Wegens hoge nood aan cafeïne maar het ontbreken van cateringpersoneel, zorgen we dan maar zelf voor een bakje troost. Let op de (afgedankte) Eurostar-kopjes!
Op tijd in Brussel (08.19 u.). Evenwel zien we geen Eurostar-stel op spoor 1 of 2 staan. Oei ...Lap! De trein van 08.59 is afgeschaft!
En die van 06.59 eveneens... De 08.05 is blijkbaar wel vertrokken.
We besluiten om het niet op te geven en sluiten ons aan bij één van de 3 rijen wachtenden.In het halfuur dat we daar in het rijtje staan: geen enkele mededeling! De check-in voor de 11.59 is al geopend, dus zullen we met die trein meekunnen. Pas na de check-in komt er een droge mededeling: “Wegens ernstige operationele problemen, is trein 9117 afgeschaft.” Om het leed te verzachten, krijgen we een gratis niet-alcoholisch drankje aangeboden. Dan maar een goei 3 uur wachten. Sta daar dan maar eens vroeg voor op
Na het eelt op ons zitvlak te hebben weggekrabt, kunnen we perron 1 op. Het is 3002 die zal trekken, ook wel gekend als het “Voyage vert”-stel, eigendom van de Britten.
Ongeveer een uurtje na vertrek, floepen we de winstmakende Kanaaltunnel binnen.
Mijn reisgenoot wil de stier uitdagen, maar ik ben een ram, dus zijn visje zal niet bakken 
This is England!
Ebbsfleet International. Jummie, een lichtblauw hesje!
Onder de Thames, effe de buizen fotograferen.
St Pancras International. We hadden hier om 10.03 moeten zijn, het is dus 13.02 geworden.Om het leed te verzachten, biedt Eurostar ons een GRATIS heen- en terugreis aan! Joepie!
Uitvalsbasis voor ons tripje is London Bridge, dat beschikt over een spoorwegstation en het knooppunt is van 2 metrolijnen: de Northern Line en Jubilee Line.
De Jubilee-lijn is hier perronbeveiligd.
Na bezoek aan de Toet-aan-kanon-tentoonstelling in de 02 (vroeger Millennium Dome) te Greenwich, maken we nog een ritje met de Docklands Light Railway. We hebben geluk: cabinezicht!
Joehoe, nog een tunnel: onder de Thames naar Greenwich.
Aankomst in Greenwich, Cutty Sark.
De terugreis naar Island Gardens doen we te voet, onder het water.
De stelletjes van de Docklands Light Railway bedienen is echt wel niet moeilijk hoor 
Zaterdag 12 april: we gaan een ritje maken met het Millennium-wieltje.Eerst nog een nostalgische blik op de vroegere Eurostar-terminal in Waterloo. Er is nog niet veel veranderd sedert 13 november 2007.
Het wieltje.
Uw reporter in actie.
Natuurlijk extra aandacht voor treintjes. Stelletjes over de Hungerford Bridge van en naar Charing Cross.
Waterloo Station met vooraan de glazen overkapping van de ex-Eurostar-perrons.
Na dit heel mooi uitje in de lucht, met de voetjes richting Tower Bridge. We komen voorbij Blackfriars Bridge met het logo van de uiteraard niet meer bestaande maatschappij “London Chatham & Dover Railway”.
Tower Bridge: jummie: een sein! Dit hydraulische sein diende om de schepen aan de brug groen of rood te geven.
Zaterdagnamiddag: het minitripje zit erop. Terug naar St Pancras.Stel 3020 (Brits) en 3207 (SNCF) doen een middagdutje.
Is er nog tijd voor...
... een drankje aan de lange champagnebar? Of course!
Uw reporter in zijn nopjes
Burp! Excuseer. Check-in en klaar voor vertrek om 16.55.
Hemeltje lief: een volledige wagen voor ons tweetjes!
Uiteraard is een glaasje bubbels in de ticketprijs inbegrepen. En aangezien we maar met 2 waren, kwam het cateringpersoneel maar bijvullen, en bijvullen, en ...
Gelukkig was er ook nog iets te knabbelen.
't Houdt niet op, 't houdt niet op!
Straks geraken we nog in de “isoleercel”!
Vorst-Zuid: afdankertjes kennen ze hier ook.
Op tijd in Brussel, zonder hoofdpijn. 3213 (SNCF) bracht ons veilig “thuis”.
Een nieuw scherm in de aankomsthall.
En nu terug met IC 2342 naar Ieper (20.35) in break 370 waar we nukkig waren omdat we geen champagne kregen... 
I hope you've enjoyed the story and the pictures!
!
