Geen rijbewijs en geen zin in leren autorijden

[kika]

Wat die zware boodschappen betreft: voor hoeveel mensen doe jij inkopen en hoe vaak? Misschien is het zinvol even te kijken of je geen drinkwater uit de kraan kan krijgen en melk van de melkboer (of bestaat dat niet meer bij jullie?). Of een ander fietsrekje, fietstassen, grote rugzak? Het is pas wanneer ik veel of omvangrijke dingen nodig heb (gipskartonplaten ofzo), dat ik een bakfiets leen of m'n partner laat rijden.

Voor er auto's bestonden geraakten de mensen toch ook overal, hoe deden ze het toen?

Door 'overal' te herdefiniëren. En tijd. Mijn overgrootvader werkte in de kolenmijnen bij Charleroi in de buurt. Die ging maar 1x per week naar huis. Je ziet ook veel minder cafés met bed, herbergen en co. Nu staat er ergens een Formule1 hotel troosteloos te zijn.
Er was ook veel meer zelfvoorzienendheid. Kijk eens naar je favoriete dorp of in je familie: wie kan je aanspreken als je morgen zonder supermarkt en bouwmarkt zit en je moet je woning heropbouwen? Vergeet dan ook geen biertje te brouwen voor de mensen die je helpen, dat hoeft niet helemaal uit Jupille te komen

[Steve]

(...) Het is pas wanneer ik veel of omvangrijke dingen nodig heb (gipskartonplaten ofzo), dat ik een bakfiets leen of m'n partner laat rijden.

Gipskartonplaten vervoeren met een bakfiets? Heel ambitieus...

[kika]

De meesten die hier altijd zitten te roepen dat de auto een overbodige luxe is, zijn mensen die ofwel gepensioneerd/student zijn, ofwel daguren hebben.

Er is een verschil tussen 'overbodige luxe' en erkennen dat een leven zonder eigen auto mogelijk kan zijn. De meesten zeggen, zien en ervaren ook dat dat geen evidentie is. Toen ik in shiften werkte (zonder nacht), woonde ik bewust zo ongeveer boven een Brussels metrostation. Maar ook nu als zelfstandige met nageslacht merk ik bijna iedere 2e dag de nadelen. En iedere dag de mooie kanten. Uiteraard zijn er veel voorbeelden van mensen die zonder auto hun beroep niet kunnen uitoefenen of koppels waar beiden plezier hebben in hun baan maar dat er dan minstens eentje afhankelijk is van de wagen. Dát lijkt me ook helemaal niet het punt van dit draadje, eerder het omgekeerde: de vaststelling dat je in deze maatschappij scheef wordt bekeken wanneer je tevreden zonder bent.

[Treinenman]

Een auto is geen 'overbodige luxe' maar ik ben best tevreden zonder eigen auto en rijbewijs. Het geeft beperkingen maar ik heb er geen problemen mee.
Naast de fiets, OV en taxi ga ik wel eens mee met iemand die wel kan autorijden. Geen volledig 'autoloos' leven.
Maar mensen blijven het raar vinden dat ik geen rijbewijs wil halen of wil leren autorijden.

[groentje]

Maar waarom is de haven zo slecht bereikbaar zonder auto? En vooral: waarom wordt dat blijkbaar als vanzelfsprekend beschouwd?
En het werd hier ook al gezegd, maar door onze autoverslaving (van de samenleving, niet speciaal van de mensen) komen we langzamerhand terug uit waar we vertrokken zijn: dat zich verplaatsen, tijd kost, en de meest efficiënte verplaatsing gelijk is aan geen verplaatsing. Ik heb me in ieder geval mijn verhuis naar Brussel nog niet beklaagd, maar ik besef dat dat niet voor iedereen is weggelegd. Als ik echter nog maar durf vragen of verhuizen werd overwogen, word ik in het beste geval als wereldvreemd beschouwd.
Nu valt Hemiksem in wat ooit de GEN-zone rond Antwerpen moet worden, met meer, vroeger en later treinen, omdat we nu eenmaal geen honderdduizenden mensen op minder dan een km van de OLV-kathedraal kunnen laten wonen zonder in Hongkongse toestanden te vervallen. Vandaag zitten we in echter in een andere situatie, waarbij verre verplaatsingen gestimuleerd worden.

[Merijn]

Mijn auto is mijn vrijheid, al moet ik toegeven dat mijn leven zonder auto ook perfect mogelijk zou zijn. Een maand geleden hadden mijn vrouw en ik bijna elk een eigen auto, maar we hebben dan toch maar uitgedoktert hoe het zonder die 2de auto kan. Maar helemaal zonder auto, toch liever niet. Zoals hier aangehaald speelt het leven zich tegenwoirdig niet enkel meer onder de kerktoren af.

Enkele jaren terug wou ik eens de overtocht Zeebrugge - Hull doen: met de trein naar Zeebrugge en dan te voet naar de terminal, echter...de enige weg naar de terminal was eigenlijk zelfs verboden als voetganger.

[Steven]

Omdat je de verkeerde route nam. Naar de terminal van Zeebrugge = trein tot Brugge en daar de specifieke bus nemen.

[Merijn]

Inderdaad, want de keer erna heb ik het zo gedaan. Echter toont het toch wel aan hoe onze samenleving voor auto's gemaakt is en helemaal niet voor voetgangers.

Nuja, een haven is uiteraard wel een uitzonderlijk voorbeeld uiteraard.

[groentje]

Vaart die nog? En mag je er als voetpassagier überhaupt nog wel op?

[kika]

Zelfde verhaal met andere havens hoor, als er al pijltjes staan, zijn die bedoeld voor auto's. En als je in een havengebied werkt, moet je car-poolen of met zo'n bedrijfsbusje mee. Interimmers worden wel eens met de taxi gestuurd. An sich heb ik voor het tweede wel begrip: het zijn uitgestrekte gebieden waar niet per sé mensen wonen maar vooral werken. Wanneer werkgevers hier gestimuleerd of met zachte hand gedwongen worden om eventueel samen met andere bedrijven vervoer te organiseren voor de werknemers lijkt me dat voldoende. Toch weer ettelijke duizenden hectares waar dan geen of nauwelijks overheidsgeld naar het OV hoeft.

[Treinenman]

Wat die zware boodschappen betreft: voor hoeveel mensen doe jij inkopen en hoe vaak? Misschien is het zinvol even te kijken of je geen drinkwater uit de kraan kan krijgen en melk van de melkboer (of bestaat dat niet meer bij jullie?). Of een ander fietsrekje, fietstassen, grote rugzak? Het is pas wanneer ik veel of omvangrijke dingen nodig heb (gipskartonplaten ofzo), dat ik een bakfiets leen of m'n partner laat rijden.

Voor er auto's bestonden geraakten de mensen toch ook overal, hoe deden ze het toen?

Door 'overal' te herdefiniëren. En tijd. Mijn overgrootvader werkte in de kolenmijnen bij Charleroi in de buurt. Die ging maar 1x per week naar huis. Je ziet ook veel minder cafés met bed, herbergen en co. Nu staat er ergens een Formule1 hotel troosteloos te zijn.
Er was ook veel meer zelfvoorzienendheid. Kijk eens naar je favoriete dorp of in je familie: wie kan je aanspreken als je morgen zonder supermarkt en bouwmarkt zit en je moet je woning heropbouwen? Vergeet dan ook geen biertje te brouwen voor de mensen die je helpen, dat hoeft niet helemaal uit Jupille te komen

Hier een boodschappenlijstje, is hier wekelijks nodig, of om de twee weken, voor drie personen:
-een doos waspoeder of wasmiddel
-een pak melk (Aldi)
-2 tot 4 pakken flesjes water (Aldi)
-1 tot 3 flessen limonade
-1 tot 3 zakken aardappelen
Dit is wel wat en te veel om met de fiets mee te krijgen.
Maar zoals eerder gezegd spreekt het me niet aan om auto te leren rijden. Het is (te) duur naast de gegeven redenen. Ik zoek er nog oplossingen voor.

Voor andere zaken als dagtrips is geen enkel probleem. Ik doe alleen deze die met OV bereikbaar zijn of met de fiets.

[Treinenman]

Waar of niet waar?

Elke mens die erbij komt is een auto erbij.

[groentje]

Vaker winkelen? Kan je ook nog eens vers kopen. In de stad wonen is wel een groot voordeel daarvoor, je moet nooit heel ver lopen.

[overweg13]

Vaker winkelen? Kan je ook nog eens vers kopen. In de stad wonen is wel een groot voordeel daarvoor, je moet nooit heel ver lopen.

En leverdiensten zoals die van Colruyt of Delhaize. Bespaart bovendien nog tijd en de soms die je moet betalen voor de levering thuis is niets in vergelijking met de kost van een eigen auto.

[The_Knitter]

Mijn moeder heeft geen auto (ik wel, maar die heb ik altijd mee naar het werk ), en doet alle boodschappen op de fiets. Ze fietst naar de groenteboer, naar de supermarkt. Ze gaat 3x per week, en dan is het prima te doen. Soms 2x per week, en ook dan kan ze het mee krijgen op de fiets. Fietstassen zijn dan wel handig.