De Break waarmee ik uit Maastricht kwam stond te wachten tot hij weer naar Maastricht terug mocht rijden. Op de achtergrond een intercity.
De Thalys naar Köln was nog net op tijd voor deze foto, enige seconden later zou de trein naar Maastricht vertrekken.
De stoptrein naar Jemelle via Rivage. Twee stellen, omdat een treinstel na aankomst in Jemelle helemaal volgehangen zou worden met de beruchte briefjes voor een groepsreservering.
Voor de infrafans: deze constructie zag ik bij het station van Rivage. Heb het nog nooit eerder gezien.
Op het station van Jemelle had ik een overstap van zo'n 40 minuten. Daardoor had ik mooi even de tijd om dit kleine plaatsje op de foto te zetten, waarbij opvallend genoeg het stationsgebouw niet aan de kant van het dorp ligt.
Ik wist dat sommige van de 6400-locs in België konden rijden, maar ik had ze nog nooit met eigen ogen in België gezien.
Jemelle ligt tegen een rots aangeplakt.
Door het centrum van het dorp stroomt een kabbelend beekje.
Tussen de huizen op de hoofdweg kon je een rangeerlocje van de (ik denk) kalkmijn zien. Helaas een photobomb van een schoolgaande jongen die vol in beeld sprong.
Hierna ben ik teruggelopen naar het station, dat was heuvel-op en nog een behoorlijk klimmetje.
Het station van Jemelle wordt opgeknapt, men is nu bezig met het achterste perron en gaat waarschijnlijk naar voren toe werken. Dat het noodzakelijk is, is te zien op deze foto van de binnenrijdende IC-trein naar Luxemburg.
Met de IC-trein ging het naar Libramont, een rit van 32 kilometer met een hoogteverschil van 300 meter die in 20 minuten wordt overbrugd. Tijdens de rit gaat het door een aantal mooie bochten. Helaas begon het licht te druppen en had de trein een kleine vertraging, waardoor ik geen foto's kon maken in Libramont van de treinen. De trein naar Dinant rijdt slechts eens in de twee uur, dus missen zou vrij problematisch zijn. Uiteindelijk kwam het allemaal goed en na Bertrix, waar de trein kop maakt, klaarde het snel op.
De meerspannings-Desiro na aankomst in Dinant. De spanningswissel is iets ten zuiden van Anseremme.
Aan de andere kant van het overpad staat een gemoderniseerde Break als intercity naar Brussel.
Naast het station staan een aantal bussen van de TEC geparkeerd.
Het station van Dinant. Het steekt nogal lelijk af vergeleken met de rest van het stadje...
... want na driehonderd meter lopen kom je bij de brug over de Maas en heb je mooi zicht op de citadel, met rechts naast de kerk de kabelbaan omhoog.
Hier vanaf de andere kant gezien richting de brug gekeken, die versierd is met Sax'eu'fonen, beschilderde saxofonen vanuit de gehele Europese Unie. Hierna genoten van een sandwich en een glas Leffe in de Leffe-brasserie, want dat bier is afkomstig uit Dinant.
Wat hierna gebeurde staat grotendeels niet op foto, dus maar even een korte samenvatting. In Dinant nam ik de trein van 15:11 (een minuut vroeger dan alle andere treinen van de dag) naar Namen, waar ik moest overstappen op de IC/P-trein Liers - Namen - Brussel L/S/N/C/Z - Mons - Tournai. Deze monsterlijke zig-zagtrein reed met 10 M4-rijtuigen wat mij wel erg veel leek, maar voor het propvolle perron in Namen bleek het maar net voldoende. Nadat de loc 27 ons puffend en steunend de steile heuvel had opgesleept ging het langs Gembloux (trein bijna leeg), Ottignies (trein weer vol) naar Brussel, waar ik op Schuman uit de trein ging. Door de combinatie van IC en P-trein zou de overstap op Centraal naar de Benelux maar 4 minuten zijn, wat dus neerkomt op onhaalbaar, dus heb ik in Schuman maar het nieuwe bordje op de foto gezet en de metro naar Brussel-Zuid genomen.
Het metrostation Schuman. Er is behoorlijke progressie gemaakt in de werken.
De rest van de rit is voor mij voorspelbaar: een metro naar Brussel-Zuid waar het een puinhoop was door een alarm in het station, de Benelux naar Nederland die zeer goed gebruikt wordt, Intercity Direct naar Schiphol en een sprintertrein naar mijn lokale treinstation.
