Stakingen

[overweg13]

Eigenlijk verbaast het mij dat deze regering de vakbonden nog geen rechtspersoonlijkheid heeft gegeven. Ik zou me kunnen voorstellen dat ze dan veel zuiniger met het stakingswapen zouden omspringen en heel misschien zelfs meer inspraak zouden krijgen. Overigens, dat men altijd meer moet staken (nu 3 dagen na elkaar) laat vermoeden dat het "wapen" wel erg bot geworden is...

[pietje]

Eigenlijk verbaast het mij dat deze regering de vakbonden nog geen rechtspersoonlijkheid heeft gegeven. Ik zou me kunnen voorstellen dat ze dan veel zuiniger met het stakingswapen zouden omspringen en heel misschien zelfs meer inspraak zouden krijgen. Overigens, dat men altijd meer moet staken (nu 3 dagen na elkaar) laat vermoeden dat het "wapen" wel erg bot geworden is...

En vooral: met rechtspersoonlijkheid zouden ze meer doen om te voorkomen dat extremisten misbruik maken van hun betogingen. Nu hoor je ze het allemaal wel "met klem veroordelen", maar dat deed indertijd Yasser Arafat ook bij aanslagen die hij zelf goedgekeurd had.
Als ze zelf zouden instaan voor de gevolgen, zouden ze ook echt hun best doen om dit te voorkomen.
Op dit moment heb ik het idee dat ze hopen op zoveel mogelijk vernielingen zodat ze dit kunnen framen als "De mensen zijn zodanig boos op de regering dat dit de gevolgen zijn", terwijl het gewoon amokmakers zijn die enkel op anarchie uit zijn.

Sommige vakbonden hebben echt heimwee naar de betogingen van de mijnwerkers, want want toen werkte de chantage met geweld. Gelukkig liggen die tijden definitief achter ons.

[Steven]

Is de hervorming pijnlijk voor sommigen? uiteraard
Had men er vroeger aan moeten beginnen, zodat het minder bruusk werd? ook uiteraard
Moeten we het nog steeds normaal vinden dat mensen voor hun 60 met pensioen gaan? zeker en vast niet
Iedereen die hier niet mee akkoord is, is een egoïst die liever de jongere generatie helemaal geen pensioenvooruitzicht geeft om toch maar zo snel mogelijk in de hangmat te kunnen liggen.

Dus we gaan eerdaags weer een berg egoïsten zien die niet kunnen of willen uitrekenen dat het bij een levensverwachting van 82 jaar onmogelijk is om dit allemaal betaald te krijgen op een actieve loopbaan van 35 jaar zoals sommigen graag willen behouden.
Maar blijkbaar is staken tegen het onvermijdelijke leuker en gemakkelijker dan echt werken aan oplossingen.

Je maakt wel een bedenkingsfout. Die verwachtingen zijn niet voor iedereen gelijk. De mensen met zware beroepen hebben net geen levensverwachting van 82 jaar in tegendeel zelfs. Daar bestaan medische studies over. De zware beroepen zijn er zeker en deze mensen tot 67 jaar laten werken is ze gewoon uitlachen in hun gezicht en zeggen werken tot je dood valt. Had men nu gewoon gewerkt met de oude lijst en gezegd iedereen werkt 2-3 jaar langer tov de huidige situatie had men wellicht geen enkel protest gehad. Nu doet men gewoon alsof elke job gelijk is wat totaal niet waar is. De rest komt vooral voort uit politiekers die iedereen tegen iedereen willen opzetten zodat ze zichzelf buiten schot kunnen plaatsen. Ze leveren zelf amper in, gunnen zichzelf nog steeds grote voordelen daar waar de gewone bevolking weer de zwartste inspanning mag leveren. Maar tegen heel wat mensen zeggen dat ze langer moeten werken en ook nog eens pensioen moeten inleveren is er gewoon over.
Zijn er profiteurs van een bepaald systeem? Hoogstwaarschijnlijk wel, moet je een hele bevolking treffen om de profiteurs te vermijden? Ik denk van niet.ik krijg met alle maatregelen die men zou willen enkel het gevoel dat men de middenklasse er gewoon uit wil.

[pietje]

Is de hervorming pijnlijk voor sommigen? uiteraard
Had men er vroeger aan moeten beginnen, zodat het minder bruusk werd? ook uiteraard
Moeten we het nog steeds normaal vinden dat mensen voor hun 60 met pensioen gaan? zeker en vast niet
Iedereen die hier niet mee akkoord is, is een egoïst die liever de jongere generatie helemaal geen pensioenvooruitzicht geeft om toch maar zo snel mogelijk in de hangmat te kunnen liggen.

Dus we gaan eerdaags weer een berg egoïsten zien die niet kunnen of willen uitrekenen dat het bij een levensverwachting van 82 jaar onmogelijk is om dit allemaal betaald te krijgen op een actieve loopbaan van 35 jaar zoals sommigen graag willen behouden.
Maar blijkbaar is staken tegen het onvermijdelijke leuker en gemakkelijker dan echt werken aan oplossingen.

Je maakt wel een bedenkingsfout. Die verwachtingen zijn niet voor iedereen gelijk. De mensen met zware beroepen hebben net geen levensverwachting van 82 jaar in tegendeel zelfs. Daar bestaan medische studies over. De zware beroepen zijn er zeker en deze mensen tot 67 jaar laten werken is ze gewoon uitlachen in hun gezicht en zeggen werken tot je dood valt. Had men nu gewoon gewerkt met de oude lijst en gezegd iedereen werkt 2-3 jaar langer tov de huidige situatie had men wellicht geen enkel protest gehad. Nu doet men gewoon alsof elke job gelijk is wat totaal niet waar is. De rest komt vooral voort uit politiekers die iedereen tegen iedereen willen opzetten zodat ze zichzelf buiten schot kunnen plaatsen. Ze leveren zelf amper in, gunnen zichzelf nog steeds grote voordelen daar waar de gewone bevolking weer de zwartste inspanning mag leveren. Maar tegen heel wat mensen zeggen dat ze langer moeten werken en ook nog eens pensioen moeten inleveren is er gewoon over.
Zijn er profiteurs van een bepaald systeem? Hoogstwaarschijnlijk wel, moet je een hele bevolking treffen om de profiteurs te vermijden? Ik denk van niet.ik krijg met alle maatregelen die men zou willen enkel het gevoel dat men de middenklasse er gewoon uit wil.

Ik maak helemaal geen bedenkingsfout.
Het oude systeem was namelijk helemaal niet eerlijk.
Het waren alleen mensen in een sector met sterke vakbonden die heel vroeg konden uitstappen, niet toevallig vooral in overheidsdienst.
Als je voor een kleine zelfstandige werkte en je had op je 55ste je rug er helemaal doorgewerkt, kon je mooi verder werken tot het normale pensioen.
Deed je een veel lichtere job bv. bij de overheid of in de chemische industrie was je rug op dat moment nog pico bello, maar kon je stilaan uitbollen of zelfs al met pensioen.
De lijsten van zogenaamd zware beroepen waar men telkens mee afkomt, doen mij telkens in lachen uitbarsten. Of heb jij weet van politiemensen, brandweermensen en dergelijke die massaal voor hun 70ste stervern? Die lijsten kunnen alleen verzonnen zijn door mensen die nog nooit zware fysieke arbeid van dichtbij gezien hebben. En opnieuw kom ik bij hetzelfde uit: in de meeste jobs kan je nog perfect ingezet worden voor taken die minder zwaar zijn. Of vindt plots iedereen dat zelfs wijkagent te zwaar is voor een 55+er? In elke job is er echt wel een mogelijkheid om mensen van 60 een zinvolle invulling te geven. We moeten van het idee af dat mensen op hun 60ste nog steeds exact dezelfde job doen dan toen ze 25 waren en als dat niet mogelijk is, is het enige alternatief het pensioen.

Het hele probleem is vooral ontstaan door wat ik het "collectief egoïsme" van de vakbonden noem: voor sectoren/groepen waar ze sterk stonden, werkten ze regelingen uit, die enkel daarvoor van toepassing waren. Het enige eerlijke en solidaire is een systeem waarbij het niet uitmaakt wie je werkgever is, en waarbij de regelingen voor iedereen gelijk zijn.

Maar dat de politiek zichzelf ook wat minder voordelen mag geven, daar ben ik het echt wel mee eens.

[JonasV91]

op bepaalde plekken echt wel misbruik gemaakt wordt van het stakingsrecht.

Tuurlijk, maar dan pak je dat misbruik aan, niet door rechten te ontnemen.

Moeten we het nog steeds normaal vinden dat mensen voor hun 60 met pensioen gaan? zeker en vast niet
/quote]
Dit is mijn inziens verdeel en heerspropaganda en dus geen geldig argument. Het aandeel personen dat zo vroeg op pensioen gaat is gewoon verwaarloosbaar. Maar het gegeven wordt, zeker in de context van de spoorwegen, misbruikt om stemmen te ronselen. Deze discussie gaat over stakingen bij spoorwegpersoneel. Cijfers in bijgevoegd artikel.
https://www.dewereldmorgen.be/artikel/2 ... eer%20kost.
https://www.pensionstat.be/nl/kerncijfe ... sioneerden

Dus we gaan eerdaags weer een berg egoïsten zien die niet kunnen of willen uitrekenen dat het bij een levensverwachting van 82 jaar onmogelijk is om dit allemaal betaald te krijgen op een actieve loopbaan van 35 jaar zoals sommigen graag willen behouden.

Ik ben intussen de leeftijd gepasseerd waarop het enkele decennia geleden normaal was om bij een herstructurering met brugpensioen te gaan. Dat waren mensen met een loopbaan van zelfs minder dan 35 jaar. Ik kan mij op dit moment totaal niet inbeelden waarom men dit toen wel een goed idee vond en hoe we dit gingen betalen.

Er was een duidelijke reden/motivatie waarom men dacht dat brugpensioen een goed idee was. Het is de verantwoordelijkheid van de overheden om systemen bij te sturen van zodra er complicaties voordoen. De overheid heeft gefaald. Maar je kan anderen onmogelijk kwalijk nemen dat zij hun "voordelen" niet kwijt willen. Da's des mensen. Zelfde met gewoontes.
https://www.jobat.be/nl/art/wat-beteken ... t-voor-jou

Waar de vakbonden wél iets nuttigs voor zouden kunnen doen is dat ze in de verschillende overlegorganen regelingen uitwerken waardoor het vanaf een bepaalde leeftijd mogelijk is om een lichter werkregine te bekomen. Een arbeider/verpleegster/treinbestuurder die in een volcontinu systeem of met onregelmatige uren gepland word, zou vanaf een bepaalde leeftijd het recht moeten hebben om fysiek minder zwaar regime te krijgen. Uiteraard zal dit resulteren in het wegvallen van bepaalde premies, maar voor veel mensen zijn op die leeftijd de grote kosten ook verleden tijd (kinderen, afbetaling woning,...)
Maar blijkbaar is staken tegen het onvermijdelijke leuker en gemakkelijker dan echt werken aan oplossingen.

Denk je nu echt dat werkgevers op deze constructieve bijdrages zitten te wachten? Mijn ex-werkgever wou alles voor iedereen gelijktrekken. Ik ken veel personen met ASS die veel flexibeler zijn dan de maatschappij toestaat. (Ik heb zelf ASS, vandaar de referentie.)
Er zijn heel weinig werkgevers die openstaan voor daadkrachtige oplossingen.
De meesten willen gewoon poen uit de zakken van anderen kloppen en in worst-case scenario gaan ze heel ver voor die laatste eurocent. Als je wil weten hoe dat gaat kijk je maar naar de VS.
Idealiter werken we aan individuele oplossingen maar ik zie het helemaal de andere richting uitgaan. Nu, ik zal hopelijk wel een vertekend beeld hebben door mijn persoonlijke situatie.

Ik ben heel gek waarschijnlijk maar ik denk dat we binnenkort een Daens 2.0 kunnen gebruiken als het zo verder gaat.

[JonasV91]

Eigenlijk verbaast het mij dat deze regering de vakbonden nog geen rechtspersoonlijkheid heeft gegeven. Ik zou me kunnen voorstellen dat ze dan veel zuiniger met het stakingswapen zouden omspringen en heel misschien zelfs meer inspraak zouden krijgen. Overigens, dat men altijd meer moet staken (nu 3 dagen na elkaar) laat vermoeden dat het "wapen" wel erg bot geworden is...

Ik kan me wel vinden bij dit idee. Maar die laatste conclusie lijkt me verkeerd. Volgens mij is dat duiding dat diegene die echt iets kan veranderen zich geen moer aantrekt van diegene die staakt.

Notabene: er zijn tegenwoordig al veel stakingen geweest met een grote verscheidenheid aan doelpubliek (los van openbaar vervoer wat de pers heel graag misbruikt). Dit zijn geen mensen die niet willen werken, dat zijn mensen die inzitten met de situatie en de toekomst. Ik zie enorm veel symptomen van een systeem dat fundamentele problematieken ondervindt. Zoveel brandjes die ontstaan en de overheden komen nooit met echt constructieve oplossingen.

Net zoals de werkgevers liggen de overheden niet wakker van de wensen van de burger. De stappen in de richting van een VS-scenario maar dan in Europa worden steeds minder groot.

Kijk eens buiten onze landsgrenzen en zie hoeveel brandjes daar woeden. Diegene die echt iets kunnen veranderen interesseert het hen geen moer.

[JonasV91]

Is de hervorming pijnlijk voor sommigen? uiteraard
Had men er vroeger aan moeten beginnen, zodat het minder bruusk werd? ook uiteraard
Moeten we het nog steeds normaal vinden dat mensen voor hun 60 met pensioen gaan? zeker en vast niet
Iedereen die hier niet mee akkoord is, is een egoïst die liever de jongere generatie helemaal geen pensioenvooruitzicht geeft om toch maar zo snel mogelijk in de hangmat te kunnen liggen.

Dus we gaan eerdaags weer een berg egoïsten zien die niet kunnen of willen uitrekenen dat het bij een levensverwachting van 82 jaar onmogelijk is om dit allemaal betaald te krijgen op een actieve loopbaan van 35 jaar zoals sommigen graag willen behouden.
Maar blijkbaar is staken tegen het onvermijdelijke leuker en gemakkelijker dan echt werken aan oplossingen.

Je maakt wel een bedenkingsfout. Die verwachtingen zijn niet voor iedereen gelijk. De mensen met zware beroepen hebben net geen levensverwachting van 82 jaar in tegendeel zelfs. Daar bestaan medische studies over. De zware beroepen zijn er zeker en deze mensen tot 67 jaar laten werken is ze gewoon uitlachen in hun gezicht en zeggen werken tot je dood valt. Had men nu gewoon gewerkt met de oude lijst en gezegd iedereen werkt 2-3 jaar langer tov de huidige situatie had men wellicht geen enkel protest gehad. Nu doet men gewoon alsof elke job gelijk is wat totaal niet waar is. De rest komt vooral voort uit politiekers die iedereen tegen iedereen willen opzetten zodat ze zichzelf buiten schot kunnen plaatsen. Ze leveren zelf amper in, gunnen zichzelf nog steeds grote voordelen daar waar de gewone bevolking weer de zwartste inspanning mag leveren. Maar tegen heel wat mensen zeggen dat ze langer moeten werken en ook nog eens pensioen moeten inleveren is er gewoon over.
Zijn er profiteurs van een bepaald systeem? Hoogstwaarschijnlijk wel, moet je een hele bevolking treffen om de profiteurs te vermijden? Ik denk van niet.ik krijg met alle maatregelen die men zou willen enkel het gevoel dat men de middenklasse er gewoon uit wil.

Ik maak helemaal geen bedenkingsfout.
Het oude systeem was namelijk helemaal niet eerlijk.
Het waren alleen mensen in een sector met sterke vakbonden die heel vroeg konden uitstappen, niet toevallig vooral in overheidsdienst.

Wat staat er jou of anderen in de weg om vakbondsvertegenwoordiging te creëren? Lijken dat niet de werkgevers te zijn die hier niet zo happig op zijn?

Als je voor een kleine zelfstandige werkte en je had op je 55ste je rug er helemaal doorgewerkt, kon je mooi verder werken tot het normale pensioen.
Deed je een veel lichtere job bv. bij de overheid of in de chemische industrie was je rug op dat moment nog pico bello, maar kon je stilaan uitbollen of zelfs al met pensioen.

Er is toch niemand die verplicht bij de overheid werkt of verplicht zelfstandige wordt? Da's toch een persoonlijke keuze en daarbij horen voor- en nadelen. Als mensen jaloers zijn staat er hen toch niks in de weg om bij de overheid te gaan? Maar daar is het precies toch niet rozengeur en manenschijn?

De lijsten van zogenaamd zware beroepen waar men telkens mee afkomt, doen mij telkens in lachen uitbarsten. Of heb jij weet van politiemensen, brandweermensen en dergelijke die massaal voor hun 70ste stervern? Die lijsten kunnen alleen verzonnen zijn door mensen die nog nooit zware fysieke arbeid van dichtbij gezien hebben. En opnieuw kom ik bij hetzelfde uit: in de meeste jobs kan je nog perfect ingezet worden voor taken die minder zwaar zijn. Of vindt plots iedereen dat zelfs wijkagent te zwaar is voor een 55+er? In elke job is er echt wel een mogelijkheid om mensen van 60 een zinvolle invulling te geven. We moeten van het idee af dat mensen op hun 60ste nog steeds exact dezelfde job doen dan toen ze 25 waren en als dat niet mogelijk is, is het enige alternatief het pensioen.

De criteria voor zware beroepen zijn vastgelegd en houden steek. Er zijn trouwens ook criteria voor de private sector.
https://be.indeed.com/carrieregids/een- ... aar-beroep
Waar ik je wel in volg is die zinvolle invulling. Maar daar staan werkgevers niet voor te springen. Ze willen eenheidsworst. Terwijl individuele oplossingen wel noodzakelijk zijn om in te spelen op de noden.

Het hele probleem is vooral ontstaan door wat ik het "collectief egoïsme" van de vakbonden noem: voor sectoren/groepen waar ze sterk stonden, werkten ze regelingen uit, die enkel daarvoor van toepassing waren. Het enige eerlijke en solidaire is een systeem waarbij het niet uitmaakt wie je werkgever is, en waarbij de regelingen voor iedereen gelijk zijn.

Ik ga nu uit van 't idee dat vakbonden voor een bepaalde sector werken. Idealiter iets iedereen ten volle vertegenwoordigd maar dan stel ik mij de vraag waarom die niet vertegenwoordigd worden? Ik denk terug aan de werkgevers, niet de vakbonden op zich.
Kijk naar de VS hoe allergisch werkgevers zijn aan vakbonden. Representatie is essentieel en iedereen verdient representatie. Maar we verliezen o.a. door de Nationale Vereniging voor Afbraakwerken steeds meer rechten.

Maar dat de politiek zichzelf ook wat minder voordelen mag geven, daar ben ik het echt wel mee eens.

M'n punt is dat we het lijkt alsof de pijlen gericht zijn op de werknemers. Maar het zijn toch niet de werknemers die dit allemaal bepalen?
Verdeel en heers. Wij-zij,... Ik vind het vooral triestig om te lezen dat we ons effectief zo tegen elkaar laten opzetten. Waarom zijn de systemen oneerlijk? Niet om de goede vrede te bewaren.

[Steven]

Pietje zolang jij blijft denken dat zware beroepen enkel iets fysiek is maak je wel degelijk een bedenkingsfout.
Onregelmatige uren doen zorgt voor heel wat meer problemen dan gewoon een pijnlijke rug. Voor mensen die niet in vaste uren werken moet je rekening mee houden dat heel hun bioklok naar de vaantjes is, vele hogere kansen op bloed en vaatziektes. Verstoringen spijsvertering, slaapstoornissen, concentratieproblemen zijn de standaard aandoeningen als je niet in vaste uren werk (we zijn als mens eigenlijk niet gemaakt om zo te leven namelijk). Dus hoe langer je dergelijke uren werkt hoe slechter voor je gezondheid en een veel grotere kans op vroeger overlijden.
Mensen die in de transport werken (treinbestuurders, vrachtwagenchauffeurs, taxi en bus bestuurders, …. ) krijgen doorgaans allemaal last van de rug, je zou denken ze zitten stil maar dat is niet zo, als je 8 uur per dag in een voertuig zit dat onderweg is ondergaat het lichaam kleine en grotere schokken, alsook he wiegende effect dat heel slecht is voor de rug. Je krijgt dus een hogere slijtage van de rug, net zoals iemand die in de bouw werkt ook al is de bron van de belasting totaal anders. Zoals ik zei er bestaan heel wat medische studies over welke beroepen een verhoogde kans hebben om vroeg te overlijden. Ik heb al heel wat collega’s geweten die gewoon hun pensioen niet halen. Komt zoiets in het nieuws? Raar of zelden.
Maar mensen die aan 1 of meerdere van de zaken voldoen die ik hogerop vermelde staan onderaan de ranglijst met levensverwachtingen op basis van beroep. Externe factoren (die gekoppeld aan beroep) zoals roken, drinken kunnen er enkel nog maar een schepje bij doen. Er bestaan zelfs grafieken dat je levensverwachting daalt volgens je opleidingsniveau. Hoe hoger opgeleid hoe groter de kans om langer te leven. Dus gewoon met het algemeen gemiddelde werken dat op 82 jaar staat is het zwakste argument dat ik ken. Trouwens als ze er nog lang ruzie over maken in de politiek zal het weinig zinvol zijn want tegen dan is een groot deel van de babyboom generatie er niet meer.

[pietje]

Pietje zolang jij blijft denken dat zware beroepen enkel iets fysiek is maak je wel degelijk een bedenkingsfout.
Onregelmatige uren doen zorgt voor heel wat meer problemen dan gewoon een pijnlijke rug. Voor mensen die niet in vaste uren werken moet je rekening mee houden dat heel hun bioklok naar de vaantjes is, vele hogere kansen op bloed en vaatziektes. Verstoringen spijsvertering, slaapstoornissen, concentratieproblemen zijn de standaard aandoeningen als je niet in vaste uren werk (we zijn als mens eigenlijk niet gemaakt om zo te leven namelijk). Dus hoe langer je dergelijke uren werkt hoe slechter voor je gezondheid en een veel grotere kans op vroeger overlijden.
Mensen die in de transport werken (treinbestuurders, vrachtwagenchauffeurs, taxi en bus bestuurders, …. ) krijgen doorgaans allemaal last van de rug, je zou denken ze zitten stil maar dat is niet zo, als je 8 uur per dag in een voertuig zit dat onderweg is ondergaat het lichaam kleine en grotere schokken, alsook he wiegende effect dat heel slecht is voor de rug. Je krijgt dus een hogere slijtage van de rug, net zoals iemand die in de bouw werkt ook al is de bron van de belasting totaal anders. Zoals ik zei er bestaan heel wat medische studies over welke beroepen een verhoogde kans hebben om vroeg te overlijden. Ik heb al heel wat collega’s geweten die gewoon hun pensioen niet halen. Komt zoiets in het nieuws? Raar of zelden.
Maar mensen die aan 1 of meerdere van de zaken voldoen die ik hogerop vermelde staan onderaan de ranglijst met levensverwachtingen op basis van beroep. Externe factoren (die gekoppeld aan beroep) zoals roken, drinken kunnen er enkel nog maar een schepje bij doen. Er bestaan zelfs grafieken dat je levensverwachting daalt volgens je opleidingsniveau. Hoe hoger opgeleid hoe groter de kans om langer te leven. Dus gewoon met het algemeen gemiddelde werken dat op 82 jaar staat is het zwakste argument dat ik ken. Trouwens als ze er nog lang ruzie over maken in de politiek zal het weinig zinvol zijn want tegen dan is een groot deel van de babyboom generatie er niet meer.

Maar zolang je niet het volledige verhaal wil begrijpen, zal je ook niet zien dat er alternatieven zijn.
Ik weet donders goed wat onregelmatige uren zijn en hoe die met de leeftijd minder gemakkelijk te dragen zijn. Ik heb zelf ook met onregelmatige uren en on-call regelingen gewerkt.
Ik besef ook dat sommige jobs psychisch zwaarder wegen dan andere en dat sommige jobs echt niet je hele leven vol te houden zijn.
Maar je maakt mij niet wijs dat je vanaf een bepaalde leeftijd plots helemaal niets meer kunt doen omdat je huidige job te zwaar geworden is en je maakt mij ook niet wijs dat mensen op dit moment door een te zware job nog vele jaren voortijdig sterven.
Zorg ervoor dat er wettelijke regelingen zijn zodat mensen die hier omwille van de leeftijd en gezondheid behoefte aan hebben, een alternatief kunnen krijgen, binnen hetzelfde bedrijf, binnen hun eigen mogelijkheden en interesses, waarbij ze nog tot een normale leeftijd kunnen productief zijn. Uiteraard zal het loon wel iets lager zijn als je geen onregelmatige uren meer presteert, maar we willen toch vooral zo lang mogelijk gezond blijven dacht ik.

[Steven]

Aah een alternatief, ….. laat dat nu net het grootste probleem zijn. Ze willen ons langer laten werken maar (bijna) niemand wil een ouder werknemer aanwerven als het er op aankomt. Te duur, te lastig, niet in te plannen, ….. het lijstje met excuses is behoorlijk lang. Men mag officieel niet meer discrimineren op leeftijd maar de praktijk toont aan dat het met verborgen trucjes wel toegepast kan worden. Het is niet dat de politiek een wettelijk kader maakt waarin duidelijk vermeld staat op wat oudere werknemers recht hebben om werkbaar werk te verkrijgen. Er bestaat zoiets als 4/5 werken voor oudere werknemers maar ook daar kan de werknemer van afzien met heel wat argumenten. Kortweg ik zie vooral heel wat excuses maar geen daden. Zolang je geen degelijk systeem hebt om werkbaar werk te hebben zal de discussie rond die pensioenen pijnlijk en lastig blijven.

[pietje]

Er is toch niemand die verplicht bij de overheid werkt of verplicht zelfstandige wordt? Da's toch een persoonlijke keuze en daarbij horen voor- en nadelen. Als mensen jaloers zijn staat er hen toch niks in de weg om bij de overheid te gaan? Maar daar is het precies toch niet rozengeur en manenschijn?

Wel en daarin verschil ik heel erg hard van mening met hoe op dit moment alles geregeld is: de pensioenregeling zou echt wel voor iedereen gelijk moeten zijn, 1 algemeen systeem waarbij het niet uitmaak of je tijdens je loopbaan meerdere keren switch tussen openbaar of privé statuut. Gewoon gewerkte jaren/dagen en binnen bepaalde grenzen rekening houden met het loon (en dus de bijdragen) met dezelfde minima en maxima voor iedereen.

Er mogen uiteraard verschillen zijn in voordelen die je werkgever je aanbiedt, zoals kortingen van eigen producten of zelfs bij diensten die anderen aanbieden. Daarop mogen werkgevers van mij zeker concurreren met elkaar, maakt niet uit of ze openbaar of privé zijn, maar opbouw van wettelijke pensioenrechten zouden echt voor iedereen gelijk moeten zijn.

Dat is het enige dat eerlijk is en zolang dat niet hetgene is waar de vakbonden voor strijden, zal ik ze altijd een stelletje collectieve egoïsten noemen die enkel voor hun eigen groepje opkomen, desnoods ten koste van eender welk ander groepje.

[pietje]

Aah een alternatief, ….. laat dat nu net het grootste probleem zijn. Ze willen ons langer laten werken maar (bijna) niemand wil een ouder werknemer aanwerven als het er op aankomt. Te duur, te lastig, niet in te plannen, ….. het lijstje met excuses is behoorlijk lang. Men mag officieel niet meer discrimineren op leeftijd maar de praktijk toont aan dat het met verborgen trucjes wel toegepast kan worden. Het is niet dat de politiek een wettelijk kader maakt waarin duidelijk vermeld staat op wat oudere werknemers recht hebben om werkbaar werk te verkrijgen. Er bestaat zoiets als 4/5 werken voor oudere werknemers maar ook daar kan de werknemer van afzien met heel wat argumenten. Kortweg ik zie vooral heel wat excuses maar geen daden. Zolang je geen degelijk systeem hebt om werkbaar werk te hebben zal de discussie rond die pensioenen pijnlijk en lastig blijven.

Aangezien het in deze discussie vooral gaat over mensen in de openbare sector, zegt dit ook veel over de werkgevers in die sector als zij er zo proberen onderuit te komen.
Ik weet heel zeker dat veel bedrijven in de privé over dingen als 4/5 werken voor oudere werknemers helemaal geen probleem maken. Ze houden namelijk liever deze ervaring binnenshuis en eigenlijk kost het hen niks extra.

[Steven]

Aah een alternatief, ….. laat dat nu net het grootste probleem zijn. Ze willen ons langer laten werken maar (bijna) niemand wil een ouder werknemer aanwerven als het er op aankomt. Te duur, te lastig, niet in te plannen, ….. het lijstje met excuses is behoorlijk lang. Men mag officieel niet meer discrimineren op leeftijd maar de praktijk toont aan dat het met verborgen trucjes wel toegepast kan worden. Het is niet dat de politiek een wettelijk kader maakt waarin duidelijk vermeld staat op wat oudere werknemers recht hebben om werkbaar werk te verkrijgen. Er bestaat zoiets als 4/5 werken voor oudere werknemers maar ook daar kan de werknemer van afzien met heel wat argumenten. Kortweg ik zie vooral heel wat excuses maar geen daden. Zolang je geen degelijk systeem hebt om werkbaar werk te hebben zal de discussie rond die pensioenen pijnlijk en lastig blijven.

Aangezien het in deze discussie vooral gaat over mensen in de openbare sector, zegt dit ook veel over de werkgevers in die sector als zij er zo proberen onderuit te komen.
Ik weet heel zeker dat veel bedrijven in de privé over dingen als 4/5 werken voor oudere werknemers helemaal geen probleem maken. Ze houden namelijk liever deze ervaring binnenshuis en eigenlijk kost het hen niks extra.

Het kost u vooral een inspanning. Probleem is namelijk dat als er veel mensen 4/5 nemen je extra mensen moet aanwerven, dat lukt veel te weinig op dit moment voor de jobs waarbij het nodig is. Dus krijg je een pervers averechts effect. Oudere mensen willen 4/5 werken, werkgever is wat weigerachtig en tracht maximaal (volgens de regels) uit te stellen wegens een gebrek aan personeel. Personeelslid raakt extra gedemotiveerd ….. je krijgt een lastige cirkel

[JonasV91]

Er is toch niemand die verplicht bij de overheid werkt of verplicht zelfstandige wordt? Da's toch een persoonlijke keuze en daarbij horen voor- en nadelen. Als mensen jaloers zijn staat er hen toch niks in de weg om bij de overheid te gaan? Maar daar is het precies toch niet rozengeur en manenschijn?

Wel en daarin verschil ik heel erg hard van mening met hoe op dit moment alles geregeld is: de pensioenregeling zou echt wel voor iedereen gelijk moeten zijn, 1 algemeen systeem waarbij het niet uitmaak of je tijdens je loopbaan meerdere keren switch tussen openbaar of privé statuut. Gewoon gewerkte jaren/dagen en binnen bepaalde grenzen rekening houden met het loon (en dus de bijdragen) met dezelfde minima en maxima voor iedereen.

Er mogen uiteraard verschillen zijn in voordelen die je werkgever je aanbiedt, zoals kortingen van eigen producten of zelfs bij diensten die anderen aanbieden. Daarop mogen werkgevers van mij zeker concurreren met elkaar, maakt niet uit of ze openbaar of privé zijn, maar opbouw van wettelijke pensioenrechten zouden echt voor iedereen gelijk moeten zijn.

Dat is het enige dat eerlijk is en zolang dat niet hetgene is waar de vakbonden voor strijden, zal ik ze altijd een stelletje collectieve egoïsten noemen die enkel voor hun eigen groepje opkomen, desnoods ten koste van eender welk ander groepje.

Dit klinkt heel mooi maar lijkt mij utopisch omdat de elite net van die verschillen houdt. Als iedereen hetzelfde heeft, dan kan je niemand tegen elkaar opzetten. Nu wordt er maar al te vaak vergeleken met afgunst/jaloezie tot gevolg. Een perfect zaadje voor polarisatie.

Ik ben een idealistisch pacifist (hoe naïef van mij!).
Dit is nu eenmaal niet hoe de maatschappij werkt. Het kapitalistisch systeem heeft nu eenmaal niet als doel dat iedereen gelijk geacht wordt. Integendeel.

Daarom dat blij was in Europa te wonen omdat we zo'n sociale schil hebben. Alleen heb je onder andere de Nationale Vereniging voor (sociale) Afbraakwerken die in onze welvaart keihard aan het snoeien is. Ik behoor momenteel zelf tot een minderheid. Momenteel zit ik bij een paar verenigingen in de sociale sector. Ik volg lezingen met betrekking tot dit gegeven. Verenigingen gaan kopje onder, individuen worden dieper in de put gestoken. Panelleden (al dan niet van grotere organisaties) schatten maar al te vaak in dat een sociaal bloedbad nakende is.

In Gent zijn er tig verenigingen waarbij het water aan hun lippen staat omdat stad Gent Internationale subsidies 'gestolen' heeft om hun eigen put te dichten. Het effectief hiervan is pas later zichtbaar omdat verenigingen nog andere middelen proberen aan te boren maar als de rekening leeg is, dan is het einde vereniging. Dus de gevolgen van bepaalde beslissingen zijn vaak veel te laat zichtbaar.

Terug on-topic. M'n punt is dat men geen gelijkheid wilt en ik wil daar echt wel voor streven maar in 't huidige klimaat is dat gewoon een no-go. Dus dan wordt het wel "ieder voor zich" maar dat ligt mijn inziens niet bij de vakbonden.
Ik stel mij de vraag "Waarom zijn er geen vakbonden die minder-hard-vertegenwoordigde-sectoren wel hard willen vertegenwoordigen?" Daar moet een oorzaak voor zijn. Maar ik ken ze niet. Tenzij ik heel sceptisch ben en dat ik denk dat de vereniging van werknemers de kop wordt ingedrukt omdat vereniging zorgt voor een sterkere positie. Dan denk ik in de eerste plaats aan de werkgevers die zo'n vereniging absoluut niet willen. Want dat zijn extra eurocentjes die niet in hun eigen zakken terechtkomen. En dan verwijs ik terug naar de vele perverse effecten van het kapitalistisch systeem waar we nu eenmaal in zitten. Het gaat niet over de mens of het welzijn van die mens. Het gaat erom hoeveel poen er in de zakken terecht kan komen van werkgevers en elite/corporaties. Het systeem is per definitie oneerlijk.

Dus nee, de vakbonden de schuld geven (of mensen bij die vakbond) is mijn inziens totaal verkeerd. Waar ik het wel mee eens ben is dat die vakbonden ervoor moeten zorgen dat profiteurs de laan worden uitgestuurd. Al was het maar om hun geloofwaardigheid te behouden. Die zelfregulatie is er niet of te weinig en da's schadelijk voor het doel. Daar ben ik het absoluut mee eens.

[JonasV91]

Aah een alternatief, ….. laat dat nu net het grootste probleem zijn. Ze willen ons langer laten werken maar (bijna) niemand wil een ouder werknemer aanwerven als het er op aankomt. Te duur, te lastig, niet in te plannen, ….. het lijstje met excuses is behoorlijk lang. Men mag officieel niet meer discrimineren op leeftijd maar de praktijk toont aan dat het met verborgen trucjes wel toegepast kan worden. Het is niet dat de politiek een wettelijk kader maakt waarin duidelijk vermeld staat op wat oudere werknemers recht hebben om werkbaar werk te verkrijgen. Er bestaat zoiets als 4/5 werken voor oudere werknemers maar ook daar kan de werknemer van afzien met heel wat argumenten. Kortweg ik zie vooral heel wat excuses maar geen daden. Zolang je geen degelijk systeem hebt om werkbaar werk te hebben zal de discussie rond die pensioenen pijnlijk en lastig blijven.

Aangezien het in deze discussie vooral gaat over mensen in de openbare sector, zegt dit ook veel over de werkgevers in die sector als zij er zo proberen onderuit te komen.
Ik weet heel zeker dat veel bedrijven in de privé over dingen als 4/5 werken voor oudere werknemers helemaal geen probleem maken. Ze houden namelijk liever deze ervaring binnenshuis en eigenlijk kost het hen niks extra.

Daar ben ik nu niet zo zeker van.

Plus, de flexijobs zijn heel destructief omdat ik veel mensen in minderheidsgroepen ken die hun kansen op de werkvloer hier sterk door verkleinen. Ikzelf hou van het concept omdat het perfect inpast in wat ik nu nodig heb. Maar ik heb er geen toegang toe. Je moet op z'n minst 4/5 werken om in dat systeem terecht te kunnen.
Momenteel ben ik arbeidsongeschikt. Een concept zoals flexijobs is ideaal om in te spelen op de noden en het kunnen van personen zoals ik. Alleen worden die posities ingenomen door personen die al werken waardoor langdurig zieken, arbeidsongeschikten, personen met ASS/ADHD/... gewoon door de mazen van het net vallen. Ik ken nog maar weinig of zelfs geen personen die zeggen "Ik wil niet werken.". Integendeel, heel veel van die personen die ik ontmoet geven aan dat ze echt wel willen werken maar dat halftime of meer gewoon niet haalbaar is.
Een halftime wordt ingevuld door zo'n flexibjobber omdat die laatste gewoon goedkoper is.

Wat ik wil zeggen is dat overheidsmaatregelen soms een heel pervers effect hebben.

Openbare sector: spoorwegen => rijdend personeel => probeer hier maar flexibiliteit in te bouwen als je geen bijkomend personeel hebt. Je mag dan wel recht hebben op 4/5 of dingen zoals ouderschapsverlof maar als je die diensten niet kan overhevelen naar anderen zit je met een probleem. Er zijn systemen zoals "buiten reeks" die bedoeld zijn om dit op te vangen maar je hebt nog altijd mensen nodig die de theorie in praktijk kunnen omzetten.

Ik heb nu gewerkt bij overheid en in de privé. Geen van beiden bieden een garantie. Integendeel. Er zijn ongetwijfeld bedrijven die zorg dragen voor hun personeel maar ik heb er nog geen ervaring mee. Eén van de redenen waarom ik nu arbeidsongeschikt ben. Voor alle duidelijk. De overheid geeft mij letterlijk niks (0) vooraleer je denkt dat ik een profiteur bent. Ik glip door mijn situatie altijd door de mazen van 't net waardoor ik geen recht heb op ditjes of datjes.

Soit, als jij werkgevers kent die het echt goed menen ben ik één en al oor

Wat is m'n punt nu eigenlijk? Dat ik denk dat, van zodra er goedkopere opties zijn, de duurdere de laan wordt uitgestuurd. Hoe meer van die systemen zoals flexijobs er ontstaan, hoe groter de kans dat sociale uitbuiting naar de oppervlakte komt. Volgens mij is er een probleem als mensen meerdere jobs MOETEN werken (dus vrijwillig is best ok). Dat lijkt mij een fenomeen dat in opmars is. Dat is volgens mij ook een symptoom dat de maatschappij de foute richting uitgaat.