groentje schreef:Maar het ging inderdaad om een grotendeels sociaal fenomeen, waarbij het Nederlands, en de Vlamingen, misschien wel in de meerderheid waren, maar in de kringen die de macht hadden (de bourgeoisie, de adel, de kerk), was het Frans dominant. Vergeet evenmin dat België, zoals wel meer landen, bij zijn ontstaan geen echte democratie was, slechts de absolute top had zelfs nog maar stemrecht, laat staan invloed en macht.
De nagel op de kop. Dat verhaaltje van de "langdurige onderdrukking" hangt mij al lang de keel uit. Die nationalisten weigeren gewoon te erkennen dat het Frans tot de Eerste Wereldoorlog wereldwijd gewoon de dominante taal was in de diplomatie, wetenschap en kunst - net zoals het Engels nu trouwens. Zelfs in Rusland en Duitsland was het Frans de taal van de elite, niet de plaatselijke talen. Al eens het Nederlandse wapenschild bekeken? "Je maintiendrai" klinkt niet echt Nederlands, zelfs niet als dialect

Is het niet merkwaardig dat in Vlaanderen hysterisch gereageerd wordt op iemand die het waagt Frans te spreken maar er geen haan kraait naar het feit dat meer en meer lessen in het hoger onderwijs uitsluitend in het Engels worden gegeven? Is dat dan geen aanval op dat o zo dierbare Nederlands?
groentje schreef:Het spijt me telkens opnieuw te moeten vaststellen dat veel collega's geen woord Nederlands spreken, de Vlamingen nog het minst. Maar hoe kan je onze Franstalige medemens aan het Nederlands krijgen, als je zelf niet het goede voorbeeld kan geven?
Inderdaad. Dat doet me denken aan iemand van dispatching die me jaren geleden meldde dat mijn Franstalige collega weigerde Nederlands te verstaan. Alleen: zij sprak plat Antwerps en als Oostvlaming had zelfs ik moeite om haar te begrijpen... Dat Vlamingen op TV dikwijls ondertiteld moeten worden wijst ook al niet echt op correct taalgebruik.
groentje schreef:En dan hebben we het nog niet gehad over de kennis van het Frans bij de Vlamingen. De meesten kunnen zich redden (en ik ben geen uitzondering), maar overschatten toch hun eigen kunnen in ernstige mate.
Het spijt me, maar de zelfgenoegzaamheid die er momenteel heerst in Vlaanderen, is misplaatst. Wie zo weinig respect kan opbrengen voor zijn eigen taal, is niet bij machte respect af te dwingen bij anderstaligen.
Ook waar. Het enige verschil - en probleem - is dat een Vlaming over het algemeen minder bang is om fouten te maken. Ik merk dat genoeg bij mijn Franstalige collega's. De meesten zijn behoorlijk goed tot bijna perfect tweetalig maar enkelen durven niet goed uit schrik belachelijk gemaakt te worden. Velen hebben daar trouwens negatieve ervaringen mee. Het is bij ons dikwijls zo dat ik Frans spreek en dat mijn Franstalige collega in het Nederlands antwoordt. Nee, dat is geen onderwerping maar een ideale manier om elkaars taal te oefenen.