(Off-topic inleiding...)
Lastovo, één van de meest afgelegen eilanden van Kroatië.

Er wonen ongeveer 700 mensen, de meesten in "Lastovo-stad".

De stad werd aangelegd in de vorm van de tribune van een amfitheater.
Anders dan de meeste Dalmatische kustplaatsen ligt deze met haar rug naar de zee. Dit zou het gevolg zijn van de vele piraterij-aanvallen die men hier in de voorbije eeuwen heeft moeten ondergaan.
Ik bracht een tiental dagen door op Lastovo.
De eerste dagen kon ik het "Poklad" meebeleven, een carnavaleske traditie die hier al meer dan 500 jaar meegaat.

Officiële website : http://www.lastovski-poklad.hr/stranice ... a_eng.html
Filmpje : https://www.youtube.com/watch?v=vezTtKReWYY (sterk aanbevolen voor liefhebbers van repetitieve melodietjes op een lier)




Na het "Poklad" is het op Lastovo nog nét iets rustiger dan anders. Mede dankzij het prima lenteweer het beste moment voor mooie wandelingen door de ongerepte natuur van dit eiland.




********************************************************
Doch op een gegeven moment moet een mens dan toch weer naar huis...
Zondag 10/03/2019
Mijn eerste vervoermiddel is het busje dat de verbinding verzorgt tussen "Lastovo-stad" en de veerhaven in Ubli, in aansluiting met de aankomende en/of vertrekkende veerboten.
Zelfs tot in deze uithoek van Europa is de Deutsche Bahn ondertussen present : de busdienst op Lastovo wordt namelijk verzorgd door Arriva, zij namen onlangs de grote Kroatische busmaatschappij Autotrans over.
Om de dagelijkse busdiensten op het eiland te verzorgen zijn er twee chauffeurs nodig : één van hen is inheems, de andere hebben ze moeten "invaren" vanaf het eiland Korcula. Beiden moeten 7d/7d rijden, er is iedere dag een vroege en een late shift. Het zijn weliswaar erg korte shifts maar hoe ze dat met rij- en rusttijden regelen is me niet helemaal duidelijk.
Hier zijn we onderweg van "Lastovo-beneden" naar "Lastovo-boven".

Vanaf de halte "Lastovo-boven" is er een mooi uitzicht op het Lastovski Kanal van de Adriatische Zee, op de achtergrond de zuidkust van het eiland Korcula.

In het winterseizoen kan men enkel 's ochtends heel erg vroeg het eiland verlaten.
Er is een catamaran die om 04u25 vertrekt, deze bereikt Split om 07u40.
Nauwelijks 5 minuten later, om 04u30, vertrekt dan de ferry die Split om 09u00 bereikt.
Beide doen onderweg de haven Vela Luka op het eiland Korcula aan, hier is er aansluiting met de bus naar Dubrovnik, de hoofdstad van de "zupanija" (iets zoals een provincie) waar Lastovo deel van uitmaakt.
Gelukkig voor mijn nachtrust is er één wekelijkse uitzondering : op zondagen vertrekt de ferry pas om 13u00

Mijn bus na aankomst aan de veerhaven in Ubli.

Havengebouwtje met koffiebar (gesloten buiten zomerseizoen), tourist-office en Jadrolinija-loket.
Links onder in beeld iets wat je hier niet zou verwachten : een fietsdeelsysteem type Villo. (maar niet in gebruik buiten seizoen)

Een apart stukje kade voor douane-afhandeling (vooral gebruikt door yachts die vanuit Italië komen).

Mijn ticket.

Dit schip, toepasselijk genaamd "Lastovo", zal me naar Split brengen.

De trossen zijn los.

Lastovo was in de tijd van Joegoslavië onder Tito een verboden eiland. Er waren hier heel wat marinesoldaten gelegerd die een eventuele aanval over zee vanuit Italië moesten afslaan. De hele westelijke kant van het eiland Lastovo staat nog vol met sporen uit die tijd.
Vanaf de veerboot is bijvoorbeeld deze tunnel "Sito" te zien waarin kleine schepen en duikboten konden verborgen worden.

Beelden van op het schip


Zuidkust van Hvar

En tenslotte komt Split in zicht.

Het schip voor mijn volgende etappe ligt al klaar.

Vertrektabel in de haven van Split.

Ik heb tickets voor de nachtboot naar Ancona.

Inschepen.

Met de lift naar het "Cabin Deck"

Lange gangen...

Mijn verblijf voor de komende nacht : inside cabin 3030.


De avond is gevallen over Split

Zicht op het binnenrijdende auto- en vrachtverkeer.

Even door het venster (euh... de patrijspoort) binnenloeren in de personeelsruimte.
Er hangt een beeltenis van Maria.

En reddingsboten zijn er ook genoeg. We kunnen dus gerust zijn.


In het restaurant hebben ze geen werk vanavond...

...en dat is ook mijn schuld want ik kies voor een crackertjes-picknick.

Daarna ga ik nog even naar de bar.
De affiche aan de ingang belooft één en ander...

...maar er is niets te doen.

Dan maar naar bed... Net zoals deze "passagio ponte" passagiers...
(waar is de tijd dat ik dat ook nog comfortabel genoeg vond ?)

De Adriatische Zee is heel kalm vannacht maar toch valt slapen me moeilijk. De ventilatie in de cabine is bijzonder lawaaierig. Tegelijkertijd heb ik het gevoel dat er niet veel lucht binnenkomt. De deur op een kier met mijn zwaar valies ervoor brengt uiteindelijk een oplossing.
Maandag 11/03/2019
Al om 06u15 word ik gewekt door een "cabinemeisje" dat mijn beddengoed al zou willen meenemen... Dat weiger ik beleefd en ik soes nog een halfuurtje verder tot we de kade raken.
"Marko Polo" aangemeerd in Ancona.

En zo zijn we in Italië aangekomen (aan de andere zijde van de draad).
