Van 9 tem 16 september zat uw nederige dienaar in het zonnige zuiden, namelijk op Mallorca, het grootste eiland van de Balearen in de Middellandse Zee, die deel uitmaken van Spanje. Het was maar de dag voor ons vertrek dat ik er achter kwam dat er ook treinen rijden op Mallorca! Tot dan dacht ik dat enkel de eilanden Corsica en Sardinië in die coté over treinen beschikten. Niet dus. Eénmaal ter plaatse in de hoofdstad van het eiland, Palma, merkten we dat het niet om zomaar boerentreintjes ging, maar wel degelijk om moderne treinstellen die vanuit een gloednieuw ondergronds kopstation richting Inca en Manacor (geboortestad van Rafael Nadal, nvdr) sporen. Perrons kon je jammer genoeg enkel bereiken via poortjes waarvoor je dus een ticket nodig had. De treinen rijden er elektrisch en op meterspoor.
Wat ik in mijn brochure over Mallorca te lezen kreeg was wel nog iets interessanter. Vlak naast dit moderne station, aan de overkant van de straat, lag het treinstation van de "Tren de Soller", een bedrijf dat een toeristische spoorlijn exploiteert van Palma (aan de westkust) naar Soller (aan de noordkust). Het materieel bestaat uit elektrische (metersporige) motorwagens daterend uit 1912 en met een volledige houten kast, die verschillende houten wagonnetjes voortslepen. De trein rijdt niet rapper dan 45 km/u, wat ook normaal is voor het bochtige tracé dwars doorheen de Serra de Tramuntana, met pieken tot 1445m. Maar één foto zegt maar dan duizend woorden, dus bij deze:
Het station van Palma was niet echt groot, maar wel erg charmant. Hier kochten we een biljet heen en terug naar Soller voor 17 euro, een ticket dat zijn geld waard was achteraf besloten.

Ook even de aandacht vestigen op het andere openbaar vervoer, waar er blijkbaar de laatste jaren fors in geïnvesteerd was. Wij hadden vanuit onze verblijfplaats (El Arenal, op ongeveer 15 km van Palma) om de 13 minuten een gewone buslijn (lijn 15) naar Palma en de snelbuslijn (25), die ook naar Palma ging, maar dan via de autosnelweg. Zeer sjieke bussen en zelfs met halte aankondiging op de bus! Iets waar De Lijn nog wat van kan leren.

De trein moet nog aankomen uit Soller. Ondertussen stroomt er al heel wat volk binnen op het perron. De rangeerder wacht ongeduldig om in actie te mogen treden.

Als je hier niet op tijd stopt, zit je meteen op de binnenring van Palma.

Op zijn dooie gemak komt de prachtige trein het station binnengereden en de motorwagen maakt zich klaar om kop te maken.

Eén van de medereisgenoten die zo vriendelijk was om op het balkon te poseren.

En de rest van de bende, die toch nog eens hun glimlach voor de foto ophalen vanuit het toch wel western-achtige wagonnetje, waarvan je de ramen naar boven kon openschuiven.

Voor de dorstige mensen!

Tijdens het omlopen:

Het interieur van de rijtuigen, waarvan je de rugleuning kon verzetten naargelang de richting waarin je wilde zitten:

Eénmaal het station verlaten komen we meteen op de middenberm van een boulevard terecht, temidden de rijhuizen. Aan ieder kruispunt werden de lichten voor de auto's op rood gezet, wat vaak tot lange rijen auto's resulteerde.

Over een klein deel van het traject, even buiten Palma, reden we even parallel met een dubbelsporige geëlektrificeerde lijn voor het gewone verkeer, waar we ook nog een mooie surprise kregen! Foto genomen vanuit onze trein:

Het eerste station op onze route, Son Sardina:

En voor Fles:

De eerste kilometers lopen dwars doorheen de vlaktes rond Palma, waar veel Citrus-plantages zijn.

Stilletjes aan begint de lijn te stijgen en ook al wat meer te slingeren. We dringen langzaam aan het Tramuntanagebergte binnen, waar de eerste tunnels ons opwachten.

Het station van Bunyola:

Op het traject is er ook één lange tunnel, waar je toch meer dan vijf minuten lang doorspoort. En vanop het achterste balkon zie je dit:

Het stadje Soller is in zicht! Via een aantal haarspeldbochten en nog wat tunnels zullen we naar hier afdalen.

Even voor Soller stoppen we nog in het station van Can Tambora, met toch wel vreemde perrons.

Hoofdje intrekken!

Na een lange afdaling, waarbij we Soller de ene keer aan de rechterkant van de trein zien liggen en wat later aan de linkerkant, bereiken we dan toch diens station. Op de volgende foto zie je het verbindingsspoor tussen de treinsporen van Palma - Soller en de tramlijn die de reizigers verder naar het 5 km verder gelegen Port de Soller brengt.

De tramlijn wordt uitgebaat met oude tramstelletjes uit de tijd toen de dieren nog spraken. Hier een bijwagen die van een rustpauze geniet.

De voorkant van het tramdepot, met een afgestelde bijwagen. Op de achtergrond wacht een motorwagen om de aansluiting te verzekeren met de trein komende uit Palma.

De werkplaats van de Ferrocarril de Soller:

De tramstelletjes zijn gevormd uit een motorstel en één of meerdere bijwagens. Ook rijden er meerdere tramstellen achter mekaar (drie tot vier) om de grote massa aan toeristen de baas te kunnen.

Terug in Palma. De loods links is omgevormd tot tentoonstellingsruimte.

Achter de bomen schuilt het station van Palma van de Ferrocarril de Soller. Gelukkig zijn er verkeerslichten om de straat over te steken, want op deze plaats liggen er vier rijvakken per richting voor auto's en bussen!

In dit gebouw werden tot over een aantal jaar de gewone pendelaars richting Inca en Manacor ontvangen. Heden ten dage moeten de reizigers links van het gebouw de roltrap nemen naar het gloednieuwe ondergrondse kopstation.

Een prachtige treinrit van 2 keer een uur, over een traject van 27 km. Voor wie van plan is om op reis te gaan naar Mallorca, mag deze uitstap zeker niet missen!

En nog 2 foto's van onze terugvlucht met de Boeing 737-800 "Horizon" die vlucht JAF2272 Palma de Mallorca - Oostende zal verzorgen.

Einde...
