Onder het motto "Doet-ie anders nooit
" had ik de volgende trein naar Nijmegen. Doordeweeks naar Ede-Wageningen ben ik meestal een half uur later 
Aangekomen in Nijmegen ging ik met mijn vrienden van Veolia Transport naar het zuiden. Trein in en verder slapen maar.
Enfin, na wat omzwervingen met o.a. een buschauffeuse die dacht dat er een omleiding was, maar dat was toch weer niet zo, al had ze ook geen idee waar wij eruit moesten :') bereikten we tegen het middaguur het pittoreske Walheim aan de Vennbahn. Het Bahnhofsfest was dermate groots opgezet dat het over twee locaties verdeeld moest worden. Bij het stationsgebouw zelf stond een informatiepaneel en een tafel met wat foto's van vroegah.
Ook was er een restauratietent ingericht, en een springkussen voor de kinders.
Het transport tussen beide locaties (300 meter uit elkaar) werd verzorgd door deze heren van de pendeldienst
Bij de tweede locatie, het seinhuis, zouden spoorbouw-demonstraties gegeven worden. Maar nu even niet.
Gelukkig was er nog wel een aardig seinhuis waar we in konden. Overigens was er niet echt moeite gedaan om enigszins toonbaar over te komen.
Binnen in het seinhuis:
Nog een blik op de Unimog.
Anyway, we hadden het daar met een half uurtje wel gezien 
De volgende 3 kwartier hebben we ons in een bistrootje verschanst om weer wat op te warmen. Uiteindelijk zijn we met de bus teruggegaan naar Aachen, waar we vanaf station Aachen Rothe Erde een RegionalExpress naar Köln namen. Deze gaat overigens de andere kant op.
In Köln mocht ik nog een heus materieeldebuut vieren (hoe lang was dat eigenlijk geleden? 
). De Regionalbahn naar Bonn werd gereden met een Desiro MainLine. Super-relaxte treinen zijn dat 
Later op de dag kon er in Euskirchen nog een mooie BR218 gefotografeerd worden.
En uiteraard ontbrak de Bratwurst niet 
Hier in combinatie met gebakken aardappeltjes :9 Genieten maar!
Het was een geslaagde dag in ieder geval Tot slot nog de oogst:
Enjoy!
