Naar goede gewoonte deden mijn vriendin en ik tijdens onze vakantie een uitstapje met een smalspoortrein. Vorig jaar viel de eer te beurt aan de Chemin de la Vallée de la Doller (in de buurt van Mulhouse). Zie op deze plek
Dit jaar zaten we in de Eifel, aan de Rijn en aan de Moezel. Aan de Rijn was mijn oog gevallen op de Brohltalbahn van Brohl naar Engeln. Brohl ligt tussen Bad Breisich en Andernach (deel Bonn - Koblenz van de Rijn). Brohl zelf, waar het treintje vertrekt dus, biedt niet veel aan de reiziger, temeer omdat het station van Brohl redelijk ver uit het centrum ligt. Maar de aansluiting met de RB van DB wordt wel verzekerd
Brohl is enkel bekend voor de verscheping van water (Tönnisteiner en Brohler) en wat gesteente uit het Brohltal zelf. De Brohltalbahn zorgt trouwens voor het vervoer per spoor van dat water en dat gesteente. Daarvoor hebben zij een aantal goederenwagens tot hun beschikking.De Vulkanexpress zelf (het personenvervoer dus) rijdt tweemaal daags, en dat op dinsdag, donderdag, zaterdag en zondag. Momenteel wordt de tractie verzekerd door een dieselmotorwagen. Hun stoomlocomotief is in revisie...
De heenrit van 1u30 naar Engeln voert door een variërend landschap. Gedurende de 17,5 km lange rit rij je eerst door dichte bossen en rotsen, dan kom je op open terrein (met een aantal dorpjes) en op het einde komt er dan een 'Steilstrecke'. Die Steilstrecke overwint in een vijftal km een hoogteverschil van 240 meter. Het totale hoogteverschil van de gehele rit bedraagt 400 meter.
Wie nog meer info wil, dit is de website van de Brohltalbahn
Maar goed, genoeg gepraat, het is tijd voor wat foto's...
In de volgende bijlage komen die eraan.
Groetjes,
Wouter DH
Met op het dak een windhaan, euh... sorry, een windstoomloc. 
In het station een aantal attributen (en nee, het zijn niet de ijsjes hoor 
Gaan we dan toch maar stilletjes aan naar buiten...
En zo gebeurde vroeger de wisselbediening... nu is het manueel aan de wissel 
De Vulkanexpress staat vetrekkensklaar. Merk de fietswagon op na de motorwagen en het open rijtuig in derde positie.
Nog een detail van het front
Wat rijtuigen betreft, hebben ze een mengelmoes aan maatschappijen: zo reed er een rijtuig mee van de Berner Oberland Bahn (op de foto het tweede rijtuig in het bruin-crème)
Bijna de hele trein was gereserveerd, en toen ik mijn ticketjes kocht, zei de verkoper dat wij ons in het groene rijtuig mochten zetten. Wat we dan ook deden, met als resultaat: we zaten helemaal alleen in het laatste rijtuig - op wat volk na dat richting bar ging tijdens de rit, jaja, die warme temperaturen hé 
Precies op tijd vertrok de Vulkanexpress met als eerste doel het piepkleine stationnetje van Bad Tönnistein. Welgeteld drie van de zes rijtuigen kunnen op het perron staan. Uitstappen gebeurt dan maar in het bos... 
In de eerste km van de rit is het Brohltal nog zeer smal.
Kort na het station van Bad Tönnistein kom je over een eerste viaduct...
... om dan aan een slakkegangetje van 10 à 15 km per uur verder te kruipen.
En dit piepkleine riviertje volg je eigenlijk vijftien kilometer lang (wie zoekt, die vindt) 
Het eerste grotere plaatsje kom je tegen na een 5,5 km klimmen (100 meter verschil met vertrekpunt): Burgbrohl. Het station staat bekend om het mooiste van het Brohltal.
Het vervolg in de volgende bijlage.
Maar natuurlijk overheerst het groen 
Na 12 km kom je dan in Oberzissen (hoogteverschil 226 m met Brohl)
Onmiddellijk na het station van Oberzissen rij je de Oberzissener Viadukt over...
... waar de Steilstrecke begint (240 meter stijgen in een vijftal kilometer - wees er maar zeker van dat de remmen in de terugrit van hun oren gemaakt hebben op dit stukje 
Draaien wij ons hoofd even naar links ten opzichte van de vorige foto, en dan zien we dit:
De Burgruine Olbrück toont zich steeds mooier en mooier terwijl onze trein metertje bij metertje verder omhoogkruipt.
En dan komen wij stilaan ter bestemming: het station van Engeln.
Nog een laatste bocht en... hupsakee: we zijn er !!
Het station van Engeln, met een cafeetje en een verkoopstand van worstjes 
En het bedieningspaneel van de motorwagen:
Aan het station van Engeln kan je lange wandelingen maken en is er ook een Geo-pad... getuige hiervan uw dienaar met zijn grote vriend, de dino uit lang vervlogen tijden...
Ziezo, ik hoop dat jullie genoten hebben van deze reportage.
